Μπορεί και να ήθελε ο Αλέξης Τσίπρας να πολιτευθεί με τον πολιτικό ρεαλισμό που θα άρμοζε σε ένα νέο, πολλά υποσχόμενο πολιτικό. Θα μπορούσε επί παραδείγματι να αναφερθεί θετικά στο ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στην Κίνα και το Αζερμπαϊτζάν κι αν σε κάτι είχε επιφυλάξεις ή διαφωνίες να τις διατύπωνε με επιχειρήματα, ώστε να συνέβαλε κι αυτός στην επίτευξη ενός μεγάλου εθνικού στόχου: την προσέλκυση επενδύσεων.
Αντ’ αυτού είδαμε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ να επικροτεί το …κρύο αστείο του αριστερού διανοητή Σλαβόι Ζίζεκ, στο πλαίσιο του ταξιδιού του στην Κροατία, ότι “όσοι δεν υποστηρίξουν το ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάρουν εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τα γκουλάγκ της Σιβηρίας”, την ίδια ώρα που στελέχη του κατηγορούσαν τον πρωθυπουργό ότι ταξιδεύει στην Κίνα για να “ξεπουλήσει” τη χώρα!
Προφανώς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί (έστω κι αν το επιθυμούσε) να είναι ο σοβαρός και υπεύθυνος ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προφανώς, είναι αναγκασμένος να ανέχεται την ακραία ρητορική των συνιστωσών του, έως ότου καταφέρει να κερδίσει την πολιτική ηγεμονία στο χώρο της κατακερματισμένης (κεντρο)Αριστεράς, είτε ως αρχηγός ενός ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα του, είτε ως αρχηγός ενός νέου πολιτικού μορφώματος που ίσως προκύψει μετά τις αναπόφευκτες ρήξεις που θα γίνουν στο επικείμενο Συνέδριο του κόμματος.
Η …ανοχή του σε θέσεις τύπου (επανα)κρατικοποίηση των τραπεζών, ΟΤΕ, Ολυμπιακής κοκ, ή αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων, ή έξω η COSCO από το λιμάνι του Πειραιά, θα ήταν μια κατανοητή δικαιολογία, αν δεν υπήρχε η βάσιμη υποψία ότι αρκετές απ’ αυτές τις θέσεις τον βρίσκουν απολύτως σύμφωνο.
Διότι, κακά τα ψέματα, ουδέποτε ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει μιλήσει για το πως θα υπάρξει ανάπτυξη – αν όχι χωρίς την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων εγχώριων ή ξένων. Ουδέποτε, ο Αλέξης Τσίπρας, παρ’ ότι εσχάτως συνομιλεί με θεσμικούς παράγοντες της …πλουτοκρατίας, όπως πχ οι εκδότες και ο ΣΕΒ, δεν έχει πάρει θέση υπέρ των επενδύσεων – ή, έστω, στο τι θα πρέπει να αλλάξει στη χώρα για να γίνει ελκυστική σε ιδιωτικά κεφάλαια.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς ποιος άλλος τρόπος υπάρχει για να έρθουν επενδύσεις στην χώρα, αν όχι αυτός που επιλέγει ο Αντώνης Σαμαράς. Εκτός και αν τελικά υπάρχουν ορισμένοι, μεταξύ αυτών και ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν θα ήθελαν να δουν ξένες επενδύσεις στη χώρα, που δεν θα ήθελαν να δουν πόρους και τεχνογνωσία να αξιοποιούνται για την ανάπτυξη της χώρας.
Όμως, όσο ο Αλέξης Τσίπρας θα επιτρέπει να πλανάται στην ατμόσφαιρα μια τέτοια εντύπωση, τόσο χάνει σε κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
