Οι διαφωνίες για την κοινοβουλευτική διαδικασία της παραπομπής σε προανακριτική επιτροπή των πολιτικών προσώπων που αμέσως ή εμμέσως εμπλέκονται στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, προσβάλει τους Έλληνες πολίτες και φορολογούμενους. Την ώρα που η αγορά έχει γονατίσει. Την ώρα που όλοι, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες, αναμένουν με κομμένη την ανάσα ένα καλό νέο. Την ώρα που άπαντες προσβλέπουν σε μια καλή πρωτοβουλία που θα τους επιτρέψει να ελπίζουν πως κάτι αλλάζει προς το καλύτερο, τα πολιτικά κόμματα στη Βουλή επιμένουν στο γνωστό παιχνίδι της μικροπολιτικής και το εφήμερων εντυπώσεων.
Την ευθύνη για το αλαλούμ με τις ψηφοφορίες φέρουν στο μεγαλύτερο βαθμό τα κόμματα της συγκυβέρνησης και κυρίως ο Αντώνης Σαμαράς που διστάζει να αδράξει μια μοναδική ευκαιρία που του προσφέρεται να καταστεί ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Με απλά λόγια διστάζει να συναινέσει σε μια αμιγώς δημοκρατική διαδικασία μιας ψηφοφορίας με τέσσερα ψηφοδέλτια (όσες και οι προτάσεις των κομμάτων) από το φόβο μήπως και υπάρξουν διαρροές και προκύψει παραπομπή του Ευάγγελου Βενιζέλου – δεδομένου ότι παραπομπή του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου είναι μάλλον αδύνατο να προκύψει.
Με τον τρόπο αυτό ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει ευάλωτος στο έμμεσο εκβιασμό του Ευάγγελου Βενιζέλου, που δίνει προσωπική μάχη πολιτικής επιβίωσης, να τον στηρίξει ώστε να μην πέσει η κυβέρνηση, καθώς τυχόν διαρροές θα σήμαινε εμμέσως πλην σαφώς απώλεια της δεδηλωμένης.
Αν ωστόσο, ο Αντώνης Σαμαράς έπραττε το αντίθετο, το μόνο που δεν θα είχε να φοβηθεί είναι τους πολίτες. Κι αυτό διότι δεν υπάρχουν πολλοί Έλληνες να μην πιστεύουν πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει σοβαρές πολιτικές ευθύνες για τους χειρισμούς τους στην υπόθεση και ίσως ποινικές που την απέκρυψε στερώντας από το κράτος ένα σημαντικό ποσό φορολογικών εσόδων.
Η σκέψη των κομμάτων της συγκυβέρνησης να αποχωρήσουν μετά τη συζήτηση και ψηφοφορία της δικής της πρότασης περί παραπομπής μόνο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου (που υπό προϋποθέσεις μπορεί και να μην παραπεμφθεί τελικά…) εκτός από πολιτικά ανήθικη, είναι και πολιτικά άλογη. Πέραν του ότι εξαναγκάζει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να συντηρήσει την ακραία ρητορική του (για να ικανοποιήσει τις συνιστώσες) σε μια στιγμή που επιχειρεί να εμφανίσει ένα πιο μετριοπαθές προφίλ, δίνει ένα πλούσιο δώρο στους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή, οι ψηφοφόροι των οποίων διεκδικούνται κατά κύριο λόγο από τη ΝΔ.
Ακολουθώντας τύποις το γράμμα και όχι το πνεύμα του κοινοβουλευτικού κανονισμού, η κυβερνητική πλειοψηφία είναι εύκολο να κατηγορηθεί για αντιδημοκρατικές διαδικασίες από τα κόμματα εκείνα που καταγγέλλει ως ακραία και βαθύτατα αντιδημοκρατικά…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
