Τούτη εδώ αφορά τον ενθάδε πολιτικό στίβο και δεν είναι βεβαίως ούτε η πρώτη ούτε, δυστυχώς, η τελευταία:
Συγκεκριμένα μόνον εδώ, ως φαίνεται, διανοούνται πολλοί (πάμπολλοι!) πολιτικοί, σχεδόν όλου του κομματικο-πολιτικού φάσματος, να συγχέουν και επιπλέον να ταυτίζουν τις πολιτικά όπως και λογικά σαφώς διακριτές έννοιες Συντηρητισμός και Φιλελευθερισμός.
Τί κι αν ούτε λογικά ούτε ιστορικά δεν συμπλέουν οι έννοιες αυτές;
Τί κι αν λογικά μεν είναι αλληλοαναιρούμενες ιστορικά δε έως και ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ;
Στον Τόπο όπου θεριεύουν οι ακρότητες, με ταλαντώσεις χωρίς ενδιάμεσα, με αποκλειστικότητες μαύρου-άσπρου, αυτή η σύγχυση, όταν δεν είναι εσκεμμένη, είναι και ευεξήγητη και αναμενόμενη παράπλευρη επίπτωση.
Εδώ λοιπόν όπου βλακώδεις συσταλτικές και ταυτόχρονα υφεσιογόνες πολιτικές λιτότητας (με ταυτόχρονα ηλίθια μέτρα αδιακρίτως οριζοντίων περικοπών δημοσίων δαπανών) επιλέχθηκαν αντί δοκιμασμένων ευρωπαϊκών επενδύσεων ολοκληρωμένης τοπικής ανάπτυξης, εδώ όπου οι κυβερνητικές επιλογές, αντί να αποτρέπουν άρδην τους βέβαιους δημοσιονομικούς εκτροχιασμούς, απλώς εξασφαλίζουν την επιβίωση και την διαιώνιση μιάς ελεεινής αντιπαραγωγικής και δήθεν Ευρωπαϊκής δημόσιας Διοίκησης, το πολιτικό προσωπικό που απροκάλυπτα διαπλέκεται με αυτήν και την υποστηρίζει, προσποιείται με μαεστρία ότι είναι άμοιρο ευθυνών και στρέφει αλλού και δη σε δήθεν φιλελεύθερες κυβερνητικές επιλογές το εύλογο κοινωνικό μίσος που προκάλεσαν και προκαλούν οι επιπτώσεις και τα αποτελέσματα της όλης παρ’ημίν δημοσιο-διοικητικής βλακείας.
Με έκδηλη μάλιστα μία χαρακτηριστική συμπλεγματική εμπάθεια κατά του Φιλελευθερισμού, και προκειμένου ιδίως αυτόν να διαβάλουν, του κοτσάρουν και το πρόθεμα «νέο-» προκαλώντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση στον κόσμο.
Στην αναμεταξύ-τους “διάλεκτο” το πρόθεμα αυτό («νέο-») στον Φιλελευθερισμό ισοδυναμεί με απαγγελία βαρύτατου κατηγορητηρίου εναντίον-του και μάλιστα με μένος που υπερβαίνει πολλαπλάσια το αντίστοιχο μένος-τους απέναντι στους υποτιθέμενους Συντηρητικούς.
[quote text_size=”small”]
Η λέξη “νεο-φιλελεύθερος” απευθύνεται ως μομφή σε πολιτικούς-τους αντιπάλους που θα μπορούσαν το πολύ να λέγονται συντηρητικοί. Η λέξη “νεο-φιλελευθερισμός” εξέρχεται ως ύβρις από το έρκος των οδόντων-τους αποκαλύπτοντας σε ποιά ιδεολογική κατεύθυνση είναι στραμμένη η αποκορύφωση της μισαλλοδοξίας-τους.
[/quote]
Με την μομφή “νεο-φιλελεύθερος” “κατατροπώνεται”, όπως προφανώς νομίζουν, ένας υποτιθέμενος και καταγγελλόμενος από τους ίδιους διεθνής εσμός ανηθικότητας, αναλγησίας και απανθρωπιάς(!) Τον αφήνουν ωστόσο ακατονόμαστο να πλανάται στην νεφελώδη φαντασία, την δική-τους και εκείνων που προθυμοποιούνται να πείσουν εαυτούς για την συγκρότησή-του. Υπονοούν ότι ΣΥΝΩΜΟΤΕΙ και εξυφαίνει μία παντοδύναμη νέα διεθνή τάξη που δήθεν άλλη δουλειά δεν έχει παρά να επιδιώκει διωγμούς και βάσανα για τον λαό, τους φτωχούς και τους αδυνάτους.
Με τέτοια συνωμοσιολογική “λογική”, που υποκαθιστά απύθμενα ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ λογικής, παιδείας, πολιτισμού και Πολιτικής, η ίδια η ΕΞΕΛΙΞΗ της Ανθρώπινης Ιστορίας καταγγέλλεται από δαύτους ως …έργο ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ(!) που, απολύτως σοβαρά, και την υπονοούν και την διατυμπανίζουν με επιστημονικοφανείς “όρους” του είδους «ΠΑΓΚΟΥΣΜΙΟΥΠΟΙΗΣ’».
Η “κοσμοθεώρηση” αυτή προφανώς ούτε στους περισσότερους από τους ίδιους τους θιασώτες-της δεν γίνεται εντελώς παραδεκτή και γιαυτό οι περισσότεροι, όσοι δεν είναι φανατικά πλέον σε αυτήν προσηλωμένοι, δεν της επιτρέπουν να τους χαλάσει την καθημερινότητα.
[quote text_size=”small”]
Εν τούτοις οι φανατικές-της εκδοχές πραγματικά κυοφορούν το σπέρμα νέας στυγερής ολοκληρωτικής δουλείας της οποίας τα προανακρούσματα και η επαπειλούμενη επανάκαμψη βρίσκονται ήδη εντός των υποτιθεμένων “τειχών” της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
[/quote]
Με παρωπίδες τέτοιας “κοσμοθεώρησης”, με μισαλλοδοξία που κτυπά κόκκινο, με εδραιωμένη και εμπηγμένη πλέον στους εγκεφάλους-τους ιδεοληψιών του είδους: «Εμείς τί καλοί και τί ωραίοι που είμαστε, που γιαυτό μας ζλεύνε οι άλλοι, οι ξέν’, που θέν να μας αφανίσ’νε» πώς να μπορέσουν να δουν εμπρός-τους, γύρω-τους, μέσα-τους ειρηνικές πορείες επίτευξης για όλους ολοένα περισσοτέρων βαθμών ελευθερίας, να διακρίνουν και να εξουδετερώσουν τα παθογόνα αίτια που υποκρύπτει και συγκαλύπτει η παρ’ημίν εξόχως συγκεντρωτική, νεποτική και δήθεν δημοκρατική δημόσια Διοίκηση και να βγουν από το άμορφο και δύσμορφο κέλυφος της πλέον αντιπαραγωγικής, αυθαίρετης, αφύσικης, ανεξέλεγκτης και αντιφατικής τεχνοδομής εξ όλων στην Ευρώπη (εάν όχι και στην Υφήλιο);
Εξ άλλου οι βίοι, οι πολιτείες και οι ιδεοληψίες των υβριστών αποδεικνύουν ολοφάνερα και την κατ’επίφαση “επαναστατικότητά”-τους, και τον κομφορμισμό-τους, και τα βολέματα και τους συμβιβασμούς-τους εντός του συντηρητικού κάστρου το οποίο υποτίθεται ότι γκρεμίζουν! Εκεί αποκαλύπτεται η υποκρισία-τους. Αυτή εν τέλει χωνεύεται μέσα στην αλαζονεία που κυριολεκτικά κληρονομούν εν ώρα διαδοχής στην εξουσία: Αφ’ής στιγμής καταφέρουν να αναρριχηθούν σε ύψη περίοπτης θεσμικής αρχής αρχίζουν να γίνονται φορείς εξουσιαστικής υπεροψίας που εμβολιάζει και περιβάλλει κάθε θεσμό απαράλλακτα όπως συνέβη και επί της “βασιλείας” των προκατόχων-τους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
