Η Νανά Παλαιτσάκη αξιοποιεί εποικοδομητικά το χρόνο των καλοκαιρινών διακοπών. Ενίοτε …κρυφακούγοντας όσα λένε …οι γυναίκες μεταξύ τους. Και το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει, είναι το ίδιο με αυτό που υποψιάζονται όλοι οι άνδρες: Γυναικεία ψέματα, γυναικείες υποκρισίες… κάτι σαν εγχειρίδιο οδηγό ζωής…
Καλωσορίσατε αγάπες στο υπερκαλοκαιρινό Nana land. Αφού σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας στον χώρο μας, θα επιμείνω με την γνωστή μου πάντα μετριοπάθεια και σεμνότητα…
Να διαβάζετε πρώτα εμένα με τον παγωμένο καφέ σας. Ή με το παγωμένο κρασί σας. Ή με ό,τι παγωμένο επιθυμείτε τέλος πάντων. Να κάνετε like! Να γράφετε τις απόψεις σας σε όλα τα social μου. Μετά θα είστε ελεύθεροι και ελεύθερες πάντα να μαζοχιστείτε διαβάζοντας ό,τι θέλετε και όποιον θέλετε…
Αφού έκανα τις απαραίτητες συστάσεις και προτροπές, συνεχίζω στο προκείμενο…
Σήμερα θα καταπιαστώ μ’ ένα θέμα τεράστιο, κοινωνικό και πανανθρώπινο. Δεν ξέρω αν θα χωρέσει η ανάλυση μου σ’ ένα κείμενο… Το θέμα αυτό μπορεί και να θέλει τόμους για να το ολοκληρώσω. (Το φαντάζομαι δηλαδή να φέρνει προς τ’ Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη σε έκταση σελίδων).
Γυναικεία ψέματα και γυναικείες υποκρισίες
Το θέμα μας είναι τα Γυναικεία Ψέματα και οι Γυναικείες Υποκρισίες ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ξεκινάω με κουβέντα που άκουσα από τέσσερις γυναίκες, οι οποίες καθόντουσαν κάτω από τον Αυγουστιάτικο ήλιο και δίπλα στην θάλασσα το Σάββατο που πέρασε.
Αυτές κολυμπούσαν ….και μιλούσαν. Εγώ επειδή ήθελα ελεεινά να παρακολουθήσω όλη την κουβέντα, φορούσα μια μάσκα με αναπνευστήρα και έκανα τάχα μου δήθεν ότι έβλεπα τα ψαράκια στο βυθό… Αλλά τ’ αφτιά μου έξω από το νερό.
Οι ηλικίες των γυναικών ήταν από 30 έως 45.
Ρώτησε η μία την άλλη.
“Πως πέρασες με τον Πέτρο”;
“Καλά μωρέ Είναι καλό παιδί ο μαλάκας… Με πήγε στο ARC και φάγαμε.”
“Πλήρωσες και εσύ”;
“Πας καλά μωρέ; …εκείνος”
“Πόσο είναι ο Πέτρος”;
“43 – 44 εκεί”.
“Τι δουλειά κάνει;” ρώτησε η τρίτη της παρέας..
“Έχει ένα μίνι μάρκετ στην Γλυφάδα”….
“Α καλά! Πέρνα καλά για όσο, αλλά μην περιμένεις και πολλά – πολλά”
“Γιατί μωρέ;;;;;; Είναι καλούλης και έχει ωραίο κώλο”…
“Αι μωρή …τι να τον κάνεις τον κώλο τον ωραίο; Εμένα μου άρεσαν πάντα οι μεγάλοι. Ποτέ οι ωραίοι. Αυτοί σου τα δίνουν όλα και δεν σε πρήζουν και για το πού είσαι και που πας γιατί έχουν δουλειές. Τι να το κάνεις το παιδάκι το χωρισμένο που έχει και παιδί και θα πρέπει να δίνει και την διατροφή στην άλλη”;
Εκεί ξαναμπήκε η τρίτη στην κουβέντα και είπε με φωνή σαν να είχε καταπιεί “Ήλιον”…
“Καλέ την θυμάστε την Δέσποινα που είχε το νυχάδικο στην Αργυρούπολη και πήγαινε εκεί η Κάθυ και η Σάντυ; Είναι με το σκάφος του Μίλτου στην Φοινικούντα”…
“Παντρεύτηκαν;”
“Δεν νομίζω αλλά είναι μαζί. Της ξεχρέωσε και το νυχάδικο και το έδωσε και το δουλεύουν άλλες”…
Προσευχή τώρα… για τον Μίλτο και όχι μόνο…
Σε αυτό το σημείο σταματώ την αφήγηση για να προσευχηθούμε όλοι μαζί για την χαμένη ζωή του Μίλτου με το σκάφος που είναι στην Φοινικούντα…
Και από εδώ και μετά πιάνω την ανάλυση
Όταν μια γυναίκα λέει: “Τι να τους κάνεις τους μικρούς …οι μεγάλοι μου αρέσουν και όχι τα παιδαρέλια”, προφανώς δεν εννοεί ότι θα γούσταρε έναν χοντρό Χασάπη και άσχημο που να την περνάει 20 χρόνια. Ούτε έναν 65 χρονών ελαιοχρωματιστή, κηπουρό, υδραυλικό, ταξιτζή…
Όλες, όλες, όλες, όλες εκείνες που έχουν τατουάζ στον κώλο, παραμάνα στον αφαλό, ψεύτικο νύχι τρία μέτρα, μαλλί πλαστικό και στόμα τρόμπα από το υαλουρονικό, όταν λένε ότι “ερωτεύτηκαν μεγάλους”, εννοούν μεγάλους τραπεζικούς λογαριασμού. Ένα σκάφος cruiser πάνω από 15 μέτρα, ή φουσκωτό ανοιχτής θαλάσσης. Δύο σπίτια με τ’ αξεσουάρ τους και μία τουλάχιστον μαύρη κάρτα.
Προϋπόθεση για να κλείσει αυτή η ρομαντική σχέση είναι μετά από το πρώτο μπαλαμούτιασμα, να γίνει προς την κυρία δώρο μία τσάντα – μπόγος, Luis Vuitton, με τα καφέ μονογράμματα πάνω στον μουσαμά (γιατί μουσαμάς είναι…)
Όσα λένε οι μανάδες στις κόρες τους…
Άρα μικρή μου υποκρίτρια, ψευτρού σ’ έμαθε η μάνα σου να τρίβεσαι στους περίπου γερούληδες που αν και σε κρίση προστάτη κάνουν τους μεγάλους εραστές. Μια μεγάλη κατηγορία ψευταρούδων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που οι “κανονικές πετυχημένες” τις θεωρούν βλαμμένες) είναι οι “καταξιωμένες” της showbiz.
Οι μεγάλοι “έρωτες” και οι “γάμοι με τούρτες 30 ορόφων που έρχονται από την Σιβηρία όπου αντί για το ζευγάρι πάνω στο γλάσο στριφογυρίζουν μικροί πιγκουίνοι”, είναι με εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλομεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεισαγωγείς, μεγαλοδιαφημιστές…
Η φυλή των γυναικών αυτών που δεν κυκλοφορεί με τόσο γαμψά νύχια, ούτε φοράει στρινγκ στην παραλία (γιατί δεν πηγαίνει παραλία απλά. Mπαίνει ή σε σκάφος μόνο, ή σε ιδιωτική πισίνα, ή σε πισίνες ξενοδοχείων όπου το νερό της πισίνας δεν είναι νερό, αλλά αγιασμός που απέμεινε από των Θεοφανίων, κρατάει Hermes και φοράει κάτι τοσοδούλικα σκουλαρίκια που κοστίζουν όσο το μισό μαγαζί του Βενέτη στον Φάρο του Νέου Ψυχικού.
Μάνα προαγωγός, Πέτρο πρόσεχε
Τα πόσα θέλω να γράψω για τις γυναίκες υποκρίτριες δεν περιγράφεται. Γιατί τα έχω και με τις μανάδες τους.
“Τι κάνει αυτός;;; Δημόσιος Υπάλληλος;;; Έχει σπίτι από τους γονείς του; Γιατί με τρεις και εξήντα δεν θα σε ζήσει… Να, κοίτα την Ελπίδα της Φιορούλας, πήρε αυτό το πολύ καλό παιδί που έχει τον φούρνο… Ξέρεις τι παιδί είναι αυτό; 15 υπαλλήλους έχει και έφτιαξε και το εξοχικό από την αρχή στους Αγίους Θεοδώρους. Αλλά η Ελπίδα ήταν τυχερή και καπάτσα… Εσύ είσαι επιπόλαιη… Ίδια ο πατέρας σου! Αν δεν ήμουν εγώ να κρατάω ταμείο, θα τα είχε δανείσει στους κατεστραμμένους φίλους του”…
Να μια ωραία μάνα – προαγωγός από τις χιλιάδες που έχουν τάξει την ζωή τους να δίνουν εντολές στην “δούλα” της κόρης τους.
Και για να γυρίσω από εκεί που ξεκίνησα. Ας φωτίσει ο Αύγουστος αυτόν τον Καψο – Πέτρο με τον ωραίο κώλο να μην δίνει τα λεφτουδάκια του σε βλαμμένες, ψεύτρες και εκμεταλλεύτριες.
Μην την πηγαίνεις παληκάρι μου στο ARC. Για κάνε ένα τεστάκι. Πάρε δύο μπύρες παγωμένες και πρότεινε:
“Μωρό μου εγώ διάλεξα τις μπύρες. Εσύ διάλεξε το παγκάκι για να δούμε την θάλασσα και να μιλήσουμε για μας”…
Πέτρο μόλις κέρδισες εξαιτίας μου 200 ευρώ… Για σκεφτείτε και όλοι με μελλοντικοί Πετρήδες τι θα κερδίσετε, διαβάζοντας τα σημερινά και μετά έχω άδικο να υποστηρίζω ότι πρέπει, πρέπει, πρέπει να έχετε τα κείμενα αυτά “Ευαγγέλιο;”
Εγώ κύριε εκδότα δεν γράφω κείμενα. Εγώ γράφω “εγχειρίδιο οδηγού ζωής”…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
