Είναι πολύ πιθανόν ο Αντώνης Σαμαράς να έχει συμφωνήσει με τους κυβερνητικούς εταίρους ή να έχει προεξοφλήσει τη θετική τους γνώμη για την αλλαγή του νόμου περί ιθαγένειας. Διαφορετικά, αν το θέμα δεν προσφέρονταν σε πολιτικά οφέλη για όλους τους εταίρους, δεν θα είχε κανένα λόγο να το ανοίξει διακινδυνεύοντας την κυβερνητική συνοχή, αλλά και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, σε μια στιγμή που φαίνεται να προκύπτουν θετικά μηνύματα για ριζική αλλαγή του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα.
Με νωπές ακόμα τις πληγές που δημιούργησε η ψήφιση του τρίτου Μνημονίου, θα ήταν πολιτικά παράδοξο αν ο Πρωθυπουργός ερέθιζε, σε αυτή τη συγκυρία, ευαίσθητες πολιτικο-ιδεολογικές σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Προφανώς δεν είναι (και δεν έχει συμφέρον να είναι) ένας πολιτικός που ασκεί τα καθήκοντα του με ηγεμονικό τρόπο. Το αντίθετο. Έχει μάλλον πολλά να κερδίζει επιδεικνύοντας σεβασμό στους ευαισθησίες των εταίρων του – πολύ δε περισσότερο ευγνωμοσύνη για τη συνεπή και υπεύθυνη στάση του κατά τις δυο πρόσφατες ψηφοφορίες.
Από πολιτικής απόψεως, συνεπώς, είναι λογικό να υποθέσει κανείς πως τα κίνητρα του ήταν μάλλον διαφορετικά, καθότι η ουσία του θέματος θα εξαντληθεί στο νόμο που θα φέρει προς ψήφιση το υπουργείο Εσωτερικών, όπου και θα υπάρχουν όλες οι νομοθετικές πρόνοιες που θα υπηρετούν τη συνταγματικότητα του νομοσχεδίου, την ίδια στιγμή που η ευρωπαϊκή νομολογία και πρακτική θα καλύπτει πολιτικά και το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ.
Σε αναμονή λοιπόν της εκταμίευσης της νέας δόσης, αλλά και μιας λύσης για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ο Αντώνης Σαμαράς δημιουργεί τρικυμία σε ένα ποτήρι νερό για να ικανοποιήσει μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων που “αγανακτισμένοι” από την παρουσία μεταναστών τιμώρησαν τη ΝΔ ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή. Το θέμα θα “πουληθεί” (και όσο πουλήσει…) ως μέρος ενός πακέτου ανάλογων θεμάτων, σε επικείμενη εκλογική αναμέτρηση. Σε κάθε περίπτωση ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορεί να ισχυρίζεται πως ικανοποίησε μια προεκλογική του δεσμεύσεις και πως είναι ο πολιτικός ηγέτης που τηρεί το λόγο του.
Παράλληλα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα έχει την ευκαιρία να τελειώσει μια και καλή με ένα ενοχλητικό εσωκομματικό πολιτικό του αντίπαλο . Η αλλαγή του νόμου Ραγκούση και η υπερψήφιση του από την τρικομματική κυβέρνηση θα είναι άλλο ένα πλήγμα στον πρώην υπουργό που θα τον εξωθήσει ακόμα περισσότερο στο πολιτικό περιθώριο.
Όσο για τη ΔΗΜΑΡ αυτή θα έχει να ισχυρισθεί πως με τις παρεμβάσεις της ο νόμος προσαρμόστηκε με βάση την ευρωπαϊκή νομολογία που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό την απαίτηση για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
