Η Νανά Παλαιτσάκη παρακολουθεί από τις προβλέψεις που κάνει ο Κώστας Λεφάκης, μέχρι τα Bachelor, το Big Brother και τις Άγριες Μέλισσες. Και με βάση τις αποφάσεις που παίρνει το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο αναρωτιέται πόσα κιλά ξεφτίλα αντέχετε – αντέχουμε…
Να ξεκινήσω με μια πρόβλεψη του Κώστα Λεφάκη. Είπε ο μεγάλος μάγος της φυλής του Γαλατικού χωριού που ζούμε: Οι επόμενες μέρες και νύχτες μας θα είναι κάτι σαν …την κάθοδο της Περσεφόνης στον Άδη.
Το άκουσα και συνέχισα να γυαλίζω τα μπρούτζινα και τ’ ασημικά, γιατί μια και που θα λείψω για μερικές μέρες προς …Άδη μεριά, ας είναι έτοιμο το σπίτι για τα Χριστούγεννα.
Τι ρωτήσατε; Πως θα κάνουμε Χριστούγεννα; Πάντως καλύτερα από την οικογένεια Σταμίρη και την οικογένεια Δούκα Σεβαστού στις Άγριες Μέλισσες. Να βλέπετε Άγριες Μέλισσες λοιπόν, για να καταλάβετε ότι οι μέρες και οι νύχτες του κορωνοϊού, συγκρινόμενες με την ζωή στην ελληνική ύπαιθρο του 1960-70 μοιάζουν με πάρτι χαράς.
Και μια και η κουβέντα το «έφερε» στην τηλεόραση… Αλήθεια τώρα το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο για το Bachelor και τα όσα λέγονται και γίνονται στο Big Brother έχει κάποια γνώμη ή όλα τα μέλη του βλέπουν Netflix; (Μεταξύ μας καλά κάνουν…)
Πόση ξεφτίλα αντέχετε;
Αντέχω να δω εξαιρετικά ελάχιστα και αυτό γιατί είχα την περιέργεια να δω μέχρι που μπορεί να ξεφτιλιστούν οι άνθρωποι, με κίνητρο ένα χρηματικό έπαθλο, λίγη χλιδή και λίγη δημοσιότητα.
Είμαι σίγουρη ότι όσο αυξάνεται η πείνα, η ανέχεια και η εξαθλίωση, περισσότεροι άνθρωποι θα είναι έτοιμοι για όλα σ΄ ένα εικονικό κρεοπωλείο. Εκεί, όπου αποδέχονται εκουσίως, να πλασάρονται σαν τα σφαχτά που κρεμάνε στις βιτρίνες οι χασάπηδες από τα τσιγκέλια.
Στην περίπτωση όπως των ζώων που σφαγιάστηκαν και φιγουράρουν αιματοβαμμένα στις βιτρίνες, ξέρουμε ότι τα ζωντανά οδηγήθηκαν στο σφαγείο, χωρίς να γνωρίζουν το μαρτύριό τους.
Οι είκοσι κυρίες που συμμετέχουν στο ανεκδιήγητο Bachelor το ήξεραν, όπως και οι οικογένειές τους, το δρώμενο. Δεν παρασύρθηκαν.
Όταν κάποτε διάβαζα τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκό, ήταν σαφές, ότι στο Παρίσι του 18ου αιώνα, η πείνα, η δυστυχία, οι αρρώστιες, η κατάχρηση εξουσίας από τις αρχές, είχε στείλει πολλούς για να επιβιώσουν στους …υπονόμους , με τις γυναίκες αφού εκπορνεύονταν για ένα κομμάτι ψωμί, να δώριζαν μαλλιά και δόντια στους νταβατζήδες τους.
Ζούμε στο 2020. Έχουν προηγηθεί τόνοι αγώνων και αίματος για το δικαίωμα ψήφου. Για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών. Για την ίση αντιμετώπιση ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας. Έχει ξετσαταλιαστεί η Αριστερά και όλες οι προοδευτικές παρατάξεις να καταγγέλλουν την πατριαρχία και τα συνακολουθά της. Έχουν καεί χιλιάδες σουτιέν από Αμερικανίδες και Γαλλίδες φεμινίστριες που διαδήλωναν υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών μετά και τον Μάη του 68. Έχει γραφτεί το αριστουργηματικό έργο της Σιμόν ντε Μπωβουάρ, το «δεύτερο φύλο». Ενώ η Coco Channel εγκατέστησε το μαύρο αντρικό παντελόνι, ως βραδινό ένδυμα για τις κυρίες της υψηλής γαλλικής κοινωνίας, κονιορτοποιώντας όλες τις μπανέλες και τους κορσέδες.
Και μετά ήρθε το Bachelor & Big Brother…
Και μετά αποοοολαυτά ήρθαν Bachelor
Και μια απέραντη σιωπή συνενοχής έχει ξεσπάσει… Και μια αντιμετώπιση από πολλούς σαν ψυχαγωγικό πρόγραμμα, που έναν τον διεκδικούν είκοσι γυναίκες οι οποίες αλληλοξεφτιλίζονται δημοσίως για τα λευκά του δόντια…
Και μετά είναι και το άλλο …το Big Brother που δεν ξέρεις αν μπορείς να γελάσεις ή να καταλυπηθείς όλους αυτούς τους έγκλειστους. Που δείχνουν μπροστά σε κάμερες και «γερανούς» όσα αφήνουμε να δει ο γυναικολόγος στην γυναικολογική καρέκλα του ιατρείου του.
Και πάμε και στις κριτικές επιτροπές των reality μόδας…
Άλλη δυστυχία εκεί που περιφέρεται στις πασαρέλες… Μπροστά σε κριτές που εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν ξεπατικώσει, την συμπεριφορά ιεροεξεταστών και ανακριτών των Ναζί.
Άντε μετά το κοριτσάκι που βλέπει από το σπίτι, με τον πατέρα άνεργο και την μάνα να δουλεύει για 550 Ευρώ, να μην μακελέψει το σώμα και την ψυχή του για να εξασφαλίσει, το σουτιέν που θα σεταριστεί με το χρώμα της βλεφαρίδας…
Πολύ δυστυχία φίλε και πολύ κατάντια με γεύση γκλίτερ.
Ο ιός κάποτε θα τελειώσει. Η διάθεση για ξεφτίλα όμως με αντίτιμο την λίγη προβολή και την λίγη χλιδή δεν θα τελειώσει ποτέ και με τίποτα. Όσο για τους φορείς τους αρμόδιους για ποιοτικούς ελέγχους προγράμματος; Πιο μάχιμες είναι οι Χριστουγεννιάτικες μπάλες στο πατάρι, από τους φορείς ελέγχου ποιότητας!!!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
