Η επαναλειτουργία της χαλυβουργίας μετά από παρέμβαση των ΜΑΤ αποτελεί αναμφίβολα ένα σαφές μήνυμα της κυβέρνησης ότι δεν προτίθεται να διαπραγματευθεί με την Αριστερά ή τους συνδικαλιστές τις αποκρατικοποιήσεις και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων – όπως τουλάχιστον το κατανοεί και το αντιλαμβάνεται ο κυβερνητικός συνασπισμός.
Είναι ένα σαφές μήνυμα πως θα χρησιμοποιηθεί ακόμα και βία για να επιβληθεί ο νόμος και να εφαρμοστεί το Μνημόνιο. Έτσι θεωρεί η κυβέρνηση πως οι δανειστές θα αντιληφθούν πως η αυτή η κυβέρνηση, σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες, είναι αποφασισμένη να “τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα”.
Η στάση της κυβέρνησης δεν προκαλεί έκπληξη. Ήδη από την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων είχε διαφανεί πως ο Αντώνης Σαμαράς έχει τραβήξει διαχωριστική γραμμή με το ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζοντας τον ως υπαίτιο της καθυστέρησης και υπερασπιστή της οπισθοδρόμησης της χώρας που πρέπει επιτέλους να αντιμετωπισθεί αποφασιστικά.
Από τότε η στήλη είχε επισημάνει τους κινδύνους αυτής της της πολιτικής τόσο πολιτικά, όσο και κοινωνικά. Σε πολιτικό επίπεδο η πολιτική Σαμαρά φέρνει αναμφισβήτητα σε δύσκολη θέση την ΔΗΜΑΡ – κάτι που φαίνεται στην αμήχανη δήλωση που εξέδωσε. Δεν είναι λοιπόν καθόλου βέβαια αν στην περίπτωση που υπάρξει ροπή προς συμπεριφορές που παραπέμπουν σε μια μορφή αυταρχικής Δεξιάς, αν η ΔΗΜΑΡ συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση. Βέβαια τυχόν αποχώρηση της δεν σημαίνει αυτομάτως και πτώση της κυβέρνησης, αλλά σίγουρα πολιτική κρίση που ίσως δώσει αφορμή στους δανειστές να την επικαλεστούν για να καθυστερήσουν την καταβολή των δόσεων.
Μάλιστα η απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησης είναι το μεγάλο ζητούμενο για την κυβέρνηση Σαμαρά. Διότι χωρίς ρευστότητα στην αγορά, χωρίς τίποτα να κινείται ή να αναπτύσσεται και με εκτεταμένες φασαρίες στους δρόμους η κυβέρνηση θα είναι εξαιρετικά δύσκολα να διατηρηθεί στην εξουσία.
Όπως έχει τονιστεί κατ´ επανάληψη η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου δεν επιβάλλεται, αλλά εμπεδώνεται κοινωνικά ως εθνικά αναγκαία. Όμως, ελάχιστοι πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της συνταγής του Μνημονίου η οποία αποδεδειγμένα καταστρέφει την ελληνική οικονομία και είναι η αιτία που έφερε το ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κατά συνέπεια για να σταθεί μια κυβέρνηση με χαρακτηριστικά “αυταρχικής Δεξιάς” δεν αρκεί μια στρατηγική δαιμονοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται η πολιτική της να ευεργετήσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα για να τη στηρίξουν πολιτικά και κοινωνικά. Υπάρχουν αυτά; Υπάρχει αυτή η πολιτική; Για την ώρα όχι. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα υπάρξει είτε η κυβέρνηση βγάλει τα ΜΣΤ στους δρόμους, είτε όχι. Πιθανότερο στην πρώτη περίπτωση είναι η τυφλή σύγκρουση…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
