Η Νανά Παλαιτσάκη ψάχνει να βρει που είναι ο σεξισμός στο σποτ της Πολιτικής Προστασίας. Και ανακαλύπτει ότι ο “παραδοσιακός άντρας” που υποδύεται ο Χρήστος Λούλης δεν ταυτίζεται ούτε καν με τον Μπάμπη τον υδραυλικό που υποδύονταν ο Τάσος Χαλκιάς στο Λαβ Σορυ. Αλλά ούτε και η ίδια με την ελαφρόμυαλη φίλη του Λούλη που της αρέσει ο συνωστισμός…
Μα πόσο υποκρισία φίλε! Αποσύρθηκε το σποτάκι με τον Χρήστο Λούλη με την κατηγορία ότι προωθεί σεξιστικά μηνύματα! Μα πόσο υποκρισία! Και καλά κάποιοι το υποστήριξαν. Οι υπεύθυνοι που ευαισθητοποιήθηκαν και το απέσυραν;
Καταρχάς θα γράψω τους λόγους που το συγκεκριμένο σποτάκι δεν είναι του γούστου μου και μετά θα “πιάσω” και τον σεξισμό.
Όλο το σκεπτικό μ ‘έκανε να νιώσω ότι βλέπω το σήριαλ με τον Υδραυλικό Τάσο Χαλκιά και την Κωνσταντίνα Μιχαήλ. Ελπίζω να μην θυμάστε αρκετοί γιατί ήσασταν αγέννητοι. Ήταν ένα σήριαλ που αγαπήθηκε πολύ. Ο τίτλος του “Λαβ σορρυ”. Το σήριαλ προβαλλόταν από το mega την δεκαετία του ’90. Εκείνος υδραυλικός και εκείνη γιατρίνα. Εκείνος μιλούσε ως κανονικός άντρας και εκείνη αντιδρούσε σαν να μύριζε “κακά” γάτας. Όμως τον ήθελε…
Το θυμήθηκα το σήριαλ βλέποντας το σποτάκι. Αλλά ο “Υδραυλικός” αφορούσε μια άλλη εποχή. Και ο Τάσος Χαλκιάς ήταν εξαιρετικός στον ρόλο του. Ενώ ο Χρήστος Λούλης όχι.
Το κείμενο το βρήκα “παλιακό”. Όλο μαζί ως δημιουργικό δηλαδή μου έκανε ότι τρέξαμε τον χρόνο πίσω πριν το ’90.
Που είναι ο σεξισμός;
Τώρα ως γυναίκα γιατί να το θεωρήσω σεξιστικό; Δεν βρήκα τον λόγο.
Καταρχάς πιστεύω ότι κάθε γυναίκα έχει την δική της προσωπικότητα. Αν είναι δυνατόν να έχω “χτυπηθεί” από εγωιστικό παραλήρημα. Και να νομίζω ότι ταυτίζομαι με κάθε ανώνυμη πρωταγωνίστρια που μια καμπάνια επιχειρεί να προωθήσει ως “μοντέλο γυναίκας”. Τότε θα έπρεπε να είμαι στο Αιγινήτειο μόνιμη κάτοικος…
Όχι πες μου, αν είναι δυνατόν να πιστέψω ότι ένας διαφημιστής όταν φτιάχνει σποτάκι έχει στο μυαλό του εμένα. Με τα κοντά μαλλιά μου, το 1,67 ύψος μου και τα γαλανά μου μάτια. Φυσικά θα το ήθελα ν’ αποτελέσω και έμπνευση και εμμονή. Αλλά δεν είμαι εγώ…
Όλες οι διαφημίσεις προβάλλουν γυναίκες που φτάνουν σε οργασμό τρώγοντας γιαούρτι. Που ετοιμάζουν καλοχτενισμένες, άψογα μακιγιαρισμένες και με την τέλεια σιλουέτα, τα παιδιά για το σχολείο. Τα παιδάκια είναι χαμογελαστά, καθαρά, τρώνε ήρεμα και ο σκύλος δίπλα πεντακάθαρος. Ο άντρας – σύζυγος με θεληματικό πηγούνι σφυρίζει κεφάτος. Δένει την γραβάτα του. Και φιλάει την γυναίκα του αρπάζοντας την φρυγανιά που του ετοίμασε με φυστικοβούτυρο και μέλι.
Καλέ είμαστε με τα σωστά μας; Έτσι ζούμε οι άνθρωποι στα σπίτια μας; Αν πίστευα λοιπόν ότι η γυναίκα της διαφήμισης, υπάρχει στην κανονική ζωή, θα με αναλάμβανε στην καλύτερη περίπτωση μια μικρή ομάδα ειδικών…
Συμφωνούμε; Τέλεια.
Ο …παραδοσιακός άντρας…
Το σποτάκι τι παρουσίαζε; Ότι ο Λούλης ήθελε να πάει μόνος του μαζί της βόλτα. Και εκείνη αναζητούσε την παρέα. Και ρωτάω εγώ…
Αναζητούσε την παρέα σαν ελαφρόμυαλη; Ή αναζητούσε την παρέα γιατί είχε βαρεθεί να είναι μαζί του; Αν παίζει το δεύτερο, συμπονώ τον άντρα. Άρα το σποτ αναδεικνύει και την προσπάθεια ενός “παραδοσιακού” άντρα να κερδίσει περισσότερο προσωπικό χρόνο με την καλή του…. Όχι;
Γιατί παρακαλώ να μην το δω έτσι; Και γιατί να έχουν δίκιο οι κυρίες που μαλλιοπιάστηκαν ότι είναι σεξιστικό και όχι εγώ; Μέχρι εδώ με παρακολουθείτε; Χαίρομαι.
Δεν μου λέτε σας παρακαλώ…
…και η ελαφρόμυαλη…
Πότε ξεσηκώθηκαν όλες αυτές που θίχτηκαν με το σποτάκι για το “πρότυπο” γυναίκας που υποστηρίζουν ως “καπάτσα και πετυχημένη” τα media;
Αν δεν κάνω λάθος, το στερεότυπο γυναίκας που προτείνουν ως μοντέλο τα media είναι εκείνη που με πολύ δυσκολία κρύβει το βρακάκι της από την κάμερα. Που η φουστίτσα ή το φορεματάκι που φοράει θέλει εγχείριση για να βγει από το κορμί. Που η βλεφαρίδα είναι “σκούπα”. Που το στήθος επιχειρεί να χωρέσει σε τρία νούμερα μικρότερο σουτιέν. Και που το μαλλί είναι μακρύ, πλαστικό και μπούκλα.
Στο περίπου αν δεν είσαι έτσι …δεν κάνεις για παρουσιάστρια. Και δεν γίνεσαι καλή σύζυγος και τρυφερή μανούλα…
Μήπως να θυμηθώ το επίσης αγαπημένο στερεότυπο ότι αν κάποια είναι και ξανθιά και με γαλανά μάτια είναι εξ’ αρχής ηλίθια;
Μήπως να θυμηθούμε τ’ ανέκδοτα με τις ξανθές; Μήπως να πιάσουμε όλα τα κορίτσια που είναι influencers στα social και που προέκυψαν από ριάλιτυ παιχνίδια στην τηλεόραση;
Για σκέψου φίλε λοιπόν να πιστεύαμε πολλές ότι έτσι θα έπρεπε να κάναμε πασαρέλα στην ζωή για να την κερδίσουμε…
Σεξιστικό ή ομοφοβικό;
Και γιατί να κατηγορηθεί το σποτάκι σαν σεξιστικό και όχι σαν ομοφοβικό; Γιατί η Πολιτική Προστασία δεν έχει δημιουργήσει σποτάκι που ν’ αναφέρεται σε σχέσεις ανθρώπων που είναι γκέι και ζούνε μαζί εδώ και χρόνια.
Και γιατί να πρέπει να καταδικάσουμε έναν άντρα που η φωνή του είναι μπάσα και “κοφτή”; Και όχι πρίμα και …τραγουδιστή;
Και γιατί πρέπει να κατηγορήσουμε τους άντρες, κομμουνίστριες και λιγότερο κομμουνίστριες που έχουν άποψη για την διασκέδαση;
Μην μου πείτε ότι δεν ψάχνουμε άντρα με άποψη;
Μην μου πείτε ότι καταγγέλλουμε με πάθος ότι κουραστήκαμε να μην έχουν άποψη εκείνοι και να τα περιμένουν όλα από μας. Και γιατί να μας αρέσει το σποτάκι με την Κατερίνα Λέχου περισσότερο που μας λέει ότι “είμαστε για μάζεμα;”
Μετά απ’ όλα αυτά κακώς που το αποσύρανε. Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο “παλιομοδίτικο” που θα εμφανιστεί ως μήνυμα από τα media.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
