Η ΚΥΠΡΟΣ ΟΡΘΙΑ…

Μοίρασε το

Είμαστε όλοι Κύπριοι. Κάποτε ο Κένεντυ είχε πει σήμερα όλοι είμαστε Βερολινέζοι. Σήμερα είμαστε όλοι Κύπριοι. Η Κύπρος έδειξε ένα δρόμο. Το δρόμο που λέει όχι στον εκβιασμό. Το δρόμο που λέει ότι γίνεσαι υποτελής και υπόδουλος μόνο αν το θέλεις. Το δρόμο που λέει ότι ο αξιοπρεπής άνθρωπος έχει κόκκινες γραμμές.

Πέρα από τη γραμμή δεν πηγαίνει. Και όταν μάλιστα αυτή η στάση υιοθετείται από κάποιον πολύ μικρό, ή πολύ αδύναμο έναντι κάποιου ισχυρού, η όλη υπόθεση αποκτά ένα μεγαλείο.

Τους ζήλεψα τους Κύπριους. Ζήλεψα την Κυπριακή Βουλή , όπου άντεξε να κάμει μια συζήτηση, με το πιστόλι στον κρόταφο, χωρίς κορώνες για Γουδή, αποσπάσματα, κρεμάλες, μειοδότες και Εφιάλτες. Στην Κύπρο υπάρχει πολιτικό προσωπικό. Δεν ξέρω αν το πολιτικό προσωπικό είναι σε λίστες Λαγκάρντ, στο payroll της Siemens, αλλά έχει ένα καντάρι αρτζκίθια.

Όπως πολλά καντάρια από τα ανωτέρω έχει και λεβέντόπαπας που έχουν εκεί για αρχιεπίσκοπο και δε μοιάζει με τίποτα με τα πλερεζοφόρα ανθρωπάκια με τα εγκόλπια που παριστάνουν παρ΄ημίν τους Δεσποτάδες.

Δεν ξέρω αν θα πετύχει μακροπρόθεσμα η Κύπρος. Βραχυπρόθεσμα πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό, να ορθώσει ανάστημα, ανάστημα που δεν όρθωσε ούτε η μεγάλη Ισπανία, ούτε η μητέρα όλων των πολυεθνικών Ιρλανδία, ούτε η μεγαλύτερή της Πορτογαλία , ούτε η κραταιά Ιταλία. Έσπασε την αλυσίδα του τρόμου.

Δε μιλάω για την Ελλάδα , διότι εδώ η μ…… είναι απολύτως Ελλαδικό φαινόμενο. Μάλιστα , σήμερα κάποιοι εύχονται να συντριβεί η Κύπρος , για να δουν οι εδώ ατακτούντες , τι θα πάθουν οι Κύπριοι , και τι δεν έπαθαν οι Έλληνες που ήταν τα κορόιδα , συγγνώμη τα καλά παιδιά εννοώ . Οι Έλληνες που μας ζήτησε η Τρόικα να κλάσουμε και εμείς ξεκωλιαστήκαμε από το χέσιμο . Όχι τόσο επειδή υπερβάλαμε στις υποδείξεις , από εθελοδουλεία που θα ευχαριστούσε τους δανειστές μας , αλλά επειδή είμαστε δειλοί και χέστηδες . Συγγνώμη , λογικοί ήθελα να πω.

Και ποδηγετούμαστε από ένα κομπραδόρικο σύστημα έχει γαντζωθεί στη διαιώνιση της υπάρχουσας διαφθοράς , στην αποκλειστική νομή της εξουσίας σε μία νέου τύπου ολιγαρχία εντός της Γερμανικής Σατραπείας , πρώην προτεκτοράτου , και αείποτε κυριάρχου Ελληνικής Δημοκρατίας.

 

Και μάλιστα , το λογικό είναι η Κύπρος να συντριβεί. Οι μεγάλες δυνάμεις της Χρεοκρατίας θα επιτεθούν για να την εκμηδενίσουν. Πρέπει όμως να επιχαίρουμε και να ευχόμαστε την καταστροφή της για να δικαιολογήσουμε τη δειλία μας; Στη χώρα πλέον υπάρχει ένας αυτοματισμός εθελοδουλείας και υποτέλειας. Μια μεγάλη μερίδα έχει αυτοεκπαιδευτεί και ενορχηστρώνεται με σήματα.

 

Έχει επιστρατευτεί όλη η συμμορία του Ευρώ. Και όχι άδικα . Είναι όλοι όσοι ξέρουν ότι η άλλη μέρα θα τους στείλει στο περιθώριο .

 

Σήμερα θυμηθήκαμε ότι η Κύπρος ξεπλένει λεφτά , είναι σημαία ευκαιρίας , βοηθάει στη φοροδιαφυγή . Το μόνο που δεν ακούσαμε ακόμη ήταν ότι ο Μακάριος καταγόταν από το Τζέσε Τζέημς και ο Τάσσος Παπαδόπουλος τους αδελφούς Ντάλτον.
Και αν δείξουμε ότι συμπαριστάμεθα και ευχόμαστε να νικήσει τι θα μας κάνουν; Θα μας κάνουνε νταντά ;
Και αν η Κύπρος τελικά επιζήσει , πού θα πάνε να κρυφτούνε οι Ντιντήδες;

 

Μήπως τώρα που βγήκαμε πρόσκαιρα από το κάδρο , που έχει μπει η Κύπρος έχουμε το παράθυρο ευκαιρίας να κάνουμε την κίνησή μας ; Να επιτεθούμε και εμείς στο μέτωπο του τρόμου , ελπίζοντας ότι θα μας ακολουθήσουν οι ήδη δυσαραστημένοι Ιταλοί , Ισπανοί , Πορτογάλοι και ίσως και Γάλλοι ( για άλλους λόγους ) . Ο αιφνιδιασμός του αντιπάλου φέρνει πάντα τακτικά πλεονεκτήματα.

Ναι που θα βρούμε λεφτά , που θα βρούμε φαΐ , δεν θα μπορούμε να ψωνίσουμε πράντα , δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε το λατρεμένο ρόλεξ, δεν θα μπορούμε να πηγαινουμε βόλτα στο Πικαντίλυ ή στο Παρίσι , και άλλα τέτοια τραγικά . Όχι ότι δεν θα είναι δύσκολα , ίσως και δυσκολώτερα από ότι είναι τώρα. Αλλά θα είναι δύσκολα με μια προοπτική , όχι δύσκολα χωρίς προοπτική. Είναι στα δύσκολα στα οποία διέπρεψε ιστορικά ο Λαός μας .

Σε όλες τις αντιδράσεις , τις εξεγέρσεις , τις επαναστάσεις , στην αρχή έβγαινε ένας παλαβός μπροστά , τον ακολουθούσαν πέντε άλλοι μαλάκες και κατόπιν το κίνημα αποκτούσε μαζικότητα και εν τέλει επιτυχία. Και παρά τα δυσμενή προγνωστικά δημιουργούσαν πάντα κάτι που τους επέτρεπε να επιβιώσουν, έτσι λέει η Ιστορία .

Κάπως έτσι φτάσαμε και στην ανεξαρτησία της σημερινής σατραπείας . Κάτι πειναλέοι , ξυπόλητοι , άπλυτοι , αγράμματοι σηκώθηκαν ενάντια σε ένα πανίσχυρο δυνάστη και ενάντια σε μια ντόπια ολιγαρχία , που λειτουργούσε εξ ίσου κομπραδόρικα με τη σημερινή, εμφορούμενοι από μια ιερή ιδέα , την εθνική ανεξαρτησία . Ήταν μια κίνηση αυτοκτονική και παρανοϊκή , και πάντως καθόλου λογική. Τους παλαβούς αυτούς τους ακολούθησαν και άλλοι μαλάκες που σκέφτονταν με τα αρτζκίθια τους όπως οι κουμπάροι μας και στο τέλος όλοι . Τη μνήμη τους θα τη γιορτάσουμε στις 25 του μηνός .

Το σίγουρο είναι ότι η Ιστορία δεν αλλάζει όταν αποκτήσεις τη νοοτροπία του δειλού , του κιοτή με την κ…….. πολυβόλο που βάλει κατά ριπάς στο άκουσμα και μόνο της απειλής .

Αλλά είπαμε , το σίγουρο είναι ότι η Κύπρος είναι μακριά .

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου