Ιδού λοιπόν η πρώτη “αντίδραση”! Κάμποσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βρήκαν την “ευκαιρία” να εκφράσουν “διαφωνία” και καταψήφισαν μια διάταξη του πολυνομοσχεδίου που έφερε ο υπουργός Υγείας και αφορούσε το ωράριο των φαρμακοποιών.
Χρειάζεται ιδιαίτερη υπομονή για να καταλάβει κανείς ποιο ήταν το πρόβλημα. Τους ενόχλησε που θα απελευθερωθεί το ωράριο των φαρμακείων; Ή που όποιοι φαρμακοποιοί θελήσουν να μείνουν ανοικτοί και τη νύχτα αρκεί να το δηλώσουν στον Περιφερειάρχη χωρίς να πάρουν την έγκριση του Συλλόγου τους; Ή λόγοι “ιδεολογικοί” που επικαλέστηκαν ορισμένοι;
Το πρόβλημα ήταν και παραμένει ο πολιτικός αυτισμός μιας ομάδας πολιτικών που βλέπουν τον κόσμο να αλλάζει γρήγορα και δραματικά γύρω τους και εκείνοι να αδυνατούν να τον παρακολουθήσουν. Ο λαός θα το έλεγε πιο απλά: “Εδώ ο κόσμος χάνεται και το … χτενίζεται”. Μακάρι όλο το πρόβλημα της χώρας να ήταν η απελευθέρωση του ωραρίου των φαρμακοποιών. Κι όμως όλοι αυτοί του έδωσαν τόσο μεγάλη αξία. Τόση που ένας νέος και φιλόδοξος πολιτικός, ο Γιάννης Ραγκούσης να εκστομίσει βαρύγδουπα πως έχει αναφαίρετο δικαίωμα να μη δικαιολογεί μια κοινοβουλευτική απόφαση που βάζει το συμφέρον 12.000 επαγγελματιών πάνω από το κοινωνικό συμφέρον!!
Ψυχραιμία! Η χώρα δεν καταρρέει επειδή οι φαρμακοποιοί αρνούνται να έχουν ανοικτά τα μαγαζιά τους επί 24ωρου βάσεως, ούτε και θα σωθεί η κοινωνία αν τα ανοίξουν. Η χώρα μπορεί να καταρρεύσει γιατί στο ίδιο πολυνομοσχέδιο περνούν και ψηφίζονται διατάξεις που πραγματικά μπορεί να θεωρηθεί ότι υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας. Ουδείς όμως ενδιαφέρεται να τις αναδείξει και τις καταψηφίσει.
Το πρόβλημα ήταν και παραμένει ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται οι εκπρόσωποι του έθνους. Την ώρα που η χώρα καταρρέει επιμένουν στον πολιτικό καιροσκοπισμό τους. Να φανούν καλοί σε μια συντεχνία. Να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους έναντι ενός πολιτικού τους αντιπάλου ή έναντι ενός προσώπου που δεν συμπαθούν, αδιαφορώντας για το καλό ή το κακό του κοινωνικού συνόλου. Να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Να δημιουργήσουν πολιτικά άλλοθι.
Ό,τι όμως κι αν υποστηρίζουν, ό,τι κι αν λένε, ένα είναι βέβαιο. Ότι η υπογραφή τους για ό,τι ψήφισαν ή δεν ψήφισαν θα μείνει. Θα εμφανίζεται φαρδιά πλατιά και στο πολυνομοσχέδιο και στη νέα δανειακή σύμβαση. Για αυτά τα κείμενα που καθορίσουν το μέλλον του τόπου δεν θα μπορούν να πουν δεν διάβασα, δεν ήξερα, έκανα άλλη δουλειά. Θα ναι ο λαός που θα τους θυμίσει ότι την υπογραφή τους οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν που τη βάζουν…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
