Το τελευταίο διάστημα επανέρχεται στο πολιτικό παρασκήνιο η συζήτηση για την επιρροή των μεγάλων δυνάμεων στην “μικρή και έντιμη Ελλάς”! Κάπως έτσι καλλιεργείται η εντύπωση πως η ΝΔ υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά μετατρέπεται σε φιλογερμανικό κόμμα, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα ρέπει προς τον φιλοαμερικανισμό!
Ούτε λίγο, ούτε πολύ δηλαδή αναγεννιέται ή αναπαράγεται ο ιστορικός σπόρος του εθνικού διχασμού που στοιχειώνει διαχρονικά την πολιτική ζωή του τόπου από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους – όταν η πολιτική αντιπαράθεση γινόταν μεταξύ των εκπροσώπων του αγγλικού, του γαλλικού, του ρωσικού κόμματος! Τον επόμενο αιώνα ο διαχωρισμός εντοπίζονταν μεταξύ γερμανόφιλων και αγγλόφιλων και εσχάτως μεταξύ Ευρωπαϊστών και Ατλαντιστών.
Σε μια εποχή που η Ευρώπη καταρρέει και η Ατλαντική Συμμαχία ελλείψει του αντίπαλου, ψυχροπολεμικού, δέους, έχει χάσει την αίγλη της, το εγχώριο πολιτικό σύστημα δείχνει να προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες, ακολουθώντας το …ρεύμα της εποχής.
Η προηγούμενη και η επόμενη βδομάδα βρίθουν πολιτικών συμβολισμών τέτοιου είδους. Ο Αντώνης Σαμαράς από κοινού με τον Κάρολο Παπούλια επισκέφθηκαν το Βερολίνο προσκαλώντας Γερμανούς να επενδύσουν στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωνε το ταξίδι το ταξίδι του στις ΗΠΑ!
Όμως, ο Αντώνης Σαμαράς δεν πήγε στο Βερολίνο για να φέρει επενδύσεις. Δεν υπάρχουν αφελείς Έλληνες που θα πίστευαν ότι οι επενδύσεις (γερμανικές ή άλλες) θα έλθουν επειδή ο πρωθυπουργός απηύθυνε μια πρόσκληση. Οι επενδύσεις θα έλθουν όπως είπε ο Τσάρλς Νταλάρα όταν προχωρήσουν φορολογική μεταρρύθμιση και αποκρατικοποιήσεις. Όταν δηλαδή θα δημιουργηθεί ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια η επίσκεψη του πρωθυπουργού είχε χαρακτήρα επικοινωνιακό.
Αυτόν έσπευσε να ακυρώσει ο Αλέξης Τσίπρας ζητώντας και πετυχαίνοντας να συναντηθεί με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο, σε μια εξίσου επικοινωνιακού χαρακτήρα συνάντηση, καθώς δεν είναι και τόσο ευκρινές τι είδους ιδέες θα μπορούσαν να μοιραστούν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών;
Σε κάθε περίπτωση όμως ο Αλέξης Τσίπρας αποκτά το αναγκαίο πολιτικό άλλοθι ενόψει του ταξιδιού του στις ΗΠΑ. Ποιος εκ των πολιτικών αντιπάλων θα πει τώρα ότι φλερτάρει μόνο με τους “παρίες” της Λατινικής Αμερικής και αγνοεί τους επικυρίαρχους της Ευρώπης. Και πως αν δεν είχε μεταβεί στη Λατινική Αμερική θα δικαιολογούσε στις συνιστώσες του το ατόπημα να επιχειρήσει να συνδιαλλαχτεί με τους “φονιάδες των λαών, Αμερικάνους”… Έστω και αν η ατζέντα του υπερατλαντικού του ταξιδιού δεν περιλαμβάνει κάτι το ουσιώδες, τουλάχιστον συνιστά ένα τρόπο απάντησης στους κάθε λογής επικριτές του, εντός κι εκτός του κόμματος του.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
