Τώρα που ο αχός της μιας μάχης έχει σβήσει, τώρα που όλοι μετρούν τις αναπόφευκτες πληγές αυτής της σκληρής αναμέτρησης, τώρα που νικητές και νικημένοι, ισόπαλοι και «ανεπίδεκτοι» έχουν βγει από το ένα εκλογικό μετερίζι, μπήκαν στο επόμενο και ετοιμάζονται για την νέα εκλογική μάχη, τώρα είναι καλό και χρήσιμο να λεχθούν μερικά πράγματα.
Και το κακό είναι ότι αυτήν την φορά, ουδείς θα τολμήσει να αναφωνήσει εκείνο το παλιό και, ενίοτε σοφό, Ο, γέγονε, γεέγονε.
Και τον καθιστούν ακόμη πιο επικίνδυνο, μας οδηγούν, κυριολεκτικά, στα όρια του γκρεμού, όλες αυτές οι παρεμβάσεις εχθρών και φίλων και λιγότερο φίλων, που όταν δεν φέρνουν την αγανάκτηση, δημιουργούν μία σύγχυση που είναι ακόμη πιο επικίνδυνη.
Εκείνοι, φυσικά λένε ότι θέλουν να μας βοηθήσουν για να μη βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας, εκείνο όμως που συμβαίνει τελικά είναι να μας ωθούν προς άλλες, αλλότριες, επικίνδυνες θέσεις και τελικά μας βοηθούν να βρεθούμε σε ένα σχεδόν αναπόφευκτο χάος.