Ελεύθεροι οι Βουλευτές της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρης , Παναγιώταρος και Μίχος. Είναι μία απόφαση που δεν μπορούμε να σχολιάσουμε επιδιώκοντας την εκ νέου τροπή προς το αυστηρότερο του άρθρου 282 ΚΠΔ. Διαφέρει πολύ η αντίληψη που δημιουργεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα από τη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης, που επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες πράξεις, στοιχεία και αποδεικτικό υλικό. Το ότι η απόφαση ανακριτή και εισαγγελέως είναι ομόφωνη δείχνει πολλά και για τα επόμενα στάδια της διαδικασίας. Γι αυτό, εάν δεν έχεις στοιχεία τέτοια τα οποία να οδηγούν σε επιβολή του περιοριστικού όρου της προσωρινής κράτησης , ιδίως για την περίπτωση της συμμετοχής στην εγκληματική οργάνωση όπου προβλέπονται εξαιρέσεις, τότε δεν εκδίδεις εντάλματα συλλήψεως για βουλευτές ,ούτε τους συλλαμβάνεις ξημερώματα . Ακολουθείς κανονική προδικασία, τακτική ανάκριση, κοινοβουλευτική διαδικασία και άρση της ασυλίας.
Αν ήταν , όμως, να αφεθούν ελεύθεροι , με ομόφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα προς τί το σόου με τις χειροπέδες; Δεν έπρεπε να υπάρχει μια συγκεκριμένη πιθανολόγηση με επαρκείς ισχυρές και αποχρώσες ενδείξεις για τη στοιχειοθέτηση της κατηγορίας;
Προφανώς όλη η διαδικασία της αστυνομικής προανακρίσεως πάσχει. Εγείρονται ταυτόχρονα μεγάλα ζητήματα για την αξιοπιστίας που έχουν οι διωκτικές αρχές που διέρρευσαν το όνομα του προστατευόμενου μάρτυρα.
Αυτή την αβελτηρία τη χρεώνεται προσωπικά ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη , ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ και ο Επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής , που διαχειρίστηκαν αυτό το επικοινωνιακό πολιτικό σόου με τις χειροπέδες που καταλήγει σε φιάσκο .
Το συμπέρασμα από την υπόθεση μπορεί να συνοψισθεί ως εξής .
Για άλλη μια φορά η κυβερνητική προσπάθεια χτυπιέται η ίδια από ένα μπούμερανγκ που επιπόλαια εκτόξευσε . Η ροή των γεγονότων συντρίβει για άλλη μια φορά το επικοινωνιακό μπαράζ διαρροών της Κυβέρνησης , που όπως συνετρίβη όταν προσπάθησε να μας πείσει ότι «διαπραγματεύτηκε» με την Τρόικα , έτσι συντρίβεται και σήμερα που προσπάθησε να μας πείσει ότι … τελείωσε τη Χρυσή Αυγή.
Αυτή τη στιγμή όλοι όσοι αφέθηκαν ελεύθεροι γίνονται «ήρωες» στα μάτια του ακροατηρίου τους , ίσως και στα μάτια μερικών και «μάρτυρες » ενός άδικου πολιτικού διωγμού.
Τίθενται έτσι τα εξής ερωτήματα:
α) Η μεθόδευση αυτή έγινε για να πέσει στα μαλακά η Χρυσή Αυγή;
β) Υπάρχει σχεδιασμός για την αχρήστευση του σκληρού πυρήνα της οργάνωσης ( Μιχαλολιάκος – Παππάς ) και για; τη δημιουργία μια πιο comme il faut Χρυσής Αυγής εσωτερικού , πρόθυμης να παράσχει στήριξη ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ , αν υπάρξει σύμπτωση στα ζητήματα της ακροδεξιάς ατζέντας ;
γ) Ποιές άλλες , εξ ίσου επικίνδυνες , μεθοδεύσεις θα προκαλέσει ο φόβος της εντελώς ανεπαρκούς και ανίκανης καταρρέουσας κυβέρνησης , που καίει τη μία μετά την άλλη τις εφεδρείες της , στην προσπάθειά της να αποτρέψει το ενδεχόμενο εκλογών ;
δ) Τί γενικώτερο κόστος θα έχουν αυτές οι μεθοδεύσεις ;
ε) Ποια θα είναι η στάση των διαπλεκόμενων ΜΜΕ μετά το ξεβράκωμά τους με την εδώ και μια εβδομάδα δήθεν αντιφασιστική υστερία; Θα αρχίζουν πάλι να τοποθετούν ερωτηματικά και να επανέρχονται στο σχήμα της καλής Χρυσής Αυγής εσωτερικού ;