“ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ”…ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Μοίρασε το

«Προσωπικά, δέχομαι ότι το 2001 έκανα λάθη. Πήρα στα σοβαρά ένα θέμα το οποίο, εκτός του πρωθυπουργού, σχεδόν κανείς άλλος δεν ήταν διατεθειμένος να πάρει στα σοβαρά» αυτή η σκληρή παραδοχή που στήνει στο τοίχο σχεδόν ολόκληρη την κυβέρνηση της δεύτερης τετραετίας Σημίτη και όχι μόνον, ανήκει στον  αρχιτέκτονα της παρολίγον μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού, καθηγητή Τάσου Γιαννίτση.

Ο υπουργός που με τις προτάσεις και το σχέδιο του  κατάφερε τον Απρίλιο του 2001  να προκαλέσει την μεγαλύτερη κοινωνική αντίδραση που γνώρισε η χώρα τα τελευταία χρόνια. Ο πρώην υπουργός προχώρησε σε αυτή τη εξομολόγηση θέλοντας να δικαιολογήσει τον χαρακτηρισμό που προσέδωσε στο ασφαλιστικό ως «ορφανό της πολιτικής». Είναι ένα θέμα που όχι μόνο καιει, αλλά αποτελεί και κατάρα για όποιον υπουργό καταπιάνεται μαζί του. Μοναδική εξαίρεση επιβίωσης πιθανότατα να αποτελεί ο Δημήτρης Ρέππας. Ύστερα από μια μακρόχρονη περιπέτεια αδιέξοδων μέτρων και υποκριτικών προτάσεων, για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, η «καυτή πατάτα» ήρθε και πάλι στα χέρια της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη φορά όμως τα περιθώρια – αν υπάρχουν – είναι οριακά.

Η ατμόσφαιρα στο Μέγαρο Μαξίμου και κυρίως στο υπουργείο Εργασίας «μυρίζει μπαρούτι» μετά την αμετακίνητη όπως όλα δείχνουν απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Προς το παρόν, οι όποιες κινήσεις, γίνονται με χειρουργικό τρόπο καθώς το παραμικρό λάθος μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα.

«Εμείς στο διάλογο προσερχόμαστε με ανοιχτά χαρτιά, όχι με «σενάρια» λένε χαρακτηριστικά από το Μαξίμου διαψεύδοντας ταυτόχρονα όλα όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως τις δημοσιότητας αναφορικά με τα μέτρα που θα προωθήσει η Κυβέρνηση.
Μπροστά στον τρόμο που δημιουργεί, το ενδεχόμενο να  επανέλθουν οι εφιαλτικές «Μέρες  Γιαννίτση» όλοι εμφανίζονται κουμπωμένοι. Εν αρχή ην ο ..διάλογος. Πραγματικός διάλογος, χωρίς ατζέντα, με καθορισμένα χρονικά όρια όπως λεει ο αρμόδιος υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος.

Με τα στοιχεία που έχουν μέχρι τώρα στη κυβέρνηση, η κατάσταση θεωρείται δραματική και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Οι βεβιασμένες κινήσεις όμως κρίνονται απαγορευτικές… Πάντως με τα έως τώρα δεδομένα, αυτοί που θα κληθούν να «πληρώσουν την νύφη» για ακόμη μια φορά είναι οι  νέοι ασφαλισμένοι και οι ηλικίες  από 30 έως 50 ετών. Η αντίληψη που  επικρατεί στους κόλπους της κυβέρνησης είναι ότι η ανάκαμψη της οικονομίας είναι συνάρτηση με τις αλλαγές για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού. Ένα από τα πρώτα βήματα όπου προσανατολίζονται να πέσει ψαλίδι, είναι οι δαπάνες στην υγεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το 2008 και 2009 είχαν αύξηση 25%. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι από 7,9 δισ. ευρώ το 2008, οι δαπάνες ανήλθαν μέσα σε ένα έτος στα 9,85 δισ. Ευρώ. Το ίδιο και οι δαπάνες για το φάρμακο οι οποίες στα τελευταία 6 χρόνια ο ρυθμός αύξησης κυμαίνεται  από 12% έως και 21% ετησίως.

Καθοριστική ωστόσο για την πορεία του εγχειρήματος, θα είναι η στάση που θα τηρήσουν τα  συνδικάτα και κατά πόσο θα πεισθούν προκειμένου να «βάλουν πλάτη» στην κυβέρνηση. Η ΓΣΕΕ  κάνει λόγο για ανάγκη είσπραξης των εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής συνέπεια από την πλευρά  κράτους-εργοδοτών στη καταβολή των εισφορών κ.α. Μάλιστα θέτουν ως απαραίτητη προϋπόθεση, η κυβέρνηση να καταθέσει την δική της πρόταση «για την ανατροπή» όπως υποστηρίζουν «όλων αντιασφαλιστικών και αντεργατικών διατάξεων».

Παρά ταύτα η  κόκκινη γραμμή των συνδικάτων αφορά τα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων. Την ίδια στιγμή όμως η Κυβέρνηση  σε μια προσπάθεια «να απλώσει το παιχνίδι» ετοιμάζεται να ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους βγάζοντας στη φόρα τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης:

-ΙΚΑ: Το 2004 είχε πλεόνασμα 1,3 δις. Το 2009 έχει 1,7 δις έλλειμμα.
ΟΑΕΕ: Το  2004 είχε έλλειμμα 30 εκ. ευρώ. Σήμερα, 900 εκ. ευρώ ετησίως.
Οφειλές Δημοσίου προς τα Ταμεία: Ήταν 2,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2003. Σήμερα, οι οφειλές του Δημοσίου προς τα Ταμεία φτάνουν τα 10 δις ευρω

«Μαύρη τρύπα» στα Ασφαλιστικά Ταμεία: Το 2009 οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης χρειάστηκαν πρόσθετες χρηματοδοτήσεις 2,5 δισ. ευρώ.ενω για το  2008, ήταν περίπου 850 εκατομμύρια ευρώ…

«ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗ…»

Από τότε που το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μπήκε σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, η οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης «έπεσε στα βράχια» παρασύροντας μαζί και τους εμπνευστές του εκάστοτε  σχεδίου  σωτηρίας. Η πρώτη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης των ετών 1990-1992 προκάλεσαν πολύμηνο χάος στη χώρα.  Η προσπάθεια για μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού,  όμως που έχει μείνει μέχρι τώρα στην ιστορία, τόσο για την σκληρότητα-ρεαλιστικότητα κατ΄άλλους- των προτάσεων όσο και για τις εντονότατες κοινωνικές αντιδράσεις είναι του Τάσου Γιαννίτση.
Τους πρώτους μήνες του 2001 η κυβέρνηση προσπάθησε να θέσει το θέμα της μετεξέλιξης του σημερινού -προβληματικού- ασφαλιστικού συστήματος. Με οδηγό την έκθεση του βρετανικού οίκου Government Actuary’s, το υπουργείο Εργασίας πρότεινε  το 65ο έτος ως ενιαίο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους τους ασφαλισμένους, εναρμονίζοντας και τους ασφαλισμένους που δεν ενέπιπταν στις ρυθμίσεις του νόμου Σιούφα, και χωρίς διάκριση για τις γυναίκες.

Είχε προταθεί  επίσης η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού και αναπλήρωσης της σύνταξης, η οποία θα έφτανε με ταμεία και επιδόματα στο 80% του μισθού, καθώς και η συγχώνευση όλων των κύριων ταμείων σε οκτώ φορείς ασφάλισης (ΙΚΑ, Δημόσιο, ΟΑΕΕ, αγρότες, ΔΕΚΟ, τράπεζες, επιστήμονες, δημοσιογράφοι). Οι κυβερνητικές προτάσεις συνάντησαν την καθολική αντίδραση συνδικαλιστών, των εργαζομένων, των υπόλοιπων κομμάτων αλλά και μεγάλου μέρους των στελεχών τουΠΑΣΟΚ. Μετά από πρωτοφανείς αντιδράσεις , κινητοποιήσεις και απεργίες, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και άρχισαν και πάλι τις διαπραγματεύσεις. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πρότειναν την επέκταση της τριμερούς χρηματοδότησης (κράτος, ασφαλισμένοι, εργοδότες) σε όλους τους ασφαλισμένους – για όσους ασφαλίστηκαν μετά την 1/1/1993-, πάταξη της εισφοροδιαφυγής (η εκτίμηση ήταν για  ένα τρισ. δρχ. ετησίως), νομιμοποίηση των εργατών – μεταναστών (υπολογίζονταν σε 500.000), αξιοποίηση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων (5,3 τρισ. δρχ.).

Ακολούθησε ανασχηματισμός και ο  νέος υπουργός Εργασίας Δημήτρης Ρέππας,  δεσμεύτηκε ότι «δεν πρόκειται να υπάρξουν αιφνιδιασμοί στο ασφαλιστικό»…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου