Ξαφνικά, και ενώ υπήρχε μια σχετική ηρεμία, είτε από τη δειλή διόρθωση των αριθμών στα δημόσια οικονομικά, είτε από τους επαίνους των εταίρων και δανειστών μας και την διαφαινόμενη ελπίδα ότι είναι κοντά η επόμενη μέρα, με κάποια σχετική έστω χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής, η χώρα μοιάζει να γυρνάει ολοταχώς στις απαρχές της κρίσης.
Τότε που το έλλειμμα ήταν κοντά στο 16%, και οι αγορές μας είχαν γυρίσει την πλάτη καθιστώντας τον κρατικό δανεισμό αδύνατο, με τα απαγορευτικά επιτόκια σε ύψη ιλιγγιώδη. Μα, θα αναρωτηθεί κάποιος, σήμερα έχουμε έστω και μια κάποια ένδειξη αναστολής της πολυετούς ύφεσης, και μάλιστα παρουσιάζουμε πρωτογενές πλεόνασμα που είναι μέσα στους στόχους του προγράμματος. Τότε γιατί τα περιβόητα πλέον spreads ανεβαίνουν καθώς και τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων; Είναι σοβαρή αιτία το συνταγματικά προβλέψιμο στήσιμο της κάλπης εάν η σημερινή Βουλή δεν εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας τον προσεχή Φεβρουάριο, ή είναι ένα ακόμα παιχνίδι των κερδοσκόπων που χτίζουν παλάτια πάνω στην οικονομική αβεβαιότητα κρατών και πολιτών;
[quote text_size=”small”]
Οι γνωστές αγορές πριν ακόμα αρχίσει η προεκλογική περίοδος, μπαίνουν με δυναμικό και εκβιαστικό τρόπο στο πολιτικό παιχνίδι, επιχειρώντας να καθορίσουν τους όρους του και κυρίως να πάρουν θέση για την επόμενη μέρα.
[/quote]
Όμως ποιος ή ποιοι ευθύνονται που ένα απλό, για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, διαδικαστικό συνταγματικό θέμα προκαλεί τέτοια αναστάτωση και τέτοια νευρικότητα διεθνώς, ώστε ο φόβος για το αύριο να επανέρχεται στην ζωή του κόσμου; Φυσικά το εγχώριο πολιτικό σύστημα, που για μια ακόμη φορά εμφανίζεται όχι μόνο κατώτερο των περιστάσεων, αλλά αποδεικνύεται περίτρανα πως θέτει το κομματικό συμφέρον πάνω από τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών. Πώς να εξηγήσει αλλιώς κάποιος, το ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός προ ημερών μίλησε για φυγή καταθέσεων αν βγει ο αντίπαλος, ακολουθούμενος στην λογική του τρομολαγνικού παραληρήματος από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματός του, αλλά και την κυβερνητική εκπρόσωπο;
[quote text_size=”small”]
Πώς να μην κατακρημνισθεί το χρηματιστήριο όταν το success story που τόσο επίμονα και μεθοδικά καλλιεργήθηκε από τη συγκυβέρνηση δείχνει να μεταβάλλεται σε πανικό κορυφής από τις αρνητικές δημοσκοπήσεις, ο οποίος πανικός όπως ήταν φυσικό εξακτινώθηκε σε όλα τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη.
[/quote]
Ή μήπως όπως λένε κάποιοι αναλυτές, ακόμη και αυτή η συμπεριφορά ήταν υπαγορευμένη από προεκλογική σκοπιμότητα σε μια επιχείρηση επανασυσπείρωσης των ψηφοφόρων που παρά τα όσα έχουν υποστεί ανησυχούν για την επόμενη μέρα, κυρίως λόγω της διαφαινόμενης ακυβερνησίας και των αλλεπάλληλων αναγκαστικών αναμετρήσεων που θα ακολουθήσουν.
Φυσικά θα μπορούσε να πει κανείς πως δεν είναι ανάγκη να διεξάγονται συνεχώς εκλογές, αλλά να υπάρξει έστω και με ψήφο ανοχής μια κυβερνητική συνεργασία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων μετεκλογικά, για να αντιμετωπισθεί το μείζον εθνικό θέμα που είναι εκείνο της διευθέτησης του χρέους. Αλλά πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όταν εκτοξεύονται εκατέρωθεν τόνοι λάσπης και ύβρεων, με τους μεν να μιλάνε για απόπειρα αποσταθεροποίησης της χώρας και τους άλλους για χρηματισμό βουλευτών και εξαγορά συνειδήσεων; Όταν η πόλωση έχει φθάσει στο ζενίθ, εμφανίζοντας μια πρωτοφανή και κυρίως ανεύθυνη ρευστότητα στο πολιτικό σκηνικό, είναι φυσικό και οι διεθνείς αγορές να εισπράττουν το κλίμα νευρικότητας και αστάθειας και να αντιδρούν αναλόγως. Τότε γιατί όλη αυτή η καταστροφική για τον τόπο ακραία και κυρίως απολίτικη αντιπαράθεση; Μήπως στο βάθος της κρύβει με βολικό τρόπο από τη μια, τη διάψευση της συγκυβέρνησης για άμεση απεμπλοκή από την τρόικα και από την άλλη, την φανερή ένδεια ρεαλιστικών προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ασφαλή έξοδο από την κρίση;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
