Ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης θεωρεί πως η επιλογή που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προκριθεί ο Κώστας Μπακογιάννης για το Δήμο Αθηναίων κινδυνεύει να αποβεί σε βάρος της χώρας αν ο Ηλίας Κασιδιάρης καταφέρει τελικά να περάσει στο δεύτερο γύρο και ως εκ τούτου διερωτάται μήπως καλύτερη επιλογή θα ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Όπως φαίνεται από τις τελευταίες πραγματικές σφυγμομετρήσεις -και όχι δημοσκοπήσεις- στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές ο παρανοϊκός Κασιδιάρης θα έρθει δεύτερος. Ελπίζω να κάνω λάθος και να διαψευσθώ.
Αν όμως δεν κάνω λάθος, αν δηλαδή οι προσλαμβάνουσες που έχω είναι σωστές, τότε δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Κώστα Μπακογιάννη και της Ν.Δ. Και, εις ότι αφορά τον υποψήφιο, θα πληρώσει το τίμημα της ματαιοδοξίας του. Εις ότι, όμως, αφορά τη Ν.Δ. το πράγμα δεν είναι τόσο απλό. Ο πρώτος δήμος της χώρας δεν μπορεί να αποτελεί ενδοοικογενειακή υπόθεση του αρχηγού του κόμματος και να διακινδυνεύουμε την πανηγυρική ανάδειξη των νεοναζί σε δημοτική αντιπολίτευση!
Γιατί Μπακογιάννης και όχι Άδωνις
Αν η ηγεσία -όχι μόνον ο πρόεδρος, όλη η ηγετική ομάδα- διέθετε στοιχειώδη πολιτική ευστροφία και μπορούσε να σκεφθεί χωρίς το παραμορφωτικό φίλτρο της πολιτικής ορθότητος, θα είχε επιλέξει ως υποψήφιο έναν εκ των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη. Ιδίως ο δεύτερος θα ήταν ο πλέον μαχητικός διεκδικητής καθ’ ότι θα είχε την -πολιτική & ηθική- δυνατότητα να περιθωριοποιήσει τον Κασιδιάρη. Οι ανοησίες περί φασιστών και ακροδεξιών που θα εκτόξευε οι ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μόνο κακό δεν θα έκαναν σε μια τέτοια υποψηφιότητα.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, αν δεν κατάφερνε να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή, οπωσδήποτε θα ήταν μακράν πιο μπροστά από κάθε άλλο ανθυποψήφιό του. Στα πλεονεκτήματά του συμπεριλαμβάνεται η κινητοποίηση ψηφοφόρων που απέχουν, κάτι που δεν μπορεί να πετύχει με την βουλευτική του υποψηφιότητα.
Επίσης, με κριτήριο την αποτελεσματικότητα που επέδειξε ως Υπουργός, πιστεύω ότι θα ήταν ένας πολύ καλός Δήμαρχος, ο οποίος ίσως και να κατάφερνε να βγάλει την Αθήνα από το τέλμα των παταγωδώς αποτυχημένων επιλογών της τελευταίας 30ετίας (Τρίτσης, Αβραμόπουλος, Μπακογιάννη, Κακλαμάνης, Καμίνης). Οπωσδήποτε θα εξορθολόγιζε και θα αποκαθιστούσε την λειτουργία του Δήμου και ιδίως στο ζέον πεδίο της καθαριότητος.
Τέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είχε να καταδείξει στους ευρωπαίους ομολόγους του μια μοναδική επιτυχία εις βάρος της επελαύνουσας ακροδεξιάς παράνοιας! Προτίμησε τις ενδοοικογενειακές ισορροπίες και έναν υποψήφιο άχρωμο και άοσμο με μόνη ικανότητα την απώθηση δεξιών ψηφοφόρων λόγω της λαγνείας του στην πολιτική ορθότητα και τις –σε κάθε ευκαιρία- θωπείες στην Αριστερά, ίσως και εις μνήμη της πολιτικής καταγωγής του μακαρίτη πατρός του…
Όπως έλεγε και ο -κατά τα λοιπά γραφικός- Γεωργίου, «μάθε μπαλίτσα, αγόρι μου…»!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
