Το πρόβλημα των λαθρομεταναστών που έχουν κατακλύσει το κέντρο της Αθήνας εισέβαλε με βίαιο τρόπο στην προεκλογική συζήτηση. Ευτυχώς, δεν έγινε αντικείμενο προεκλογικής αντιπαράθεσης… Δημιούργησε όμως τις προϋποθέσεις για την έναρξη ενός εξαντλητικού διαλόγου όλων των πολιτικών δυνάμεων για την από κοινού αντιμετώπιση ενός υπαρκτού προβλήματος, η διατήρηση και διαιώνιση του οποίου απειλεί την κοινωνική συνοχή και την έννομη τάξη.
Φαίνεται πως οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αντιληφθεί πως το πρόβλημα είναι διαχρονικό και πολυσύνθετο, με μεγάλες πολιτικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές και κυρίως οικονομικές προεκτάσεις. Πως αντιμετώπισή του, στο πλαίσιο μιας «παγκοσμιοποιημένης» κοινωνίας, δεν εξαντλείται στο εσωτερικό ενός κράτους, αλλά απαιτεί συνεργασία σε διεθνές επίπεδο.
Ως εκ τούτου, η συμβολή της Ελλάδας στη συγκρότηση μιας αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής, θα είναι καθοριστική, όσο μια ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική παραμένει κρίσιμο ζητούμενο στην Ε.Ε.. Αιτία, η πολυσύνθετη διάσταση του φαινομένου, αλλά κι ο διαφορετικός τρόπος που κάθε κράτος ξεχωριστά το βιώνει, τα αντιτιθέμενα συμφέροντα, οι προτεραιότητες και οι ανάγκες των κρατών μελών, αλλά και των τρίτων χωρών. Αιτίες, που κατέστησαν τη συμφωνία για το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου – όπου παρουσιάζονται συνολικά πέντε πεδία δράσης: η νόμιμη μετανάστευση, η λαθραία μετανάστευση, οι συνοριακοί έλεγχοι, η πολιτική για το άσυλο και οι σχέσεις της Ε.Ε. με τρίτες χώρες – κατώτερη των αναγκών αντιμετώπισης του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.
Αυτή τη στιγμή η πολιτική μετανάστευσης στην ΕΕ, μοιάζει με ακροβασία. Από τη μία πλευρά, η εισροή μεταναστών στις δυτικές κοινωνίες φαντάζει αναγκαία, ως φθηνή εργασία ή «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία. Από την άλλη, η υπέρμετρη εισροή μεταναστών γίνεται κοινωνικός βραχνάς και αναζητείται αποτελεσματικός περιορισμός της. Είναι η αντίφαση αυτή που οδηγεί σε πολιτική ημίμετρων που αποδεικνύεται κατώτερη των αναγκών αντιμετώπισης του προβλήματος. Είναι η αντίφαση που από τη μία θέλει τα κράτη – μέλη να εμποδίζουν την παράνομη είσοδο μεταναστών και από την άλλη να ανέχονται όσους περάσουν και εγκατασταθούν.
Είναι η αντίφαση που ανατροφοδοτεί το φαινόμενο, αφού διατηρεί ζωντανό σε όλους αυτούς τους ανθρώπους το όνειρο μίας νέας ζωής. Το αποτέλεσμα είναι ότι όλο και περισσότεροι ρισκάρουν και τροφοδοτούν το κύκλωμα των σύγχρονων δουλεμπόρων.
Με την πάροδο των χρόνων οι παραπάνω αντιφάσεις τείνουν να εξαλειφθούν. Οι πολίτες των δυτικών κοινωνιών αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανεργίας ή τη διαχειρίζονται ήδη. Η προσφορά φθηνών εργατικών χεριών είναι μεγάλη. Οι λαθρομετανάστες υπεράριθμοι κι αδύνατον να απορροφηθούν. Ο επαναπατρισμός τους είναι αναπόφευκτος. Εξίσου αναγκαία και η με κάθε τρόπο αποτροπή εισδοχής τους. Η ενεργοποίηση του σχετικού μνημονίου Ελλάδας – Τουρκίας το πρώτο άμεσο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
