Το απέραντο γαλάζιο μας ταξιδεύει, ακόμα και αν μένουμε καθηλωμένοι, λόγω οικονομικής δυσπραγίας στα σπίτια μας. Το απέραντο γαλάζιο υπάρχει γύρω μας και μας κάνει, έστω και συγκυριακά, να ξεφεύγουμε… Το απέραντο γαλάζιο του Ελύτη και των άλλων μεγάλων, κρύβει τουλάχιστον για την ώρα την μπόρα. Όχι την καλοκαιρινή, που πολλές φορές αναζωογονεί, αλλά αυτή που καταστρέφει, που σέρνει τα μαύρα σύννεφα. Η μικρή φυγή, όση διάρκεια και αν έχει, προς το απέραντο ελληνικό γαλάζιο, δεν εμποδίζει τους ακραίους και τους κερδοσκόπους να συνεχίσουν να σφίγγουν την θηλιά στον λαιμό της Ελληνικής κοινωνίας.
Και όχι μόνο της Ελληνινικής κοινωνίας αλλά και συνολικά του Ευρωπαϊκού Νότου.
Με άλλα λόγια στο ίδιο έργο θεατές.
Στην ίδια παρωδία που παίζεται εδώ και δύο χρόνια. Σαν να μην άλλαξε τίποτα. Σαν η τεράστια πλειοψηφία του λαού να μην εκφράστηκε στις κάλπες υπέρ της επαναδιαπραγμάτευσης (είτε με μια σταδιακή και μετριοπαθή διαχείριση όπως εκφράστηκε – με αποχρώσεις από τα 3 κόμματα της συγκυβέρνησης- είτε με μια πιο ριζοσπαστική διαχείριση όπως την απότυπωνε ο ΣΥΡΙΖΑ).
Και η επαναδιαπραγμάτευση ως δια μαγείας έγινε προσπάθεια «επανόδου του Προγράμματος σε τροχιά» , γιατί είχε εκτροχιαστεί.
Και βέβαια το Πρόγραμμα δεν εκτροχιάστηκε από κάποιο «σαμποτέρ» εργαζόμενο στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα , αλλά από την ίδια του την λογική (αυτή που όλοι οι οικονομολόγοι στον κόσμο θεωρούν λαθεμένη , αυτή που ο τ. Εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ Π. Ρουμελιώτης είπε πως το ίδιο το Δ.Σ του Ταμείου ήξερε ότι δεν βγαίνει κ.α) καθώς και από την πλήρη αδυναμία να εισπραχθούν έσοδα από την προηγούμενη Κυβέρνηση , γιατί πολύ απλά είχαν «στραγγίξει» τις τσέπες του κόσμου.
Ο κ. Ρέϊσλερ, που απόλαυσε και ευνοήθηκε από την ευρωπαϊκή κουλτούρα και από το πνεύμα συνεργασίας που επικράτησε μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και από την οικονομική ανάπτυξη των Ευρωπαϊκών χωρών που υποδέχτηκαν εκατομμύρια πεινασμένους και κατατρεγμένους από κάθε γωνιά του πλανήτη, έχει βρει τον εύκολο τρόπο μήπως και ενισχύσει την δημοτικότητα του και ξαναβρεθεί μαζί με το Κόμμα του στη Βουλή.
Και από κοντά και η κ. Μέρκελ , η επίσημη «εργολάβος» του γκρεμίσματος του Ευρώ, έχει και αυτή βρει ένα εύκολο και ανέξοδο τρόπο για να πάει ως «φαβορί» στις επόμενες εκλογές.
Μέσα στο κατακαλόκαιρο επιβάλλουν και πάλι το μαρτύριο της σταγόνας και ετοιμάζουν άλλη μια ανηλεή επίθεση σε ότι απέμεινε – αν τελικά για πολλούς απέμεινε τίποτα- από το εισόδημα ή την τυχόν περιουσία των πολιτών. Και αν αυτή ήταν η τελευταία πράξη του δράματος και αν υπήρχε έστω κάποιο φως στην άκρη του τούνελ , ίσως αυτό το μαρτύριο να ήταν πιο υποφερτό.
Όμως μετά από τα 11,5 δις έρχονται και άλλα …και αμέσως μετά και άλλα …Γιατί αυτή είναι η λογική των Μνημονίων που επεβλήθηκαν στην Ελλάδα και απλώθηκαν από εδώ σε όλο τον κόσμο .
Γιατί όπως απλώθηκαν παντού οι στίχοι του Ελύτη , του Ρίτσου , τα χρώματα και οι εικόνες του Εγγονόπουλου , οι μουσικές του Θεοδωράκη και του Χατζηδάκη και στο βάθος της Ιστορίας οι ιδέες και τα κείμενα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, έτσι πλέον από την Ελλάδα εκπέμπεται παντού η «γάγγραινα των Μνημονίων» και η λογική των οικονομικών «Κου Κλουξ Κλαν».
Γιατί , με «μπαμπεσιές» και αφορισμούς, οδήγησαν την χώρα στο κολαστήριο. Την μετέτρεψαν σε πειραματόζωο για να «μολύνουν» όλη την Ευρώπη.
Ακόμα και ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, που τόσα του καταλόγισε προεκλογικά ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος για τους χειρισμούς του στο θέμα της μετενέργειας και των Συλλογικών Συμβάσεων, παραδέχτηκε δημοσίως πως η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο για όλη την Ευρώπη και ζήτησε (και καλά έκανε) να υπάρξει αλλαγή πορείας.
Και προφανώς χρειάζεται ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ αλλαγή πορείας . Γιατί είναι πρωτοφανής στην παγκόσμια ιστορία η δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε μέσα σε δύο χρόνια και μάλιστα με βίαιο τρόπο στην Ελλάδα. Γιατί οι ίδιοι οι Γερμανοί παραδέχονται πως αν έκαναν τέτοιου είδους προσαρμογή στη χώρα τους θα υπήρχε εξέγερση. Γιατί είναι παγκόσμια πρωτιά τα 7 συνεχόμενα χρόνια ύφεσης της Ελληνικής Οικονομίας . Γιατί οι άνεργοι μετά από αυτές τις «αγγελικές πολιτικές» πλησιάζουν του 1.500.000 . Γιατί η ίδια η βάση της οικονομίας έχει καταστραφεί . Γιατί τα λουκέτα είναι χιλιάδες καθημερινά . Γιατί οι αυτοκτονίες παίρνουν την μορφή επιδημίας…
Όσο για την επαναδιαπραγματεύση , αυτή θα αρχίσει λένε προς τα τέλη Αυγούστου και αφού θα έχουν ληφθεί τα πρόσθετα μέτρα των 11,5 δις .
Ο Σουρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο …Αφού το Πρόγραμμα θα επανέλθει σε τροχιά , αφού θα ξαναγίνει επίθεση στα απομεινάρια των εισοδημάτων , των συντάξεων , των μισθών , της περίθαλψης και του κοινωνικού κράτους , τότε ξεκινάει η επαναδιαπραγμάτευση. Δηλαδή τι θα επαναδιαπραγμευτούμε …Το απέραντο γαλάζιο, το μόνο που μας απομένει τουλάχιστον ως εικόνα, τον αέρα που φυσάει ή τι άλλο …
Μπορεί να γίνονται κινήσεις για να κερδηθεί χρόνος μήπως και λογικευτούν οι «δανειστές» ή μήπως και υπάρχουν ευρύτερες αλλαγές στην Ευρώπη …αλλά και πάλι και αυτό είναι «υποτυπώδες»…
Αυτό που έλειπε και λείπει και γι΄αυτό συνεχίζεται με αμείωτη ένταση αυτή η εξοντωτική πολιτική , είναι ένα συγκεκριμένο εθνικό σχέδιο για την ανόρθωση της χώρας και της οικονομίας , που θα μας οδηγήσει μακριά από τα Μνημόνια και θα επιτρέψει την ανάκαμψη μέσα από την Ευρωζώνη.
Διότι αν κάτι ακόμα μας έχει διδάξει η μεγάλη κρίση του 29 είναι ότι μαζί με τις πολιτικές ανάπτυξης , χρειάζεται διεθνής συνεργασία και διεθνείς συνέργιες , ώστε να υπάρξουν ρυθμίσεις στις αγορές , να μπουν κανόνες στην ανεξέλεγκτη και σπεκουλαδόρικη λογική του «Καπιταλισμού Καζίνο» που δημιούργησε αυτή την νέα παγκόσμια οικονομική κρίση.
Κάθε ώρα που χάνεται για δευτερεύοντα ζητήματα , ή για Προγράμματα ξεπερασμένα και αποτυχημένα , είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ολοκληρωτική καταστροφή .
Το Εθνικό Σχέδιο τώρα πρέπει να πρυτανεύσει. Οφείλει πρωτίστως η πολιτική ηγεσία να αναλάβει τώρα τις ευθύνες της και να ξεκινήσει μια διαδικασία σύνθεσης με τον Επιχειρηματικό κόσμο , με τον κόσμο της εργασίας , με όλους όσους μπορούν να συμβάλλουν.
Τα νέα μέτρα θα φέρουν και άλλα. Το Εθνικό Σχέδιο είναι το τελευταίο ανάχωμα πριν το χάος. Αυτή μπορεί να είναι η επαναδιαπραγμάτευση και όχι αν θα κόψω 20 ευρώ από την κύρια σύνταξη ή 18 από την επικουρική. Όσο ακόμα οι Αμερικανικές εκλογές είναι μπροστά, όσο οι αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κίνας της Ινδίας αρχίζουν να καταλαβαίνουν το ταρακούνημα, υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να πείσει η Ελλάδα και να μπει σε πραγματικές ράγες η επαναδιαπραγμάτευση .
Και μέχρι την θύελλα ή μέχρι να εμφανιστεί το «ουράνιο τόξο» , το απέραντο γαλάζιο του Ελληνικού καλοκαιριού είναι μια μικρή διαφυγή…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
