Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν χρειάζεται συστάσεις. Σάρκα εκ της σαρκός της ΝΔ γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Γνωρίζει όμως κι από πολιτική – τουλάχιστον όπως τη διδάχθηκε κι όπως εκπαιδεύτηκε να την υπηρετεί χρόνια τώρα. Στο λεξιλόγιο του η «πολιτική απιστία» είναι όρος αδόκιμος. Μπορεί να διαφωνούσε με χίλια δυο που συνέβαιναν στη “γαλάζια διακυβέρνηση”. Μπορεί να τον είχαν πικράνει ακόμα περισσότερα, αλλά λόγο κακό δεν είπε – δημοσίως τουλάχιστον…, κυρίως για τον Κώστα Καραμανλή.
Στο υπουργείο Άμυνας μετακινήθηκε «τιμής ένεκεν». Σε έναν επιτυχημένο – κατά γενική ομολογία – Γραμματέα κόμματος δεν θα άρμοζε άλλη τύχη. Την αποδέχθηκε, αν και γνώριζε πως σήμαινε την απομάκρυνσή του από το στενό πρωθυπουργικό επιτελείο. Όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, ο κ. Μεϊμαράκης μιλούσε για ανασυγκρότηση του επικοινωνιακού επιτελείου. Οι τοποθετήσεις του ήταν προσεκτικές, ώστε να μη θίγουν στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού και κατ’ επέκταση τον ίδιο που τους είχε επιλέξει. Και βέβαια, κάθε φορά που κρινόταν σκόπιμο να αξιοποιηθεί για να συμβάλει στην αλλαγή επικοινωνιακής ατζέντας, είχε τον τρόπο να το κάνει και μάλιστα με «χαρτιά» δυνατά που κρατούσε κλειστά στο συρτάρι του.
Κάπως έτσι έμεινε μακριά από την σκανδαλολογία. Αν και στενός φίλος του Γιώργου Βουλγαράκη, το όνομα του δεν συνδέθηκε με τα “Βατοπεδινά”. Ούτε ενεπλάκη στη Siemens. Ούτε ακούστηκε κάτι για συμμετοχή του στο σύνηθες φαγοπότι των εξοπλιστικών. Κρίση με τους Τούρκους δεν του προέκυψε – ίσως και να φρόντιζε να την αποτρέπει, παρ’ ότι τα τουρκικά μαχητικά αλόνιζαν στο Αιγαίο. Έχοντας περιχαρακώσει το ζωτικό του χώρο, πλαισιωμένος από έμπιστους συνεργάτες, κράτησε μακριά κάθε κίνδυνο που θα μπορούσε να τον πλήξει πολιτικά. Με στρατιωτική ορολογία έμεινε στα μετόπισθεν, για να λειτουργήσει ως οπισθοφυλακή του κόμματος και «χρυσή εφεδρεία» του Κώστα Καραμανλή.
Μετά την ήττα της ΝΔ στις Ευρωεκλογές, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης βγήκε και πάλι στην πρώτη γραμμή. Εκεί που… κανείς την Κυριακή δεν είχε κάτι να πει, εκείνος δυο φορές το ίδιο βράδυ έδωσε και το στίγμα και τον τόνο. Βρήκε επιχειρήματα για να εγκαλέσει το ΠΑΣΟΚ για αλαζονεία και βεβαίως έδωσε «γραμμή αποχής». Δυο μέρες μετά, εμφανίστηκε να συντρώγει με τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, σε ένα γεύμα με μενού την ανάταξη της παράταξης και αρκετούς πολιτικούς συμβολισμούς.
Λίγο πριν εγκαταλείψει το Πεντάγωνο για να ανακτήσει κι επίσημα μια θέση του στο στενό πρωθυπουργικό επιτελείο, ο κ. Μεϊμαράκης φρόντισε να αφήσει κάτι χειροπιαστό πίσω του. Μείωση στρατιωτικής θητείας και εξοπλιστικών δαπανών, είναι διαχρονικά κοινωνικά αιτήματα που σπεύδει να ικανοποιήσει – έστω κι αν στο ΠΑΣΟΚ μιλούν για προχειρότητα και προεκλογικά τερτίπια. Η εννιάμηνη θητεία και τα δυο δισ. € που εξοικονόμησε απ’ τα όπλα για “κοινωνική πολιτική” θα είναι η πολιτική του προίκα για να συνεχίσει την πολιτική του σταδιοδρομία με σε ρόλους πρωταγωνιστικούς στο εσωτερικό της συντηρητικής παράταξης.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
