Σύστημα, όπως και ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις! Κάπως έτσι και η κυβέρνηση δεν άλλαξε το σύστημα “πυγμή και αποφασιστικότητα”, όπως δε φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει και το σύστημα “νόμος και τάξη”. Η νίκη επί των απεργών του Μετρό, δημιούργησε ένα θετικό προηγούμενο και ως ήταν αναμενόμενο, το μέτρο της επιστράτευση εφαρμόστηκε και στην περίπτωση των ναυτεργατών. Τα φυλλάδια μοιράστηκαν το βράδυ της Τρίτης και από τα ξημερώματα της Τετάρτης τα πλοία άρχισαν να εκτελούν τα δρομολόγια τους. Ούτε η Παναττική κινητοποίηση που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ούτε και η συμπαράσταση ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ στους απεργούς ήταν αρκετές για να μεταβάλλουν την κυβερνητική στάση.
Έτσι λοιπόν, άλλη μια μάχη κερδήθηκε, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται. Οι ναυτεργάτες προαναγγέλουν πως ο αγώνας δεν τελείωσε και πως θα επανέλθουν. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι αγρότες που παραμένουν με παρατεταγμένα τα τρακτέρ τους στις εθνικούς οδούς – οι οποίες για την ώρα παραμένουν ανοικτές.
Αυτό σημαίνει πως κάτι αλλάζει στη στάση τους. Ο “κοινωνικός αυτοματισμός” λειτουργεί σε βάρος των διαμαρτυρομένων και αυτό γίνεται πλέον κατανοητό από τις ηγεσίες τους. Προ καιρού ο Αλέξης Τσίπρας είχε κάνει συστάσεις για άλλου είδους αγώνα. Με φαντασία και νέες μεθόδους. Ακόμα δεν έχουν φανεί όμως, ούτε η φαντασία ούτε οι νέες μέθοδοι.
Μέχρι όμως την επόμενη αναμέτρηση, η κυβέρνηση δεν μπορεί να εφησυχάζει. Η αποτροπή της μαζικότητας των κινητοποιήσεων εξαρτάται δεν εξαρτάται από την πιστή εφαρμογή του συστήματος “νόμος και τάξη”, αλλά από τη δυνατότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει πολιτικές που θα βρουν κοινωνικές αντιστοιχίσεις και θα τύχουν κοινωνικής νομιμοποίησης.
Με τους μισθούς και τις συντάξεις να περικόπτονται διαρκώς, τα χαράτσια και τους φόρους να διαδέχονται το ένα το άλλο, ακόμα και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής θα μειώνονται.
Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξει άμεσα κάτι που θα επιτρέψει σε ένα μέρος της κοινωνίας να σταθεί ουσιαστικά στο πλευρό της κυβέρνησης, πέραν ορισμένων λιγοστών που ευνοούνταν από την πολιτική της.
Αυτό το κάτι αναζήτησαν κατά τη χθεσινή τους οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση και το εντόπισαν στις παροχές των αγροτών. Μένει να φανεί. Επί του παρόντος η κυβερνητική συνοχή δεν απειλείται, πλην όμως δεν διασφαλίζεται μόνο με επικοινωνιακές πρακτικές, ούτε από την αναγκαστική συσπείρωση που προκαλεί το αντιμνημονιακό μέτωπο.
Χρειάζεται κάτι πιο ουσιαστικό και πιο βαθύ και πάντως όχι εικόνες, ανάλογες με αυτές χθες στο κέντρο της Αθήνας, όπου εκατοντάδες πολίτες σε ουρές διαπληκτίζονταν για τη δωρεάν προμήθεια ολίγων λαχανικών…