ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ

Μοίρασε το

Ατέλειωτος ο κατάλογος των παθογόνων δημοσιο-διοικητικών καταστάσεων που ταλαιπωρούν τους περισσότερους πολίτες της Ελλάδος, ιδίως μάλιστα τους οικονομικά αδύναμους, πόσο δε μάλλον τους εντελώς πλέον εξουθενωμένους στα ιδιωτικά οικονομικά-τους μικρούς και νεόπτωχους (λόγω και της βαθύτατης και μακροχρόνιας πλέον εσωτερικής οικονομικής ύφεσης που σοβεί) οικογενειάρχες.

Σε πείσμα κάθε προεκλογικού ξεθαρρέματος, παρά τα μεγαλόσχημα προεκλογικά βεγγαλικά και τις ανερμάτιστες προεκλογικές υποσχέσεις “πάταξης” της μιάς ή της άλλης παθογένειας από τις άπειρες που έχει επισωρεύσει η αβελτηρία της παρ’ημίν δημόσιας διοίκησης, τελικά η πραγματική μετεκλογική συνεχεία απέχει ανέκαθεν παρασάγγας:  Με απύθμενο θράσος οι δημοκόποι αποσιωπούν παντελώς την μόνιμη και αιώνια πηγή της παθογένειας ούτως ώστε αφ’ενός να συντηρούνται άρον-άρον οι ίδιοι και αφ’ετέρου να παραμένουν στο απυρόβλητο και αθέατα τα παρωχημένα και κατ’ουσίαν ΑΝΤΙ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ προνόμια των ημετέρων-τους στο αχαΐρευτο νεποτικό “οικοδόμημα” του ελληνικού Δημοσίου μέσα στο οποίο βεβαίως συγκοινωνούν, θάλπονται και συγγενεύουν.

Ακλόνητη παραμένει έτσι η γραφειοκρατική και συντεχνιακή στενοκεφαλιά των “αρμοδίων” υπηρεσιών που είναι κυριολεκτικά ανίκανες να βελτιώσουν εξ ιδίων και εκ των ενόντων τους οργανισμούς-τους πόσο δε μάλλον να δεχθούν αξιολογικές προτάσεις από τον διοικούμενο πολίτη.  Ακόμη και η απλή παραλαβή τυχόν πρότασης από πολίτη, η καταγραφή και η προώθηση αυτής αρμοδίως, πόσο δε μάλλον η αξιολόγησή-της, έστω και για απλούστατες βελτιώσεις της γραφειοκρατίας-τους, καθιστά συνήθως τον απλό πολίτη στόχο δακτυλοδεικτούμενο!

Έτσι στην χώρα όπου πρωτοστατούσης της δημοσιοϋπαλληλίας-της ξεσηκώθηκαν σχεδόν όλοι κατά του μοναδικού υπουργού-της ο οποίος τόλμησε έστω και τότε που ήταν ήδη πολύ αργά (δηλαδή προ 15-ετίας) να θέσει το ζήτημα του ασφαλιστικού αδιεξόδου-της, φαντάζει εξαιρετικό ανδραγάθημα π.χ. τυχόν μικρο-μεταρρύθμιση για αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των ασφαλιζομένων, των ασφαλισμένων, των υποψηφίων συνταξιοδότησης και των συνταξιοδοτουμένων και επιπλέον καταγγέλεται ως προδοτικό ανοσιούργημα ακόμη και η σκέψη για εξορθολογισμό π.χ. των συντάξεων.

Εν τούτοις εμείς θα επιμένουμε και σημειώνουμε ακολούθως ένα σχετικό με αυτά και τεράστιας σπουδαιότητας ζήτημα που δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε δα και αδύνατο να γίνει κατανοητό έστω και εάν οφείλεται απλώς στην ανεπάρκεια παιδείας ή ακόμη και νοημοσύνης των “αρμοδίων” το ότι παρέμεινε ανέκαθεν αναπάντητη κάθε προσπάθεια να τεθεί από διοικούμενους πολίτες.

Συγκεκριμένα: για πάμπολλους νέους ανθρώπους που προσπαθούν να εισέλθουν για πρώτη φορά στην αγορά (δηλαδή όχι πλέον στο Δημόσιο! και) όχι ως υποψήφιοι άνεργοι του ΟΑΕΔ αλλά ως ελεύθεροι επαγγελματίες το ύψος των ΜΗΝΙΑΙΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ που προβλέπονται για την κοινωνική-τους ασφάλιση (ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ, και μάλιστα αντιστρόφως ανάλογα ως προς το ποιοτικό επίπεδο των ανταποδιδομένων δημοσίων υπηρεσιών π.χ. υγείας κ.λπ.) είναι ωσάν λαιμητόμος στημένη στην πρώτη-τους επαφή με το Δημόσιο:  Η “αρμόδια” δημόσια γραφειοκρατεία είναι εκεί έτοιμη όχι για να τους εξυπηρετεί αλλά, δυστυχώς, για να τους αφαιμάζει καθιστώντας-τους καταπιεστικά δια βίου οφειλέτες ΥΠΕΡΟΓΚΩΝ (εν σχέσει προς τα αρχικά-τους τουλάχιστον έσοδα) ΜΗΝΙΑΙΩΝ ΠΟΣΩΝ που ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ιδίως από 5-ετίας και εντεύθεν) ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΝ (ιδίως μάλιστα οι περισσότεροι και βεβαίως οι αυτο-δημιουργούμενοι που δεν έχουν την τύχη να κληρονομούν περιουσίες και έτοιμες πελατείες κανενός).

[quote text_size=”small”]

Αντί λοιπόν να προσπαθήσει να επιλύσει το ζήτημα αυτό, όχι μόνον τώρα αλλά από δεκαετιών, η “αρμόδια” “διακυβέρνηση” ουσιαστικά το αγνοεί αφήνοντάς-το διαχρονικά να επιτείνεται και έτσι να συναποτελεί κύρια αιτία ακόμη πιο ανεπιθύμητων μακρο-οικονομικών και κοινωνικών αποτελεσμάτων.

[/quote]

Όπως ακριβώς τα προβλέψαμε και προειδοποιήσαμε εδώ και δεκαετίες, δυστυχώς ζούμε πλέον τα αποτελέσματα αυτά και ταυτόχρονα την συνεχιζόμενη αφασία (δηλαδή την ανυπαρξία Αναπτυξιακού Προσανατολισμού, Αναπτυξιακών Σχεδίων και Αναπτυξιακών Μηχανισμών) των αλληλοδιαδεχομένων κυβερνήσεων (των δήθεν φιλο-ευρωπαϊκών) έναντι των αποτελεσμάτων αυτών.

Επί παραδείγματι σημειώνουμε:

1ον) Ο εκπατρισμός εγκεφάλων που αναζητούν και βρίσκουν καλλίτερα οργανωμένες και πολιτισμένες συνθήκες για να ξεκινήσουν την καριέρα-τους και να ζήσουν σε σίγουρο περιβάλλον σε ευνομούμενες χώρες της αλλοδαπής (με όλες τις ανατριχιαστικές συνέπειες και για την ενθάδε οικονομία, τον πολιτισμό και την δημογραφική-μας εξέλιξη).

2ον) Την ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΑΓΙΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΠΑΡΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που δυστυχώς χαρακτηρίζουν ολόκληρη τούτην εδώ την χώρα.

Επί του προεκτεθέντος προβλήματος, που η μέχρι τώρα πεισματική (βλακώδης!) άρνηση επίλυσής-του επιτείνει αυτά τα τρομακτικά αποτελέσματα, σε εμάς δεν απομένει παρά να ευελπιστούμε ότι η νέα Κυβέρνηση θα φροντίσει να μάθει χωρίς χρονοτριβή τί πρέπει να κάνει, έστω τα απλά και εύκολα και ό,τι είναι ακόμη διοικητικά εφικτό, ούτως ώστε π.χ. τουλάχιστον ο καθορισμός του ύψους των αρχικών εισφορών των νέων επαγγελματιών στο ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ, αν όχι και μία ολόκληρη σειρά άλλων σχετικών κακώς κειμένων, να μη προκαλεί αυτή ταύτη την Λογική.

Ας σημειωθεί πάντως ότι για πολλούς απλούς νουνεχείς πολίτες, και δη για τους πιο νέους εξ αυτών, το ότι “λειτουργούν” ακόμη σήμερα “αρμόδιοι” που, λόγω παρωχημένων ιδεοληψιών, εμποδίζουν, στρεβλώνουν, οδηγούν στις καλένδες και αποτρέπουν στην πράξη όσες διοικητικές και θεσμικές προσαρμογές έχουν ήδη προ πολλού καταστεί ανυπέρθετες εκ των πραγμάτων στην χώρα-μας είναι πρώτος και κύριος λόγος να θέλουν να αποδράσουν αποδημώντας.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου