Μπορεί στις δημόσιες παρεμβάσεις τους τόσο τα στελέχη της αντιπολίτευσης όσο και εκείνα της συγκυβέρνησης να πολώνουν το πολιτικό κλίμα προβάλλοντας την εικόνα δύο εκ διαμέτρου αντίθετων κόσμων, κατ’ ιδίαν ωστόσο έχει ήδη αρχίσει ο προβληματισμός και η προετοιμασία της επόμενης μέρας, όποτε αυτή προκύψει.
Γιατί για άλλους, όπως οι αρχηγοί των συγκυβερνώντων κομμάτων, οι επόμενες εκλογές πρέπει να γίνουν στο τέλος της τετραετίας και να βρεθεί προεδρική πλειοψηφία από την υπάρχουσα βουλή, ενώ για την αντιπολίτευση, η εκλογή προέδρου Δημοκρατίας είναι μια χρυσή ευκαιρία για να προκαλέσει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Και επειδή κανένα από τα δύο σενάρια δεν έχει ιδιαίτερες πιθανότητες να επικρατήσει επί του άλλου στα σίγουρα, όλοι για καλό και για κακό προετοιμάζονται για εκλογές, φροντίζοντας φυσικά να τις χρεώσει ο ένας στον άλλο.
Οι εκλογές λοιπόν, αργά ή γρήγορα θα προκύψουν, όμως τι θα γίνει με τη διακυβέρνηση της χώρας αν τα ποσοστά των κομμάτων ακολουθήσουν την πιο σίγουρη δημοσκόπηση που ήταν οι τελευταίες ευρωεκλογές; Πιθανότατα η πόλωση να είναι τέτοια που τα μικρότερα κόμματα να μη συγκρατήσουν δυνάμεις, ώστε να μπορούν είτε προς τη μια πλευρά, είτε προς την άλλη να παίξουν τον συμπληρωματικό ρόλο μπαλαντέρ, που τους έχει επιβάλλει το υπάρχον σύστημα εξουσίας. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ Ελιά και το Ποτάμι. Γιατί ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ δεν φαίνεται να μπορούν να ανατρέψουν τη φθίνουσα, έως εξαφανίσεως πορεία τους. Αν λοιπόν επιβεβαιωθεί αυτή η εκτίμηση, τότε θα έχουμε έναν νέο διπολισμό, με δυνάμεις όμως που θα απέχουν από εκείνες που στο παρελθόν έδιναν αυτοδυναμίες.
Ήδη λοιπόν, φωνές εκατέρωθεν αρχίζουν να καλλιεργούν με δηλώσεις, που την επομένη διαψεύδονται χαλαρά, τη δημιουργία διαύλων συνεννόησης μεταξύ των μετριοπαθέστερων στοιχείων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώσεις του Δ. Παπαδημούλη να κληθεί από τον πρωθυπουργό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «ενημέρωση» όπως και του εκπροσώπου τύπου Ν. Παππά που μίλησε για αναγκαστικές συμμαχίες απ’ τη μια, αλλά και του Δ. Αβραμόπουλου και της Φ. Πιππιλή από την άλλη που μίλησαν για «συγκυβέρνηση», έχουν αρχίσει να γεφυρώνουν το χάσμα.
[quote text_size=”small”]
Εννοείται πως και οι δύο πόλοι, για διαφορετικούς φυσικά αλλά ευνόητους λόγους, έχουν αποκλείσει ενδεχόμενο συνεργασίας με τα εκ δεξιών ο ένας και εξ αριστερών ο άλλος κόμματα που μάλλον θα διατηρήσουν τις δυνάμεις τους. Το σενάριο αυτό, φαίνεται πως ανησυχεί τους στενούς πυρήνες των ηγετικών ομάδων, τόσο των συγκυβερνώντων κομμάτων όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
[/quote]
Στη μεν ΝΔ γιατί προτείνοντας στελέχη της συνεργασίες, την εμφανίζουν από θέση αδυναμίας να αποδέχεται την ήττα της, στο ΠΑΣΟΚ επειδή φοβούνται πως θα βγουν οριστικά απ’ το πολιτικό παιχνίδι και στο ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται να αποδέχονται αυτό που οι αναλυτές συμπεραίνουν. Ότι δηλαδή έπιασε ταβάνι. Πάντως είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια συνεννόησης, έστω κι αν δεν είναι κάτι σύνηθες στην πολιτική μας κουλτούρα. Ίσως να αποδειχθεί πως ένα από τα θετικά της κρίσης ήταν και το τέλος των ακροτήτων, που τόσο πολύ και χωρίς κάποιον σημαντικό λόγο,- εκτός των πελατειακών σχέσεων-, ταλαιπώρησαν τον τόπο.