Ο Μπερλουσκόνι διαθέτει φαν κλαμπ. Λογικό να αναζητείται η ελληνική εκδοχή του…, αν και ποτέ το πρωτότυπο δεν είναι το ίδιο με την απομίμηση…
Ο Αρμάνι είναι αγαπημένος μόδιστρος και για τους Έλληνες. Δεν είναι ο μόνος. Οι “ιερείς” της ιταλικής μόδας σαγηνεύουν το ελληνικό καταναλωτικό κοινό. Όπως και τα ιταλικά αυτοκίνητα… Έχουν κι αυτά τους φανατικούς εραστές τους, εν Ελλάδι.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο! “Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα”, άλλωστε… Γιαυτό κι ό,τι παράγεται στη γειτονική χώρα, καταναλώνεται εύκολα κι εδώ. Κι οι συνήθειες και τα “πρότυπα”. Ενίοτε και τα πολιτικά.
Διαφθορά στην Ιταλία; Γιατί όχι και στην Ελλάδα; Επιχείρηση “καθαρά χέρια” στην Ιταλία, γιατί όχι “κάθαρση” στην Ελλάδα. Παρακμή της σοσιασδημοκρατίας στην Ιταλία; Γιατί όχι και στην Ελλάδα. Μιντιοκρατία στην Ιταλία; Γιατί όχι και στην Ελλάδα. Μπερλουσκόνι στην Ιταλία; Γιατί όχι και στην Ελλάδα.
Όμως, το βασικό ερώτημα, παραμένει. Μπορεί η Ελλάδα να γίνει Ιταλία; Για να υπάρξει άλλη μια “Μέκκα” της μόδας στην ίδια γωνιά της υφηλίου, κομματάκι δύσκολο… Για να υπάρξει έστω κι ελληνικό Panda-κι, αδύνατο. Εντάξει, οι ελληνικές παραλίες και θάλασσες είναι εκτός συναγωνισμού – ακόμα κι απ’ τους γείτονες. Ενώ το ελληνικό ελαιόλαδο, δημιουργεί δειλά ρωγμές στο ιταλικό μονοπώλιο… Μέχρι εκεί.
Και μένει το υπόλοιπο… όλο… Αυτό που αφειδώς ονομάζεται πολιτικό σύστημα. Για την παρασκευή του, αλά ιταλικά, η συνταγή είναι συγκεκριμένη:
Κατ’ αρχήν, απαξιώνουμε την πολιτική, καθιστώντας τους πολιτικούς γραφικές και παρωχημένες καρικατούρες. Αφού φροντίσουμε για τη γελοιοποίηση τους, τούς πασπαλίζουμε με “σκάνδαλα” και “ανηθικότητα”, για να χάσουν την αξιοπιστία τους και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Όσο ο κόσμος τους γυρνά την πλάτη, προσθέτουμε ισχυρές δόσεις φόβου, ανασφάλειας. Αποτέλεσμα σύγχυση, απόγνωση, συντηρητικοποίηση της κοινωνίας.
Το… φαγητό είναι έτοιμο, στο πιάτο κάθε Μπερλουσκόνι.
Το προφίλ του;
Έχει γαλουχηθεί στον άγριο κόσμο των επιχειρήσεων – κοινώς της “πιάτσας”…
Δεν είναι προϊόν του “κομματικού σωλήνα”…
Διαθέτει τηλεοπτικό κανάλι, ή χαίρει της υποστήριξης των ΜΜΕ…
Υπερασπίζεται “πατριωτικές” θέσεις και δείχνει σεβασμό στην Εκκλησία…
Διαθέτει “ρητορικές” ικανότητες και πείθει με το αυτοσαρκαστικό του χιούμορ.
Κινείται με ευελιξία σε ένα “ασταθές” και “ρευστό” πολιτικό περιβάλλον.
Είναι ανοικτός… σε συνεργασίες και συμμαχίες.
Στο χώρο της μόδας ο Αρμάνι παραμένει πρότυπο για κάθε φιλόδοξο μόδιστρο που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο.
Ο Μπερλουσκόνι τώρα δημιουργεί το φαν κλαμπ του. Λογικό να αναζητείται η ελληνική εκδοχή του. Αλλά σε καμία περίπτωση το πρωτότυπο δεν είναι το ίδιο με την απομίμηση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
