Ο Τάσος Διαβάτης σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αφήνει την χώρα των Φαιάκων όπου και κατάγεται και ξεκινά για μια αέναη περιπέτεια στα μυστήρια των ταξιδιών. Ένα προσωπικό του όραμα ζωής, το πραγματοποιεί, και ο φωτογραφικός του φακός “αιχμαλωτίζει” με ευλάβεια και σεβασμό, στιγμές μοναδικές απο το Άγιο Όρος. “Ταξιδεύουμε για να δραπετεύσουμε απο τον εαυτό μας” λέει και ο ίδιος μοιράζεται τη ζωή του ανάμεσα στο Νεπάλ και την Ινδία, την Κίνα και την Αφρική, την Λατινική Αμερική και την κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη, τις μεγάλες πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης και φυσικά την Ελλάδα και τη γενέτειρά του Κέρκυρα που αποτελεί την βάση του για να προγραμματίζει τις ταξιδιωτικές και φωτογραφικές περιπλανήσεις του.
1. Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία, στο Κέντρο Τέχνης Καστέλας ,τα εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας σας, με θέμα «Άγιον Όρος “ABATON”». Μιλήστε μου για αυτήν την μοναδική εμπειρία σας στον “άβατο” τόπο, και ποιο ήταν το εσωτερικό κίνητρο που σας δημιούργησε την επιθυμία να αποτυπώσετε τόσο επιδέξια , μέσα από τον φωτογραφικό σας φακό?
‘Ηταν ένα όραμα ζωής, μια εσωτερική υπόσχεση όταν θα έκλεινα τα 50 μου χρόνια. Το “κλικ” του φωτογραφικού μου φακού , έμοιαζε ενοχλητικό στην διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Μέσα απο αυτή την έκθεση εκφράζεται η φιλοσοφία μου για το ταξίδι αλλά και η εμμονή μου για το ακραίο, το εναλλακτικό, το μοναδικό, αλλά και το ότι “Ταξιδεύουμε για να δραπετεύσουμε απο τον εαυτό μας”. Στο Άγιο, Όρος υπάρχουν μέρη που μένουν άθικτα, όπως τότε που έγιναν και αυτά είναι τα περισσότερα και τα σπουδαιότερα, γιατί αυτά είναι πιο κοντά στα Θεία… Η φιλοξενία – η προσφορά κατά παράδοση, είναι κάτι παραπάνω από συγκινητικό γεγονός για την ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι μία ζωντανή πραγματικότητα, μία θεία ιδιότητα που εκεί, στο ΄Αγιον Όρος, υπάρχει και παρέχεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο χρόνια τώρα. Φευγαλέες μορφές οι ερημίτες…η ταπεινότητα και η μεγαλοψυχία πριν το μεγάλο ανέβασμα στον Άθω… Τα μοναστήρια, οι σκήτες, τα κελιά, διασκορπισμένα σε ένα μοναδικό τοπίο. Πέτρα, ξύλο, αιώνες τώρα αγκαλιασμένα, ανασαίνουν ήσυχα.
[quote text_size=”small”]
Στα δάση με τις δάφνες και τις καστανιές διακρίνεις μιαν άλλου είδους επικοινωνία προσεγγίζοντας ταυτόχρονα τις μορφές του ζώντος Θεού.
[/quote]
Εδώ, η ενέργεια της επιλογής του καλύτερου δεν είναι μόνο μία ωραία πράξη, αλλά μία επίδειξη ευσέβειας προς τον Θεό.
2. Χαρακτηριστικά αναφέρετε ότι είστε χομπίστας φωτογράφος, όμως πιστεύω περισσότερο ότι είναι μια βαθύτερη ανάγκη να μεταδώσετε στο φιλότεχνο κοινό, εικόνες που “μιλάνε “ στη ψυχή σας, ένα μοίρασμα θα έλεγα. Είναι χόμπι τελικά για εσάς η φωτογραφία, ή μια συνεχής εσωτερική αναζήτηση;
Αισθάνομαι σαν ‘ενας σύγχρονος Οδυσσέας, που αφήνοντας την χώρα των Φαιάκων όπου και κατάγομαι, ξεκίνησα για μια αέναη περιπέτεια στα μυστήρια των ταξιδιών. Αυτό που αποκαλείται “μοίρασμα ” θα το έλεγα άγγιγμα ψυχής. Σαν πολίτης του κόσμου, θεωρώ το ταξίδι και την φωτογραφία μια βασική ανάγκη οχι μονάχα για τον εαυτό μου αλλά για τον σύγχρονο άνθρωπο που βρίσκεται εγκλωβισμένος στην αγχωτική καθημερινότητα της κοινωνίας που ζούμε και υπάρχουμε. Οι εικόνες και εμπειρίες μας πρέπει να “μοιράζονται” Έμεινα για λίγο μαζί τους και έζησα μερικές στιγμές από το όραμά τους.
Μου άνοιξαν το δρόμο για έναν άλλο κόσμο… Άγνωστο σε εμένα…Μου άνοιξαν τις πόρτες για μια άλλη διάσταση εκεί όπου η ύλη και το πνεύμα αλληλλοαγιάζονται διαρκώς. Εκεί που η ευχή θρέφει και η ευλογία είναι ένα διαρκές παρόν.
3. Μέσα από το πλήθος εικόνων που δημοσιεύσατε, σίγουρα θα υπάρχουν και εικόνες-φωτογραφίες που κρατήσατε αποκλειστικά για εσάς, Ποιά στιγμή θυμάστε έντονα κατά την διάρκεια διαμονής σας στο Άγιον Όρος, που δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ από την μνήμη σας, αλλά κυρίως γράφτηκε ανεξίτηλα στην καρδιά σας ως πολύτιμο φυλαχτό;
Σωστά, υπάρχουν δυο τέτοιες στιγμές, η μια, την στιγμή που ο μοναχός Παύλος, έφερε το δεξί χέρι του ΄Αγιου Ιωάννη του Προδρόμου για να προσκυνήσουμε, είναι η στιγμή που νοιώθεις πόσο κοντά βρίσκεσαι στον Χριστό..! Η άλλη στιγμή είναι λίγο πριν την αναχώρηση μου από το ΄Αγιον Όρος. Ρώτησα πριν φύγω τον πατέρα Παύλο:
– Πάτερ, τι μπορώ να προσφέρω στη Μονή; Πώς μπορώ να συνεισφέρω; Με τι τρόπο μπορώ να βοηθήσω την κοινότητα; Και εκείνος μου απάντησε: Να επιστρέψεις σύντομα ως καλύτερος Χριστιανός. Αυτή η απάντηση είναι βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μου. Στο ΄Αγιον Όρος αφού τα μάτια θαυμάσουν και εντυπωσιασθούν από χιλιάδες εικόνες, θησαυρούς και κειμήλια απαράμιλλης τέχνης – μια απόρροια της έμπνευσης, της πίστης και της υπομονής, αφού γευθείς λίγο αγιορείτικο κρασί, την ώρα που στ΄αυτιά σου θα φθάσουν ήχοι ξεχασμένοι, αφού οι ψυχές προσκυνήσουν τα λείψανα των Αγίων και σε περικυκλώσει το άρωμα της φύσης και των Αγίων θυμιαμάτων… την ώρα που βραδιάζει και η κορυφή του Άθω στέκει πάνω από τα σύννεφα, ακούγοντας τα τάλαντα για τον Εσπερινό… μπορεί να σου έλθουν στο νου και ερωτήματα από άλλους κόσμους. Τι είναι ο Θεός… τι είναι ο μοναχός… η προσευχή πίστη… τι είναι το Άγιον Όρος… Χρειάζεται χρόνος για να απαντήσεις, αν καταφέρεις να απαντήσεις. Περιμένοντας όμως, μαθαίνεις κάποια στιγμή ότι το Άγιον Όρος δεν λέει, ούτε αποκρύπτει – αποκαλύπτει.
4. Έχετε κάνει ανώτατες σπουδές σε ξενοδοχειακές και τουριστικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, επαγγελματικά ασχολείστε ως επιχειρηματίας στον χώρο της Τουριστικής Βιομηχανίας, όπως ταξιδεύετε επίσης συχνά. Κάθε χώρα, κάθε τόπος έχει την δική του ομορφιά και κουλτούρα. Πιστεύω ωστόσο ότι ζούμε σε μια ευλογημένη χώρα με τεράστιες δυνατότητες, ειδικά στον τουρισμό. Ποιά βήματα ανάπτυξης και προώθησης μπορούν ακόμα να γίνουν για την Ελλάδα, πάνω στον τομέα αυτόν, αν χρειάζεται κατά την άποψη σας ν αλλάξει κάτι στην φιλοσοφία μας και ίσως και στην παιδεία μας, και εν κατακλείδι, ποιά χώρα δεν θ αλλάζατε με τίποτα;
Φυσικά δεν θα άλλαζα την Ελλάδα. Γεννηθήκαμε σε μια χώρα ζωντανή και ευλογημένη όπως λέτε, Βαθιά Λαϊκή και αρχοντική την ίδια στιγμή Καλλιτεχνική, με έναν τεράστιο πολιτισμό, μια χώρα που όσο και να σε πικραίνει, ξέρει να σε κρατάει κοντά της, Που σε χαιρετάνε όλοι, που δεν σε κάνει ξένο ποτέ.
[quote text_size=”small”]
Είμαστε γρήγοροι, κοινωνικοί, άνθρωποι της δουλειάς, με το βλέμμα στην θάλασσα και στα βουνά μας. Και όλοι μοιραζόμαστε ένα μυστικό, Πως μακρυά της δεν μπορούμε και πολύ.
[/quote]
Μήπως ήρθε η ώρα να αγαπήσουμε ξανά αυτήν την χώρα που κάποτε είχαμε όλοι ερωτευθεί..! Η αλήθεια για την εικόνα της Ελλάδας στον τομέα του τουρισμού. Είναι αυτή η εικόνα που αξίζει σε ένα τόσο σημαντικό Τουριστικό προορισμό του κόσμου..; ΄Οχι. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας από εμάς και χαράξει πολιτικής από την Πολιτεία. Η εικόνα της χώρας μας, δεν είναι μόνον ζήτημα επενδύσεων η εξειδικευμένου προσωπικού. Είναι απλά θέμα βούλησης, στρατηγικής συνεργασίας και οργάνωσης. Τι λέει η πολιτική…; Ότι προεκλογικά λέμε ότι πιο ακαθόριστο για να αποφεύγουμε τις γκρίνιες. Τι λέει η λογική για την τουριστική μας ανάπτυξη..; Κοιτά γύρω σου και σκέψου..! Χρειαζόμαστε λογική και επιχειρήματα, πράξεις… Και όχι Πολιτική..! Είναι δυνατόν μια χώρα που ο τουρισμός αποτελεί την αιχμή του δόρατος να μην έχει πανεπιστημιακού επιπέδου σχολή τουριστικών επαγγελμάτων..; Εύχομαι από καρδιάς, μέσα από τις φωτογραφικές και ταξιδιωτικές σας περιπλανήσεις,να βιώνετε πάντα την ευτυχία και την επιτυχία.
Σας ευχαριστώ θερμά!
Κι εγώ σας ευχαριστώ θερμά!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
