Δυστυχώς, τη στιγμή ακριβώς που η χώρα έχει ανάγκη από σωφροσύνη και αυτοσυγκράτηση, καθώς σε σύντομο χρονικό διάστημα θα κριθεί το μέλλον πολλών γενιών Ελλήνων, από τις καθοριστικές διαπραγματεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους, γινόμαστε μάρτυρες επιβράβευσης των πιο ακραίων στοιχείων του εγχώριου λαϊκισμού.
Η υπουργοποίηση πολιτικών, οι οποίοι μιλούσαν για κρεμάλες στο Σύνταγμα και καλούσαν τους πολίτες σε εξέγερση κατά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου, για να εγκρίνουν φυσικά χωρίς αντιρρήσεις τα επόμενα, είναι χωρίς αμφιβολία, ένας σχεδιασμός του πρωθυπουργού, να αντιμετωπίσει εκλογικά τον αχαλίνωτο λαϊκισμό και την ακατάσχετη υποσχεσιολογία της αντιπολίτευσης, ρίχνοντας στη μάχη τις εφεδρείες της «λαϊκής δεξιάς». Το βέβαιο είναι πως έχουμε να παρακολουθήσουμε σκηνές σκληρού ροκ στα τηλεπαράθυρα, καθώς ήδη η χώρα ζει σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, με το κλίμα να υπερθερμαίνεται μετά τις διακοπές του καλοκαιριού. Οι πιθανότητες προσφυγής σε πρόωρες κάλπες είναι πολλές.
Η μία περίπτωση είναι να λάβει η χώρα κάτι πολύ σημαντικό από τους εταίρους, όσον αφορά τη μείωση του χρέους και να δώσει στην κυβέρνηση αέρα νίκης. Είναι πιθανότατο τότε, ο Αντώνης Σαμαράς να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία και με την ευνοϊκή ρύθμιση ως όπλο να πάρει την πρωτοβουλία και να πάει τη χώρα σε εκλογές.
[quote text_size=”small”]
Αν οι ειδήσεις δεν είναι και τόσο καλές, θα εφαρμοστεί κατά πάσα πιθανότητα το σχέδιο, Πρόεδρος Δημοκρατίας από την υπάρχουσα Βουλή, που φυσικά μπορεί να αθροίζει μια ετερόκλητη πολιτικά πλειοψηφία, ωστόσο είναι αβέβαιο αν τελικά μπορεί αυτή να επιτευχθεί.
[/quote]
Προφανώς, αν δεν συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός των 180 βουλευτών με παράλληλη πίεση για εκλογές από την αξιωματική αντιπολίτευση η χώρα δεν θα αποφύγει τις κάλπες. Σε αυτό το σκηνικό, μέχρι τις αρχές του ερχόμενου έτους αναμένεται, αν κρίνουμε από τα πρόσωπα που προτάσσονται να δώσουν τη μάχη των εντυπώσεων, το θερμόμετρο να ανέβει επικίνδυνα, να επικρατήσουν ακραίες εκφάνσεις της πολιτικής οι οποίες στη συνέχεια θα πριμοδοτήσουν τα επικίνδυνα ακραία μορφώματα, είτε των νεοναζιστών είτε των αριστεριστών κουκουλοφόρων, είτε των κουμπουροφόρων τρομοκρατών «ιδιοκτητών» της «επανάστασης».
Είναι ένα μεγάλο ρίσκο για την πορεία της χώρας προς την σταδιακή έξοδο από την κρίση η απόφαση του πρωθυπουργού να αντιμετωπίσει τις ακρότητες της αντιπολίτευσης ρίχνοντας ως αντίδοτο στη μάχη ακραίους της παράταξής του. Αν επιβληθεί τελικά στη χώρα ο νόμος της πολιτικής ζούγκλας, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εμφανιστούν τα πραγματικά αγρίμια, που πέραν από το γεγονός πως γνωρίζουν καλύτερα από ανορθόδοξους πολέμους, είναι παράλληλα και αδίσταχτα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
