Μεγάλη συζήτηση και πολλές κόντρες για τα φετεινή συγκέντρωση των ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ. Σε κάθε περίπτωση, λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένη, λιγότερο ή περισσότερο μαζική, και μόνον ο θόρυβος που έγινε την καθιστά επιτυχημένη. Οπωσδήποτε, αξίζουν κάθε έπαινο οι διοργανωτές της ενώ τα όποια και όσα οργανωτικά προβλήματα δεν ακυρώνουν την αξία της, ιδίως αν σκεφθούμε ότι ήταν μια κίνηση απλώς πολιτών.
Από το σημείο αυτό, όμως, και μετά αρχίζει ο πολιτικός προβληματισμός. Δεν θα μπορούσε να έχει πάει καλύτερα; Δεν θα μπορούσε να συγκεντρωθεί το μέγα πλήθος των παλαιών κομματικών συγκεντρώσεων;
Υπάρχουν περισσότερες από μία απαντήσεις και, νομίζω, ισχύουν όλες:
– Το σημαντικότερο είναι ότι δεν υπάρχει ηγετική φυσιογνωμία. Δεν υπάρχει το πρόσωπο που με το επικοινωνιακό του χάρισμα θα συνεγείρει τη μάζα.
– Δεν υπήρχε στόχευση σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα.
– Δεν υπήρχε συγκεκριμένη πολιτική στόχευση. Η παραίτηση της όποιας κυβερνήσεως δεν μπορεί να αποτελεί πολιτικό στόχο γιατί δεν αποτελεί κατάληξη και μάλιστα θετική, αλλά έναρξη εξελίξεων, ίσως και αρνητικών. Η ακυβερνησία πάντοτε φοβίζει.
– Η κοινωνία έχει κουρασθεί από την στείρα πολιτική αντιπαράθεση. Μετά από 8 χρόνια κρίσεως οι προτεραιότητες έχουν μετατοπισθεί στις ανάγκες της καθημερινότητος, που για πολλούς σημαίνουν αγώνα για επιβίωση. Ένα αρνητικό πρόταγμα, όπως η απαίτηση παραιτήσεως, όσο σωστό και αν είναι δεν προσφέρει προοπτική και απαντήσεις στα προβλήματα.
– Μόνον ένα σύνθημα χωρίς ριζοσπαστικές προτάσεις δεν υπάρχει πιθανότητα να πείσει και να ενεργοποιήσει το 40% των πολιτών που έχουν απορρίψει συλλήβδην το πολιτικό σύστημα.
Τι είναι αυτό που θα έκανε την κοινωνία να συνεγερθεί; Και πρώτους απ’ όλους όσους έχουν αποτραβηχθεί από τα κοινά; Κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τον τροχό, αλλά να σκεφθούμε το αυτονόητο: Αφού δεν υπάρχει ο δημεγέρτης ηγέτης, ας υπάρξουν οι ριζοσπαστικές προτάσεις που θα συγκινήσουν και θα συσπειρώσουν!
Απλές αλλά τόσο απαραίτητες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις:
α. Ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και εκκαθάριση των παραδικαστικών κυκλωμάτων.
β. Μηδενική ανοχή στην ανομία: Πάταξη κάθε είδους εγκληματικότητος και εμπέδωση της ασφάλειας των πολιτών. Αν αυτό σημαίνει αυστηρή στάση έναντι λαθρομεταναστών, τότε να αναλάβει η κυβέρνηση την ευθύνη! Προέχει η εθνική ασφάλεια από κάθε άλλη υποχρέωση.
γ. Λιτό, δίκαιο και διαφανές φορολογικό σύστημα, πλήρους και καθολικής εκπτώσεως των δαπανών από το εισόδημα. Μηδενική επιβάρυνση των κτηθέντων περιουσιακών στοιχείων άρα κατάργηση ΕΝΦΙΑ και τεκμηρίων.
δ. Φορολογική Σεισάχθεια για πλήρη εκκαθάριση και οριστική ρύθμιση όλων των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος.
ε. Άμεση κατάργηση των capital controls και κάθε παράλογης και αντισυνταγματικής ρυθμίσεως που εμποδίζει την οικονομικής δραστηριότητα.
στ. Πάταξη της γραφειοκρατίας. Οι πάσης φύσεως άδειες εκδίδονται με υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερομένου και με επιμέλεια του αρμοδίου μηχανικού ή/και δικηγόρου ή/και μηχανολόγου ή/και ιατρού κλπ. Οι έλεγχοι διενεργούνται εκ των υστέρων, είναι δειγματοληπτικοί και τυχαίοι, αλλά όποιος αποδειχθεί ότι παρανόμησε χάνει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και διώκεται ποινικώς ενώ τα περιουσιακά στοιχεία που αφορά το θέμα κατάσχονται.
Υπάρχουν και άλλα φλέγοντα ζητήματα, αλλά αρκούν αυτά για αρχή. Απηχούν τις αγωνίες και τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων της παραγωγής, των ανθρώπων που έχουν μάθει να ζουν από τον κόπο τους και όχι από αργομισθίες και λοβιτούρες διαπλεκομένων. Αφορά την Ελλάδα της Παραγωγής, το νέο που αναδύεται, και όχι την Παρασιτική Ελλάδα που τελειώνει…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
