ΑΠΟΧΗ ΓΙΑΤΙ; ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΔΕ ΜΕΤΡΑΕΙ;

Η αποχή θα μετρηθεί κι αυτή στις Ευρωεκλογές της επόμενης Κυριακής. Κι οι ειδικοί θα αρχίσουν να αναλύουν το «μήνυμα» των ψηφοφόρων που θα επιλέξουν κάτι διαφορετικό από το να ασκήσουν το εκλογικό του δικαίωμα…Ποιο ακριβώς είναι το μήνυμα όμως; «Απέχω», σημαίνει «δεν συμμετέχω». Απλά.

Και δεν συμμετέχουν στις εκλογές πολίτες που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Πολίτες που έχουν λύσει όλα τους τα προβλήματα (ή έτσι νομίζουν…) και παραμένουν (για τους δικούς τους ψυχολογικούς ή άλλους λόγους) κλεισμένοι στο δικό τους (εικονικό κατά κύριο λόγο…) κόσμο. Είναι πολίτες που αν ερωτηθούν για το όνομα του υπουργού Οικονομίας δεν θα ξέρουν να απαντήσουν.

Ανέκαθεν υπήρχαν πολίτες που ανήκαν σε αυτή την κατηγορία. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, γίνεται συστηματική προσπάθεια να διευρυνθεί. Η συμβολή των ΜΜΕ είναι απολύτως καθοριστική. Η διαφήμιση και το marketing δημιουργεί πρότυπα, πουλάει προϊόντα, απορροφά τη δημιουργικότητα και τη φαντασία νέων ανθρώπων για να ανακαλύπτει και να προβάλει τρόπους που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μαζών.

Η/Οι πολιτική/οί συνήθως μένουν στο περιθώριο αυτής της διαδικασίας ή ακολουθούν ασθμαίνοντας. Στις δυτικές κοινωνίες, η σκέψη και οι αποφάσεις του Γκόρντον Μπράουν έχουν μικρή απήχηση μπροστά στα μαγικά του Ρονάλντο μέσα στο γήπεδο. Το πολιτικό μανιφέστο του Θαπατέρο ωχριά μπροστά στις ντρίπλες του Μέσσι. Μοιραία, οι πολιτικοί αναζητούν κι αυτοί τρόπους να μαγνητίσουν και να προσελκύσουν. Οι γυμνασμένες γάμπες του Σαρκοζί και ο ιδρώτας απ’ την επίπονη γυμναστική που του επιβάλλει η personal trainer του, χρίζουν μεγαλύτερης προβολής απ’ τις αποφάσεις του για την αντιμετώπιση του λαθρομετανάστευσης. Κι οι ερωτοδουλειές του Μπερλουσκόνι υπερκαλύπτουν σε δημοσιότητα τις ωμές παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη.

Στις δυτικές κοινωνίες η συστηματική απαξίωση των πολιτικών συστημάτων, είναι μια διαδικασία συνήθης και απαραίτητη για τη διατήρηση του υλιστικού κόσμου, μέσου του οποίου διακινούνται με μεγαλύτερη ευχέρεια τα καταναλωτικά προϊόντα και πρότυπα. Κάπως έτσι το δόγμα «καταναλώνω, άρα υπάρχω», επικράτησε και η έννοια του «ενεργού πολίτη» υποβαθμίστηκε.

Η οικονομική κρίση είναι μια ευκαιρία για να αντιστραφούν εκ νέου οι όροι που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Για να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες την εικονική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε ερήμην τους, αλλά με τη δική τους σύμπραξη και συμμετοχή…

«Αποχή» (από την εκλογική διαδικασία) λοιπόν δε σημαίνει «συμμετοχή» στη διαμαρτυρία για την έκπτωση του πολιτικού συστήματος. Διότι, η διαμαρτυρία για την αναξιοπιστία των πολιτικών κομμάτων, μπορεί να εκφραστεί και με το λευκό. Πλην όμως, ουδείς το αναφέρει και κανείς δε το μετρά. Γιατί;

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP