Αν πιστέψουμε την εκδοχή Κουβέλη, που διατυπώθηκε μάλιστα πολλές φορές δημόσια προς αποφυγή κάθε παρεξηγήσεως, πως ο πρωθυπουργός είχε στρατηγική εκλογών μέσα στο κατακαλόκαιρο,- και βέβαια δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε, καθώς οι τρεις στις κοινές συσκέψεις προφανώς γνώριζαν περισσότερα από αυτά που ανακοίνωναν -, τότε οι «ρήξεις» και οι «μεταρρυθμίσεις» αποδεικνύονται για μια ακόμη φορά παραμύθι για αφελείς.
Όπως είπε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, η πεποίθησή του είναι ότι οι σύμβουλοι του Μαξίμου, είχαν πείσει τον Α. Σαμαρά πως αν προσέφευγε σε εκλογές, έχοντας την πρώτη θέση σίγουρη βάσει των δημοσκοπήσεων, σε επαναληπτικές και με την πόλωση στο ζενίθ, θα μπορούσε να επιτύχει ακόμη και την αυτοδυναμία, εξαφανίζοντας μάλιστα εκλογικά τους κυβερνητικούς του εταίρους, που τον «έκαναν πρωθυπουργό».
Δηλαδή τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα χρόνο για να παραμείνει στην εξουσία με νύχια και με δόντια το σημερινό σύστημα εξουσίας, ανεξαρτήτως κόστους και φυσικά χωρίς να υπολογιστούν οι συνέπειες σε διεθνές επίπεδο, για το αναπόφευκτο τελμάτωμα του προγράμματος σταθεροποίησης της οικονομίας. Αν αυτό δεν είναι πολιτικός αμοραλισμός, τότε τι είναι; Και η πολυδιαφημισμένη μεταρρύθμιση του Δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, σε συνδυασμό με τους τόνους λάσπης κατά των εργαζομένων; Όπως είπε ο οργισμένος τότε κυβερνητικός εταίρος κ. Κουβέλης, απλώς ήταν το πρόσχημα για να οδηγηθούμε σε εκλογές. Άρα πάνε περίπατο και οι κορώνες περί πολιτικής θυσίας υπέρ του λαού εξ αιτίας της κρίσης.
Όλα κορώνα γράμματα στο βωμό του μικροκομματικού συμφέροντος. Και βέβαια όταν ήρθε από το Βερολίνο το οργισμένο «μην τολμήσετε εκλογές πριν τις γερμανικές», άρχισε το επιεικώς θρασύδειλο πολιτικό κατεστημένο να προσπαθεί να τα μαζέψει, να παζαρεύει θέσεις και να τάζει οφίτσια για να διασωθεί, κερδίζοντας λίγο πολιτικό χρόνο. Πόσος θα είναι αυτός ο χρόνος; Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές προσδιορίζουν τη λήξη του αμέσως μετά τις εκλογές της κ. Μέρκελ και πολλά θα εξαρτηθούν φυσικά από το αποτέλεσμα. Μια καθαρή νίκη της γερμανίδας καγκελαρίου είναι φυσικό να σκληρύνει την εφαρμοζόμενη λιτότητα στο Νότο και κυρίως στο «επιτυχημένο» και επικροτούμενο από τους ψηφοφόρους της πείραμα της Ελλάδας. Μια ενδεχόμενη ήττα θα θέσει νέο προβληματισμό και στην ευρωπαϊκή πολιτική και στη νομισματική πολιτική του κοινού νομίσματος. Ο λόγος των επισκέψεων μάλιστα προ μηνών της Α. Μέρκελ και προ ημερών του Β. Σόιμπλε στη χώρα μας, δεν έγιναν για να μας προσφέρουν δώρα. Κυρίως έγιναν για να δώσουν επικοινωνιακό φιλί ζωής στο παραπαίον εγχώριο σύστημα εξουσίας, μέχρι την δική τους κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου.
Αν συνδυάσουμε μάλιστα και τις συνεχείς παρατάσεις για υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, ώστε τα εκκαθαριστικά να φτάσουν στους φορολογούμενους προς το τέλος του χρόνου, όλα δείχνουν ότι το φθινόπωρο προμηνύονται, είτε εκλογικός αιφνιδιασμός για να πάρει το σύστημα ανάσα και να μην εκραγεί, είτε πολιτικές εξελίξεις που μεθοδεύονται –όπως διαρρέεται στα δημοσιογραφικά γραφεία- στο παρασκήνιο και θα οδηγήσουν σε αλλαγές κορυφής από την υπάρχουσα βουλή.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
