Οδοιπορικό στο Περτούλι

Η Μελίνα Κριτσωτάκη ταξιδεύει στο Περτούλι και την Ελάτη, χωριά του ορεινού όγκου του νομού Τρικάλων. Ιστορία, ηρεμία, φύση μοναδικής ομορφιάς, πολλές επιλογές για διάφορες αθλητικές δραστηριότητες αλλά και ντόπιες γεύσεις συνθέτουν ένα αξέχαστο οδοιπορικό. new deal

Μοίρασε το

Η Μελίνα Κριτσωτάκη ταξιδεύει στο Περτούλι και την Ελάτη, χωριά του ορεινού όγκου του νομού Τρικάλων. Ιστορία, ηρεμία, φύση μοναδικής ομορφιάς, πολλές επιλογές για διάφορες αθλητικές δραστηριότητες αλλά και ντόπιες γεύσεις συνθέτουν ένα αξέχαστο οδοιπορικό.


“Π _ _ ε  Π _ ρτ _ _ _ ι ;” έγραφε το κωδικοποιημένο μήνυμα που έλαβα ένα πρωινό στο κινητό μου τηλέφωνο από τη φίλη και συνοδοιπόρο στα ταξίδια μου Παναγιώτα Κόκκαλη. Και καθώς έφτιαχνα τον πρωινό μου καφέ, έτσι ανάμεσα σε χασμουρητά και διάφορες σκέψεις για τις υποχρεώσεις της ημέρας που είχε ξημερώσει, νομίζω πως η καταφατική μου απάντηση στάλθηκε αυτόματα. Ο προορισμός, άλλωστε, είχε αποφασιστεί καιρό τώρα. Το υπέροχο Περτούλι, ένα από τα παλαιότερα χωριά της Θεσσαλίας, μας “περίμενε” για να μας μυήσει στα μυστικά του.   

Η διαδρομή Αθήνα – Τρίκαλα – Περτούλι αριθμεί, περίπου, 370 χλμ. Το γραφικό, πετρόκτιστο χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 1.150 μέτρων, με τα περίφημα αρχοντικά του μας αποζημίωσε από τις πρώτες, κιόλας, εικόνες του. Το Περτούλι υπήρχε από τον 10ο αιώνα. Ερημώθηκε, όμως, μετά από επιδημία πανούκλας το 1720. Ο πρώτος κάτοικος που επέστρεψε σε αυτό, λέγεται, πως ήταν ο Τριαντάφυλλος Μπέρτας στον οποίο οφείλει (μάλλον) το όνομά του. Αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς χειμερινούς προορισμούς της χώρας μας. Υπάρχουν πετρόκτιστοι ξενώνες και πολλά ξενοδοχεία (ανακαινισμένα παλιά αρχοντικά) για διαμονή. Αξέχαστο το πρωινό μας με ζυμωτό, φουρνιστό ψωμί, αυγά ημέρας, χειροποίητες πίτες, ντόπιο βούτυρο και διάφορες, σπιτικές μαρμελάδες!

Οδοιπορικό στο Περτούλι

Αν και το ταξίδι μας έγινε στις αρχές της άνοιξης, το πρωί ξυπνήσαμε με μια ευχάριστη και αναπάντεχη έκπληξη. Από το παράθυρο του ξενώνα μας αντικρίσαμε ένα κατάλευκο, χιονισμένο τοπίο. Το κρύο μπορεί να ήταν τσουχτερό αλλά τίποτε δεν μας κράτησε μέσα. Φορέσαμε τις μπότες και τα κασκόλ μας και βγήκαμε να περπατήσουμε στον καθαρό αέρα αλλά και να παίξουμε χιονοπόλεμο. Το Περτούλι προτιμάται, κατά κόρον, από οικογένειες είτε για χειμερινές διακοπές είτε σαν κοντινή εξόρμηση για μεσημεριανό, Κυριακάτικο φαγητό από όσους μένουν σε κάποια πόλη της Θεσσαλίας. Άλλωστε, η ηρεμία και η ομορφιά του τοπίου είναι μοναδικές.

Ανεβήκαμε, εννοείται, στο ομώνυμο χιονοδρομικό του κέντρο (βρίσκεται πριν το χωριό) το οποίο προσφέρει στους επίδοξους σκιέρ δυο πίστες με μήκος 1.500 και 400 μέτρα, μία εκπαιδευτική 80 μέτρων και τέσσερεις αναβατήρες. Επίσης, υπάρχουν ένας συρόμενος αναβατήρας αλλά και baby lift. Η κεντρική του πίστα το βράδυ είναι φωτισμένη και φιλοξενεί, κατά καιρούς, ακόμη και νυχτερινά parties. Εμείς παίξαμε χιονοπόλεμο, τραβήξαμε άπειρες φωτογραφίες και περάσαμε πολλές ώρες χαλάρωσης και συζήτησης πίνοντας ζεστή σοκολάτα στην καφετέρια του κέντρου.

Άνοιξη και καλοκαίρι

Αν έρθετε άνοιξη – καλοκαίρι, που έχει καλύτερο καιρό, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε το ολοκληρωμένο δίκτυο ορειβατικών μονοπατιών του όρους Κόζιακα το οποίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας Leader. Αν θέλετε, επιλέξτε να κάνετε πεζοπορία από το χιονοδρομικό κέντρο και κατά μήκος του μονοπατιού για το καταφύγιο “Χατζηπέτρος”, να ανεβείτε στην κορυφή του Κόζιακα. Η αφετηρία του μονοπατιού βρίσκεται απέναντι από την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων. Το καταφύγιο, σε υψόμετρο 1.750 μέτρων, διαθέτει θέσεις ύπνου, οικιακά σκεύη, τζάκι ενώ υπάρχει και πηγή (Μπακόλα) με τρεχούμενο νερό όλο το χρόνο. Εναλλακτική διαδρομή για περίπατο, ο παλιός δασικός δρόμος από το Περτούλι προς τα χωριά Νεραϊδοχώρι και Πύρρα.

Τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσονται σημαντικά στην περιοχή οι ήπιες μορφές τουρισμού και ειδικά ο τουρισμός περιπέτειας (ορειβασία, ποδήλατο βουνού, ανεμοπτερισμός, rafting, εκδρομές πεζοπορίας, αναρρίχηση, αεραθλητισμός, trekking, κανό – καγιάκ, ιππασία, κυνήγι, ψάρεμα). Στο μέρος λειτουργεί οργανωμένο κέντρο τουριστικής ιππασίας, λίγο μετά το χιονοδρομικό, ενώ το χειμώνα διοργανώνουν και βόλτες με snowmobiles. Κατασκηνωτικός χώρος υπάρχει στην Αγία Κυριακή, για όσους ενδιαφέρονται για μια πιο άμεση επαφή με τη φύση. Επίσης, το Κοκκινοστέφανο, που μοιάζει με μεσαιωνικό φρούριο κοντά στην Γκιώνα και το πέτρινο “Γεφύρι της Γριάς” με τα περίτεχνα σκαλίσματά του, είναι ορισμένα από τα αξιοθέατα που μπορείτε να επισκεφθείτε. 

Natura 2000

Το Περτούλι καθώς και οι κοινότητες των Καλογήρων, του Βροντερού, του Νεραϊδοχωρίου και της Πύρρας έχουν ενταχθεί στις περιοχές NATURA 2000. Το Περτούλι ξεχωρίζει για το ελατοδάσος του, γνωστό ως Περτουλιώτικα Λιβάδια, από τα πιο προσεγμένα και περιποιημένα που υπάρχουν στη χώρα μας. Με έκταση, περίπου, 33.000 στρεμμάτων υπάγεται στο Ταμείο Διοίκησης και Διαχείρισης Πανεπιστημιακών Δασών του ΑΠΘ. Αποτελεί τόπο συνάντησης του ετήσιου ανταμώματος των Σαρακατσαναίων ενώ, διάσπαρτα, οι βρύσες και τα καθίσματα ανάμεσα στα δέντρα προσφέρονται για πικ – νικ. Ψηλά έλατα, αγριολούλουδα, διάφορα υδρόβια φυτά, τρεχούμενα νερά, ζαρκάδια και ελάφια που βόσκουν αμέριμνα, καταπράσινα λιβάδια, συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που το δάσος χαρακτηρίζεται ως οι “Άλπεις της Ελλάδας”.

Και αφού είμασταν στο Περτούλι, δε γινόταν να μην “ακολουθήσουμε” τους παλιούς θρύλους που αναφέρονται σε νεράιδες και ξωτικά που εμφανίζονται το βράδυ στα δάση. Ο δρόμος, μετά από 4 χλμ, μας έβγαλε σε ένα χωριουδάκι πετρόκτιστο, με κόκκινες στέγες σπιτιών, απέναντι από την επιβλητική βουνοκορφή Μαρόσα, το Νεραϊδοχώρι. Η προγενέστερη ονομασία του Σλάβικη. Βετερνίκ, δηλαδή “πνοή ανέμου” ή μεταφορικά “τόπος των αερικών”. Χαρακτηριστικό κτίσμα του χωριού η αναπαλαιωμένη εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην πλατεία. Στο εσωτερικό του ναού θα δείτε ότι έχει απομείνει από τις τοιχογραφίες που τον διακοσμούσαν, μετά την καταστροφή του από τους Τουρκαλβανούς το 1823. Επίσης, εντυπωσιακή και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, με την πανοραμική θέα προς τον κάμπο, χτισμένη με τον κλασσικό τύπο των καθολικών μοναστηριών.

Νεραϊδοχώρι

Το Νεραϊδοχώρι κρύβει, όμως, κι άλλες εκπλήξεις. Λίγο έξω από το χωριό, βρίσκεται το πετρόκτιστο γεφύρι του Χατζηπέτρου, χτισμένο το 1750. Από αυτό περνάει η λεγόμενη “Βλαχόστρατα”, ο δρόμος που ένωνε παλιά τη Θεσσαλία με την Ήπειρο. Σήμερα, διατηρείται μόλις 1 χλμ της διαδρομής, με μια θέα μοναδική. Υπάρχει τοίχος για την προστασία των πεζοπόρων αλλά και παγκάκια, ανά διαστήματα, για ξεκούραση. Στο τέλος του μονοπατιού, βρίσκεται η βρύση “Σουλειμάν” ή βρύση “Φτελιά”, όπως ονομάζεται σήμερα.

Εκτός από εικόνες όμορφης φύσης, το Περτούλι, μας αποζημίωσε και με εξαιρετικές, γαστρονομικές σπεσιαλιτέ αφού φημίζεται για τα κρέατά του. Πολλές οι επιλογές για φαγητό είτε στις ταβέρνες στον κεντρικό είτε στους γύρω από αυτόν δρόμους του χωριού. Εξαιρετικά τα κρέατα, τα τυριά, οι χυλοπίτες, ο τραχανάς, οι διάφορες πίτες φτιαγμένες με σπιτικό φύλλο, το αρνί στη γάστρα και, φυσικά, το κυνήγι (αγριογούρουνο ή ζαρκάδι) με κάστανα, δαμάσκηνα, σύκα ή διάφορα είδη μανιταριών. Οι ταβέρνες μοσχοβολούν κανέλα και ζυμωτό ψωμί. Οπωσδήποτε, να επισκεφθείτε το γυναικείο συνεταιρισμό και να αγοράσετε προϊόντα όπως ρίγανη, διάφορα βότανα και γλυκά του κουταλιού φτιαγμένα από τις κυρίες του χωριού. Ήπιαμε τσίπουρο, πολύ καλά ντόπια κόκκινα κρασιά και τιμήσαμε, δεόντως, το χαλβά. Τέλος, εκτός από το ότι δοκιμάσαμε τα τοπικά τους, πολύ νόστιμα, χωριάτικα λουκάνικα με πράσο, πήραμε και μαζί μας μερικά φεύγοντας.

Τύρνα

Τελευταία στάση, πριν φύγουμε, κάναμε στην κοσμοσπολίτικη Ελάτη, γνωστή στους ντόπιους ως Τύρνα. Ένα ορεινό χωριό μέσα στα έλατα, όπως μαρτυρά η ονομασία του, χτισμένο αμφιθεατρικά σε ύψος 950 μέτρων. H Τύρνα κατοικήθηκε μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, με μαρτυρίες να αναφέρουν πως το 1778-79 δίδαξε στην περιοχή ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Τα πετρόχτιστα σπίτια της παλιάς Τύρνας είχαν κατασκευαστεί από Ηπειρώτες μαστόρους, με χαρακτηριστικό τους τα υπέρθυρα. Το παλιότερο κτίσμα, που έχει διασωθεί, είναι αυτό της οικογένειας Γιδάρη που χρονολογείται στα 1845. Έχει πολεμίστρες και πόρτα με αμπάρα, ανάλογη αυτών που συναντάμε σε μοναστήρια. Το σημερινό χωριό ανοικοδομήθηκε στη θέση αυτή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς κάηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς.

Ελάτη

Στην Ελάτη άρχισαν να γίνονται τα πρώτα τουριστικά καταλύματα πριν το 1960, ώστε να μπορούν να διαμένουν οι κυνηγοί. Τις τελευταίες δεκαετίες γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη, προσφέροντας στους επισκέπτες διαμονή υψηλών προδιαγραφών. Είναι, άλλωστε, ο οικισμός που διαθέτει το μεγαλύτερο μέρος δωματίων και κλινών των τουριστικών καταλυμάτων. Η Ελάτη έχει, επίσης, την πλειοψηφία των καφετεριών στις οποίες μπορείτε να πιείτε ζεστά ή κρύα ροφήματα, να γευτείτε διάφορα γλυκά του ταψιού και πολλά γλυκά του κουταλιού (ξεχωριστά το κάστανο και το καρύδι). Ακόμη, λειτουργούν πολλές ταβέρνες με παραδοσιακές συνταγές και ντόπια κρέατα.

Ήταν μια εκδρομή σαν να είχε βγει από παραμύθι. Ένας προορισμός που τα έχει όλα. Ανθρώπους πολύ φιλόξενους, φύση μοναδικής ομορφιάς και πολλές επιλογές για διασκέδαση ή εναλλακτικές δραστηριότητες. Το χειμώνα πρόκειται για μια κατάλευκη, ορεινή διαδρομή που αν επιλέξετε κι εσείς να κάνετε θα σας μείνει, το λιγότερο, αξέχαστη. Την άνοιξη, που οι καιρικές συνθήκες είναι καλύτερες, θα μπορέσετε να περπατήσετε μέσα στα δάση πιο εύκολα. Το καλοκαίρι, μπορείτε να περπατήσετε στα μονοπάτια κάτω από τα έλατα βρίσκοντας αγριοφράουλες και βατόμουρα αλλά να πάρετε και μέρος σε ένα από τα πολλά πανηγύρια που γίνονται στην περιοχή. Εμάς, η επιστροφή στην καθημερινότητα μας βρίσκει να αναπολούμε τις ώρες που περάσαμε στο Περτούλι και να αναζητούμε, ήδη, το επόμενο ταξίδι μας.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου