Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι η ημέρα που ο Λαός της Πατρίδας κατήργησε πρακτικά την 4η Αυγούστου 1936, παίρνοντας τις εξελίξεις στα χέρια του, συντρίβοντας μια αυτοκρατορία. Γι αυτό και η ημέρα που σηματοδοτεί την αρχή της μεγάλης πατριωτικής προσπάθειας ξεκίνησε να γιορτάζεται μέσα στην Κατοχή. Από τους πεινασμένους μα ψυχωμένους Έλληνες. Η πρώτη διαδήλωση έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1941 και αιφνιδίασε τους κατακτητές.
Στις 28 Οκτωβρίου 1942, για πρώτη και τελευταία ίσως φορά, η μέρα τιμήθηκε με ομιλίες και συγκεντρώσεις σε σχολεία, υπηρεσίες, χώρους δουλειάς, αλλά και μαχητικές συγκεντρώσεις στους δρόμους της Αθήνας, με πρωτοβουλία του ΕΑΜ. Η συμβολική υπόμνηση του έπους της Αλβανίας και η σύνδεση του με τους αντικατοχικούς αγώνες, γινόταν πια μέσω των αναπήρων του αλβανικού μετώπου που αποτελούσαν τιμητική εμπροσθοφυλακή στο συλλαλλητήριο που κατέληξε πάλι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Ακολούθησαν συμπλοκές με Ιταλούς καραμπινιέρους και αστυνομικούς, συλλήψεις και κυνηγητό σε όλους τους κεντρικούς δρόμους. Η Αντίσταση περνούσε πια σε άλλες διαστάσεις.
Στις 28 Οκτωβρίου 1943 επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό, ενώ στην επέτειο του 1944, λίγες μέρες μετά την Απελευθέρωση, ένα τεράστιο πλήθος από τις εαμικές και κομματικές οργανώσεις της Αθήνας «έπνιξε» τον «εθνικό» εορτασμό της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και των Βρετανών που είχαν συνοδεύσει την άφιξή της στην Ελλάδα, με το μαγικό σύνθημα της «Λαοκρατίας» και «Να τιμωρηθούν οι δοσίλογοι».