Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη άρνησης σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας και κατ’ επέκταση την ευθύνη να οδηγηθεί η χώρα σε επαναληπτικές εκλογές;
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι το σημείο-κλειδί που θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις την επόμενη μέρα και κατ’ επέκταση, θα προσδιορίσει το μέλλον της χώρας – όπως αυτό προδιαγράφεται μόνο μέσω της ενεργούς συμμετοχής της στις ευρωπαϊκές διεργασίες για μια νέα Ευρώπη των λαών. Ήδη, άλλωστε, η παραπάνω απάντηση προσδιορίζει τη στάση των βασικών πρωταγωνιστών του, ενόψει μια εκλογικής αναμέτρησης που αργά ή γρήγορα, αναπόφευκτα θα επακολουθήσει.
Συνεπώς είναι φυσικό άπαντες οι πρωταγωνιστές να είναι επιφυλακτικοί ως προς τη διατύπωση της οριστικής τους θέσης. Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών εκ των πραγμάτων δημιουργία ατμόσφαιρα διαπραγμάτευσης, όπου καθένας τοποθετείται προσεκτικά, λαμβάνοντας υπόψη τις αντιδράσεις των δανειστών, των διεθνών θεσμικών παραγόντων και των αγορών. Στο πλαίσιο αυτό, ουδείς παραγνωρίζει τη χθεσινή πτώση του ΧΑ, όπως και τις ..προβλέψεις (αν όχι εκβιασμούς) διαφόρων παραγόντων περί επικείμενης χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Αλλά ακόμα και αν δεν πρόκειται τελικά για εκβιασμό, αλλά για ένα πιθανό ενδεχόμενο, ποιος θα επωμιστεί την ευθύνη; Από τη μια τις αντιμνημονιακές δυνάμεις που βρίσκονται στο δίλημμα να τηρήσουν όσα έλεγαν προεκλογικά ή να ρισκάρουν με την πρόκληση ακραίων καταστάσεων, από στάση πληρωμών, έως θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Άρα, κρίσιμο ζητούμενο είναι να πείσουν τον ελληνικό λαό πως πρέπει να προετοιμάζεται για τα πάντα.
Από την άλλη, τα κόμματα του Μνημονίου θα πρέπει να αξιώσουν από τους ξένους συνομιλητές τους μεγάλες αναπροσαρμογές στο Μνημόνιο και εν πάση περιπτώσει τέτοιες που να επιτρέπουν τη δημιουργία ευρύτερων κοινωνικών συναινέσεων, με την ελπίδα πως αργότερα θα το εισπράξουν και στην κάλπη. Αν τα δυο κόμματα δεν θέσουν ατζέντα επαναδιαπραγμάτευσης την οποία θα κάνει μια κυβέρνηση μειοψηφίας εθνικού σκοπού με συγκεκριμένη εντολή και χρόνο ζωής, θα κινδυνέψουν στις επόμενες εκλογές να καταστούν συντριπτική μειοψηφία και σε επίπεδο κοινοβουλευτικής αριθμητικής.
Σε κάθε περίπτωση η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού προσφέρει ένα “γόνιμο αδιέξοδο” (σημ: δήλωση Δ. Δασκαλόπουλου) με το ερώτημα της δημιουργίας ενός εθνικού διαπραγματευτικού μετώπου, επί τη βάση ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου εξόδου απ’ την κρίση. Προσφέρει ζυμώσεις στην κοινωνία, ανακατατάξεις στην πολιτική σκηνή και ευκαιρίες σε ικανούς παίκτες να αναδειχθούν.
Αν οι πρωταγωνιστές ή ορισμένοι εξ αυτών δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων οι πολίτες θα τους κρίνουν άμεσα με την ψήφο τους. Πόσο μάλλον τώρα που έσπασαν τα στεγανά του δικομματισμού…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
