ΥΣΤΑΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Παρά τα «αδιευκρίνιστα», όπως πολλοί αναγνωρίζουν, σημεία της συμφωνίας της Συνόδου Κορυφής, το βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη, εκτός από ένα πλαίσιο διευθέτησης τα του οίκου της, έδωσε στην Ελλάδα μια παράταση ζωής. Η οριστική χρεοκοπία δεν επήλθε και πλέον προσφέρεται στις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μια τελευταία ευκαιρία αλλά κυρίως ευθύνη να (συν)εργαστούν ώστε να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας, να ξεκινήσει η ανάπτυξη και εν τέλει η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρώπη.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς προς τι όλη αυτή η περιπέτεια. Η εξήγηση βρίσκεται στην επιβεβλημένη αλλαγή της δομής της ελληνικής οικονομίας, του παραγωγικού της μοντέλου και της διαχρονικής παθογένειας του ελληνικού κράτους, το οποίο μόνο με ένα ισχυρό σοκ θα μπορούσε να αλλάξει. Το σοκ επήλθε και η ελληνική κοινωνία ακόμα δεν το έχει ξεπεράσει. Καλείται όμως να το διαχειριστεί προκειμένου να ανασυνταχθεί.Στο πλαίσιο αυτό, η συμβολή του διεθνούς παράγοντα κρίθηκε επιβεβλημένη – καθώς ήταν εμφανής η αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να βάλει τάξη στα του οίκου της χώρας. Τώρα θα χρειαστεί τη τεχνική βοήθεια και την τεχνογνωσία των ξένων που θα εγκατασταθούν σε μόνιμη βάση σε κρίσιμα κυβερνητικά πόστα για να εποπτεύουν και ελέγχουν την πορεία των μεταρρυθμίσεων που η ελληνική κυβέρνηση (αυτή και οι επόμενες) θα κληθούν να εφαρμόσουν.Είναι προφανές πως η μόνιμη παρουσία των ξένων δεν επαρκεί για να βγάλει τη χώρα από την ύφεση. Θα χρειαστεί και η ελληνική πλευρά να συνεισφέρει δημιουργικά για το επανασχεδιασμό της παραγωγικής βάσης της χώρας. Να προτείνει το «μείγμα» εκείνης της πολιτικής που θα δώσει νέα πνοή στην ελληνική οικονομία που θα δημιουργεί θέσεις απασχόλησης που θα διασφαλίζει τη δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου κι ως εκ τούτου και την κοινωνική συνοχή.

Το ερώτημα είναι αν και με ποιον τρόπο μπορεί να συμβεί αυτό. Και επί του παρόντος απάντηση στο ερώτημα δεν είναι ορατή. Η πολιτική ηγεσία του τόπου εξακολουθεί να πολιτεύεται με όρους μικροπολιτικής και στείρων τακτικισμών επιδεικνύοντας εμφανή αδυναμία να συνεννοηθεί με βάση τη λογική, την ειλικρίνεια και τη σωφροσύνη.

Όμως ο υγιής επιχειρηματικός κόσμος της χώρας δεν μπορεί να μείνει αδρανής. Οφείλει κι αυτός να δραστηριοποιηθεί εντόνως. Να αναλάβει πρωτοβουλίες πιο δυναμικές. Να αναλάβει την εθνική ευθύνη να προασπίσει το συμφέρον της χώρας που είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα δικά του συμφέροντα.