ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΤ

Μοίρασε το

Ο πρωθυπουργός αποφάσισε αυθαίρετα το κλείσιμο της ΕΡΤ. Πολλές ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές αναλύσεις επιστρατεύτηκαν για να  δικαιολογήσουν αυτήν την κίνηση. Δεν θα σταθώ στα επίσημα στοιχεία του μνημονιακού Υπουργείου Οικονομικών, που αποδεικνύουν ότι η ΕΡΤ το Μάρτιο είχε  41 εκ. πλεόνασμα, ούτε το ότι η ΕΡΤ συνεισφέρει ετησίως 129 εκ. στον κρατικό προϋπολογισμό.

Η ΕΡΤ  , όπως  κάθε  κρατική  λειτουργία  δεν  αποβλέπει στην  κερδοφορία . Αποβλέπει  στην  εξυπηρέτηση  κοινωνικών δικαιωμάτων  που  εγγυάται  το  Σύνταγμα .
Η  ΕΡΤ  έχει  φτιαχτεί  για  να  προάγει  την  ενημέρωση  και τον πολιτισμό .  Και  αν  η  ενημέρωση  φέρνει  κερδοφορίες , ο πολιτισμός  φέρνει ελλείμματα . Η  Ελληνική  αγορά  είναι  μικρή . Αυτό τί σημαίνει  ότι  ο  πολιτισμός είναι  μόνο για  όσου  μπορούν  να  αγοράζουν cd της Deutsche Grammophon και  να  πληρώνουν  εισιτήριο για  το  Μέγαρο ;
Αν  επικρατήσει  αυτή  η  νοοτροπία  , τότε  και  η  δημόσια  εκπαίδευση  σούπερ  ελλειμματική  είναι  και  η  υγεία  σούπερ  ελλειμματική  είναι . Πρέπει  τα  νοσοκομεία  και  τα  σχολεία  να  βάλουν λουκέτο ;

Το καλό  επίσης  είναι  ότι  αυτές  τις  ημέρες  πραγματικά  έγινε  μια  παραγωγική  συζήτηση στην ΕΡΤ  και ο  λαός  ενημερώθηκε  για  σημαντικές  πτυχές  των ιδιωτικοποιήσεων. Ο κόσμος  έμαθε  π.χ.  ότι  πρώτοι στη  λίστα  για  το κλείσιμο  είναι  φορείς  που  προστατεύουν  τα  μνημεία  και  τις  αρχαιότητες , λες  και  φιλελευθερισμός  σημαίνει η  νεκρανάσταση  του  Αβά  Φρουμόντ  το 2013.

Έμαθε  ότι  η  γερμανική  εταιρεία  που  διαχειρίζεται  τον  ΟΤΕ  έβγαλε  εκατομμύρια  από την  ανακύκλωση  των παλαιών θαμμένων καλωδίων , που  φορτώθηκαν  και  ανακυκλώθηκαν στη Γερμανία  . Έτσι  στους  Γερμανούς  έμειναν  και  οι πρώτες  ύλες , μολύβι και  χαλκός , πανάκριβα πλέον , και  οι  αμοιβές  στους  Γερμανούς  εργαζόμενους  που  δούλεψαν  στην  ανακύκλωση  και  η  προστιθέμενη  αξία  αυτής  της  διαδικασίας .

Μάθαμε  ότι  μετά  την  ιδιωτικοποίηση  ο ιδιώτης  μπορεί  μέσα  σε  40  ημέρες  να  απαιτήσει  το  σύνολο των οφειλών  από  τον ευρύτερο δημόσιο τομέα . Η ΕΥΔΑΠ π.χ. έχει αξιώσεις 1,2 δις  από  τον ευρύτερο  δημόσιο τομέα . Η  χρηματιστηριακή  της  αξία  είναι  300 εκ. . Ο ιδιώτης  σε  40 ημέρες  μπορεί  να  αποσβέσει  το  τίμημα  και  να  βγάλει  άλλα 900 εκ.
Αλλά  και πάλι  το  πρόβλημα  δεν είναι  εδώ.
Η  ιδιοκτησιακή  αλλαγή  του  μονοπωλίου και  η  μετάλλαξή  του  από  κρατικό σε  ιδιωτικό , ναι  μεν  θα  επιλύσει  ταμειακά  ζητήματα , και  θα  εξασφαλίσει  τους  δανειστές  μας  , αλλά   δεν  σημαίνει  νέες  θέσεις  εργασίας  ούτε  εισροές  κεφαλαίων . Όσοι  εργάζονταν στην ΕΥΔΑΠ τόσοι θα  εργάζονται , και ίσως  ακόμη  λιγότεροι .
Το κλίμα  δεν  αναστρέφεται  έτσι.

Αν  θεωρούμε  ότι  η  σωτηρία  προέρχεται  από  την  πολλαπλασιαστική  δυναμική  του  ιδιωτικού κεφαλαίου , τότε  το  κεφάλαιο  αυτό  πρέπει  να  κατευθύνεται  προς  νέες  επενδύσεις  σε  καινούργιους  τομείς . Οι  παλιοί  υπάρχουν . Η  ιδιοκτησιακή  αλλαγή στον ήδη υπάρχοντα παραγωγικό ιστό   δεν  πολλαπλασιάζει  τίποτα .

Επίσης  η  ιδιοκτησιακή  ταυτότητα  σημαίνει κάτι  καθώς  η  αποεθνικοποίηση  του παραγωγικού  ιστού  και  η  παραχώρησή  του  σε  εξωεθνικά κεφαλαιουχικά  σχήματα  δεν  είναι  ιδιωτικοποίηση  είναι  αποικιοκρατία .

Άρα  η  προσπάθεια  της  παραγωγικής  ανασυγκρότησης  της  Χώρας  πρέπει  να  αποβλέπει κυρίως  στη δέσμευση  εθνικών κεφαλαίων  για  τη  χρηματοδότηση  της  ανάπτυξης . Είτε  ιδιωτικών , είτε  δημοσίων , είτε  με  τη  σύμπραξη  του  ιδιωτικού  και  δημοσίου τομέα .  Και  αν  η  ιδιωτική  πρωτοβουλία  δεν δείχνει διατεθειμένη , τότε  το βάρος  πέφτει  στο δημόσιο τομέα . Αλλά , μετά  η εμπορική  χρήση , η  εκμεταλλευτική  χρήση  για  κερδοφορία  από  το  ιδιωτικό  κεφάλαιο δεν μπορεί  να  είναι τσάμπα , όπως  ήταν π.χ. από τους  ιδιωτικούς  ραδιοτηλεοπτικούς  σταθμούς  για  το  οπτικοακουστικό  υλικό  ιδιοκτησίας  της  ΕΡΤ .

Αυτή  τη  στιγμή  η  “ιδιωτικοποιήσεις ” δεν  είναι  ιδιωτικοποιήσεις . Είναι  εξαγορές  των δημόσιων παραγωγικών μέσων  από  κρατικές  εταιρείες  άλλων χωρών, σε  μη  ανταγωνιστικό , αλλά  σε  εξ ίσου μονοπωλιακό  περιβάλλον , μέσα  στο πλαίσιο  όχι  απλώς  ενός  ασφυκτικού κρατισμού  , αλλά  μιας  ολιγαρχικά υπερεθνικά  διευθυνόμενης τραπεζοκρατίας .

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου