Πότε, επιτέλους, οι κομματικές δυνάμεις- ιδιαίτερα οι δυνάμεις εξουσίας (νυν και εν δυνάμει)- θα λειτουργήσουν με αίσθημα Εθνικής ευθύνης, ώστε να ομονοήσουν σε ορισμένες ελάχιστες κοινές θέσεις που αφορούν στην ενιαία και αδιάσπαστη υπεράσπιση των Εθνικών θεμάτων;
Πότε, τέλος πάντων, θα λειτουργήσουν με τη στοιχειώδη διορατικότητα, ώστε να διακρίνουν εκείνο που άλλοι βλέπουν διά γυμνού οφθαλμού, δηλαδή, τους επερχόμενους κινδύνους που απειλούν την Εθνική μας ακεραιότητα;
Πότε θα συνειδητοποιήσουν ότι ο ρόλος τους δεν συνδέεται καθόλου με τις αναπαυτικές τους πολυθρόνες, αλλά με το να νοιάζονται , να αγωνιούν και να αγωνίζονται, να μοχθούν και να προγραμματίζουν για το μέλλον του ελληνικού λαού και της νεολαίας μας με ευημερία και σε πλαίσιο ασφάλειας;
Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι, όσο η χώρα καθίσταται οικονομικά αδύνατη, τόσο διογκώνονται οι Εθνικοί κίνδυνοι και σμικρύνονται μόνο όταν η Χώρα καθίσταται οικονομικά ισχυρή. Μόνο όταν σφυρηλατείται το Εθνικό φρόνημα και η κοινωνική συνοχή και ομοψυχία. Όμως, η κοινωνική συνοχή και ομοψυχία, προϋποθέτουν όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και σμίκρυνση των οικονομικών ανισοτήτων. Και κάτι τέτοιο δεν γίνεται από τους ιθύνοντες.
[quote text_size=”small”]
Φαίνεται, όμως, ότι οι κομματικές ηγεσίες σήμερα είναι κατώτερες των περιστάσεων και αδυνατούν να συλλάβουν τα μηνύματα των καιρών.
[/quote]
Σήμερα, αύριο το αργότερο, χθες το ενωρίτερο, είναι ανάγκη να υπάρξει – ουχί λόγοις, αλλά έργοις – όχι απλά πολιτική συναίνεση, αλλά Εθνική Συμπαράταξη, ένα αρραγές Εθνικό και Πατριωτικό Μέτωπο με ταυτόχρονη χάραξη Ενιαίας Εθνικής Στρατηγικής.
Αυτό το Εθνικό Μέτωπο και η Εθνική Στρατηγική, αποφασίζονται σε ώρα νηφαλιότητας και ψυχραιμίας, δηλαδή σήμερα!
Γιατί την ώρα της Εθνικής Κρίσης, που θα μας προκαλέσουν άλλοι αιφνιδιαστικά, θα είναι αδύνατη μια τέτοια προσπάθεια. Επειδή εκείνες τις ώρες επικρατεί η σύγχυση, ο πανικός, χάνεται η ψυχραιμία, υποχωρεί η νηφάλια σκέψη και πληθαίνουν οι κακοί σύμβουλοι, οι οποίοι ναρκοθετούν τον ορθό λόγο. Όλα αυτά, είναι σε βάρος των ορθών αποφάσεων.
Είναι λυπηρό ότι, από την πολιτική ατζέντα τον τελευταίο καιρό, λείπουν εντελώς τα Εθνικά θέματα.
Δεν υπάρχουν ούτε καν στο περιθώριό της. Ούτε μια, προ Ημερησίας Διατάξεως, συζήτηση στη Βουλή δεν έχει υπάρξει, ενώ οι προκλήσεις είναι πολλές, συχνές και πολύπλευρες.
H παραβίαση της Κυπριακής Α.Ο.Ζ από το «BARBAROS» δεν είναι μια απλή πρόκληση, είναι στην ουσία ένας «ψυχρός» τρίτος «Αττίλας». Ας ελπίσουμε ότι, οι συζητήσεις στη Λευκωσία και η τριμερής συνάντηση Κορυφής στο Κάιρο, θα είναι μια καλή αρχή…
Θα ήταν περιττό να διευκρινίσει κανείς ότι «ισοδύναμο» με τα Εθνικά θέματα είναι και το Εθνικό χρέος του οποίου η αντιμετώπιση απαιτεί Εθνική συναίνεση, αφού προηγουμένως πάψει η ανόητη διαμάχη περί «βιωσιμότητας» ή μη του χρέους αυτού.
Και για να αποκατασταθεί η αληθής έννοια των όρων, το χρέος με την παθητική του έννοια, όχι απλά είναι βιώσιμο, αλλά κορακοβιώσιμο , ότι δηλαδή θα ζήσει και θα κατασπαράξει γενιές και γενιές Ελλήνων.
[quote text_size=”small”]
Έτσι, δεν πρέπει να μιλάμε για το αν το χρέος είναι βιώσιμο ή όχι, αλλά αν είναι διαχειρίσιμο και με ποιους όρους, αν είναι εκπληρώσιμο (εξωφλήσιμο) και μέχρι πότε.
[/quote]
Επί όλων αυτών, πρέπει να υπάρξει μία εθνική θέση ως αφετηρία της, εκ των πραγμάτων, διεξαγωγής σκληρών διαπραγματεύσεων. Συνεπώς, αντί «ημείς να άδωμεν» εν όψει «εμπιπραμένων των οικιών ημών», να συνέλθουμε, δηλαδή οι διευθύνοντες τις τύχες της Χώρας, γιατί μετά από μια Εθνική καταστροφή δεν θα έχει αξία κανένα Γουδή.
Υ.Γ.: Ας έχουν υπόψη οι πολιτικές ηγεσίες, ότι η ψυχή του Ελληνισμού εκφράστηκε συνοπτικά και με τον πλέον αυθεντικό τρόπο, την 28η Οκτωβρίου 2014 από τους αιθέρες της Μακεδονίας με τη φωνή του υπέροχου Έλληνα πιλότου Σωτήρη Στράλλη: «Έλληνες ψηλά το κεφάλι».