Μέσα στον λαϊκιστικό καταιγισμό κινδυνολογίας, λεονταρισμών και λασπολογίας, σύνηθες φαινόμενο στην ελληνική πολιτική σκηνή κατά την προεκλογική περίοδο, όποιος προτάξει τη λογική είναι από χέρι χαμένος. Η άρχουσα αντίληψη που επικρατεί στη χώρα, η οποία καθοδηγεί και την ψήφο όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, συνοψίζεται στους κακούς ξένους που εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη μας και επιδιώκουν να μας “αγοράσουν κοψοχρονιά”, αντί πινακίου φακής.
Μια αντίληψη που δεν καλλιεργήθηκε μόνο από την ετερόκλητη “αντιμνημονιακή” αντιπολίτευση, αλλά και από γυρολόγους οικονομολόγους που έκαναν κλίμα στα κανάλια, φλερτάροντας φυσικά με μια βουλευτική έδρα, γνωματεύοντας “επιστημονικά” ότι επιθυμεί να ακούσει η “κοινή γνώμη”. Έτσι όσο πλησιάζει η ώρα της κρίσεως τόσο το κρασί νερώνεται και η κυβίστηση από δήλωση σε δήλωση είναι περισσότερο από φανερή.
[quote text_size=”small”]
Εάν λοιπόν επιβεβαιωθεί το επικρατέστερο σενάριο και ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί νικητής, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας το πιθανότερο είναι να οδηγηθούμε σε επαναληπτικές εκλογές, αφού η υπηρεσιακή κυβέρνηση ζητήσει μικρή επιμήκυνση του προγράμματος για να μη μείνει η χώρα ξεκρέμαστη.
[/quote]
Ας πάμε τώρα στο άλλο πιθανότατο σενάριο, του σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, ή αυτοδύναμη κυβέρνηση απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς και μετά από τις πιθανολογούμενες “κωλοτούμπες” και την σχεδόν προαναγγελθείσα παραλαβή “καμένης γης”, κάτι θα πρέπει να δοθεί στο ζαλισμένο ακροατήριο, ώστε να διασκεδαστεί η γνωστή και δοκιμασμένη παλαιοκομματική τακτική.
Και αυτό δεν θα είναι άλλο παρά η αμφισβήτηση, με σύμφωνη μάλιστα γνωμοδότηση του ΔΝΤ, ότι το χρέος – το ελληνικό δηλαδή χρέος- δεν είναι βιώσιμο και χρειάζεται κούρεμα, κάτι που Κομισιόν και ΕΚΤ δεν το συζητούν γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τη ευρωπαϊκή άρχουσα αντίληψη που είναι η εξής: «Μας ζητήσατε βοήθεια επειδή το υπέρογκο χρέος σας, σας απέκλεισε από τις αγορές. Μεταφέραμε το χρέος σας στις χώρες της ΕΕ κατά 80% και η εξαγορά αυτή έγινε με τις αποταμιεύσεις των ευρωπαίων φορολογούμενων. Πληρώνετε το χρέος με επιτόκια που απολαμβάνουν μόνο ισχυρές οικονομίες.
Έχετε δε μέχρι να ισορροπήσει η οικονομία σας την προστασία του μηχανισμού στήριξης με αντάλλαγμα γενναίες και επώδυνες μεταρρυθμίσεις και κυρίως όχι πλασματική ανάπτυξη με δανεικά». Εννοείται πως κανένας ευρωπαίος πολιτικός δεν μπορεί πιθανότατα να προτείνει στο κοινοβούλιό του, όπως πανταχόθεν υπογραμμίζουν, ένα άμεσο “κούρεμα” του ελληνικού χρέους γιατί η αντιπολίτευσή του θα τον κατασπαράξει, καταγγέλλοντάς τον ότι χαρίζει χρήματα των συμπολιτών του. Βέβαια υπάρχει και η πρόταση της επιμήκυνσης η οποία συζητείται και στη χώρα μας και στην Ευρώπη, την οποία όμως ως λύση απορρίπτει ασυζητητί, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα επιμείνει λοιπόν στην αναγκαιότητα του άμεσου κουρέματος και πολύ πιθανόν οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές να πούνε το πολυπόθητο ναι. Μόνο που στις διακρατικές σχέσεις όταν ζητάς κάτι και σου παρέχεται, αυτό ακολουθείται από απαιτήσεις ανάλογες από την πλευρά του παρέχοντος. Πόσο απίθανο μπορεί να είναι το σενάριο που διακινείται τις τελευταίες μέρες και θέλει τους ευρωπαίους να ζητούν ανάλογο “κούρεμα”, σε μισθούς, συντάξεις και καταθέσεις, ώστε να δεχθούν το “κούρεμα” του ελληνικού χρέους οι φορολογούμενοί τους; Ο δρόμος της διακυβέρνησης την εποχή της ύφεσης και των δανειακών εξαρτήσεων δεν είναι δυστυχώς στρωμένος ροδοπέταλα, αν και κάποιοι εξακολουθούν να το πιστεύουν, είτε από αριβισμό, είτε από άγνοια κινδύνου.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
