Στις 20 Ιουλίου 1974, ο δημοσιογράφος Αγαμέμνων Φαράκος, είχε βάρδια από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 6 το πρωί, μπροστά στα τέλεξ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην Ελλάδα που είδε στις 4.45 το πρωί το τηλεγράφημα του Reuters ότι τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην Κύπρο.
Προσπάθησε από τα υπηρεσιακά τηλέφωνα να επικοινωνήσει με την ηγεσία και να ενημερώσει για την εισβολή.
Οι περισσότεροι αποδέκτες των τηλεφωνημάτων ήσαν στις αγκάλες του Μορφέως, ή στα μπουζούκια, ή εκτός θέσης, π.χ. επόπτης της ΚΥΠ έπαιζε ποκίτσα κάπου με κάποιους άλλους αξιωματικούς, επίσης έχοντες υπηρεσία κ.λπ. Η κυρία μάλιστα κάποιου υπουργού τον απείλησε ότι θα στείλει το δημοσιογράφο στη Γυάρο, διότι τόλμησε να ξυπνήσει τέτοιαν ώρα τον υπουργό. Ο πρώτος, και ο μόνος, που αντέδρασε ήταν ο επιτελάρχης της πρώτης Στρατιάς στη Λάρισα, που άρχισε να ενεργεί ταχύτατα αμέσως μόλις ειδοποιήθηκε.
Οι λοιποί έπρεπε να τελειώσουν το χαρτάκι, ή να φάνε πρωινό πριν ασχοληθούν με την τουρκική εισβολή. Αυτό ήταν το κράτος – οπερέτα της χούντας, που μας κόστισε και την τραγωδία της Κύπρου. Η χουντική ηγεσία του Ιωαννίδη γνώριζε ποιος κολλούσε αφίσες στην οδό Ιπποκράτους, είχε μαύρα μεσάνυχτα όμως για το αν χιλιάδες Τούρκοι πεζοναύτες αποβιβάζονταν στην Κύπρο.
Πάνω σε αυτό το περιστατικό «Η Βραδυνή» του Τζώρτζη Αθανασιάδη έκανε κάθε χρόνο μετά αφιέρωμα: « Ο συντάκτης μας κ. Αγαμέμνων Φαράκος, ο πρώτος Έλλην που επληροφορήθη την Τουρκικήν Εισβολήν θυμάται …».
Αυτά και άλλα πολλά μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο απολαυστικό Αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αγαμέμνονος Φαράκου « Οι Εργοδότες» που εκδόθηκε στην Αθήνα το 2006. Αν βρείτε αντίτυπο αξίζει να το αγοράσετε
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
