Το σημαντικότερο νέο των τελευταίων ημερών στην οικονομία, κατά την άποψή μου, είναι η ανακοίνωση πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 4,2% επί του ΑΕΠ για το 2016.
Η κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι «αντιστέκεται» στους δανειστές, και «παλεύει» για το καλό μας, κατόρθωσε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 7,5 δις. €, την ώρα που στο μνημόνιο που η ίδια μας έφερε, προβλεπόταν υποχρέωση για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 0,5% επί του ΑΕΠ, ήτοι περίπου 900 εκατ. € για το 2016.
Και επαίρονται για το «επίτευγμά» τους αντί να ντρέπονται. Ομολογούν ότι αποστράγγισαν από ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 6,6 δις € την ελληνική οικονομία, χωρίς να υπάρχει σχετική υποχρέωση. Και τούτο διότι το υπερμέγεθες πρωτογενές πλεόνασμα δεν προήλθε από αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας μας, ή από μία πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη, αλλά από κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας, άμεσης και έμμεσης, και από διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες προμηθευτές του.
Φυσικά, ουδεμία σοβαρή προσπάθεια έγινε για μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα, καθώς η κυβέρνηση αργά αλλά σταθερά, με προσλήψεις εν κρυπτώ και παραβύστω, προσπαθεί να διατηρήσει ή και να αυξήσει το μέγεθος αυτού, και να θεμελιώσει ένα δικό της πελατειακό σύστημα, σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Για τον λόγο αυτό, και η μείωση των λειτουργικών δαπανών του δημοσίου συνετέλεσε μόνον κατά 7% στο σύνολο του πλεονάσματος, και αυτό λόγω των αποχωρήσεων υπαλλήλων προς συνταξιοδότηση.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, επιτυγχάνοντας την οικονομική αφαίμαξη της ιδιωτικής οικονομίας, οδήγησε την χώρα εκ νέου σε ύφεση το 2016, ενώ εκμηδενίζει και τις προοπτικές ανάπτυξης για το 2017, αναγκάζοντας όλους τους διεθνείς οργανισμούς να αναθεωρούν επί τα χείρω τις προβλέψεις τους.
Δημιούργησε όμως μία ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στην ελληνική οικονομία: επιτυγχάνοντας τερατώδη πλεονάσματα, που όμοιά τους δεν απαντώνται αλλού, και χωρίς προοπτικές διατήρησής τους, αφού εξαντλείται η φοροδοτική ικανότητα, υπονομεύει το αίτημα αναδιάρθρωσης του χρέους. Την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι αγωνίζεται να πείσει τους δανειστές ότι το εθνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, την ίδια ώρα που το ΔΝΤ προσχωρεί στην θέση ότι είναι καταστροφικό να αποδεχθούμε υποχρέωση για πλεονάσματα άνω του 1,5% ετησίως επί του ΑΕΠ, παρουσιάζει ένα πλεόνασμα που καταρρίπτει τα επιχειρήματά μας. Πλέον, υπάρχει ο αντίλογος ότι το χρέος είναι βιώσιμο και μπορούμε να επιτύχουμε τεράστια πλεονάσματα εσαεί, ώστε να εξυπηρετηθεί το χρέος. Χωρίς μάλιστα η κυβέρνηση να υπερασπίζεται τους εξαντλημένους φοροδοτικά πολίτες της ή να προχωρεί σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας, ώστε να απαλλαγεί αυτή από τις παθογένειες που την κρατούν καθηλωμένη.
Δυστυχώς, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 είναι πλεόνασμα ύφεσης και φτωχοποίησης των δυναμικότερων στρωμάτων της ελληνικής οικονομίας, και αποτελεί αιτία θλίψης και όχι υπερηφάνειας.
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
