Η πιθανότητα να ζήσουμε ένα νέο μετεκλογικό θρίλερ είναι ιδιαίτερα σοβαρή, αν κρίνουμε με βάση τις εκτιμήσεις αναλυτών, που προέρχονται από τα ευρήματα των τελευταίων πριν την απαγόρευση μετρήσεων και τα οποία κατέγραφαν σκηνικό μεγάλης ρευστότητας, με τα δύο πρώτα κόμματα της τελευταίας αναμέτρησης να παλεύουν για την πρωτιά στον πόντο.
Παρά μάλιστα τις συνεχείς διαβεβαιώσεις όλων πως η κατάσταση της χώρας επιβάλλει την επομένη τη συγκρότηση ισχυρής κυβέρνησης, οι όροι και οι προϋποθέσεις που θέτουν για συμμετοχή σε αυτήν, ιδιαίτερα τα μικρά κόμματα, περισσότερο παραπέμπουν στην προσπάθεια να μη χρεωθούν το χάος, παρά πείθουν ότι θέλουν να εγκαταλείψουν την ασφαλή θέση της ανώδυνης καταγγελίας.
Το πρώτο σενάριο που διακινείται, καθώς περίπτωση αυτοδυναμίας χαρακτηρίζεται ως απίθανη, είναι να είναι πρώτο κόμμα η Ν.Δ. και να αναζητήσει στηρίγματα από άλλες δυνάμεις φιλοευρωπαϊκές όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ., για να σχηματίσει «κυβέρνηση σωτηρίας». Αριθμητικά και σχηματικά είναι κάτι που μπορεί να υλοποιηθεί, ωστόσο «σκοντάφτει» η πραγματοποίησή της σε κάποια σημαντικά και ίσως ανυπέρβλητα εμπόδια.
Πρώτον η επιμονή του Ε. Βενιζέλου να μιλάει όχι για κυβέρνηση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά πλατιάς κοινωνικής εκπροσώπησης, άρα έναν τύπο οικουμενικής, γιατί διαφορετικά και με το ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις να σηκώνουν αντιπολιτευτική παντιέρα, όπως λέει, θα είναι κυβέρνηση καρικατούρα που φυσικά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει. Υπάρχει επίσης και ο όρος της ΔΗΜ.ΑΡ. πως συμμετέχει σε κυβέρνηση μόνο με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, όρος που οδήγησε ανάλογη προσπάθεια τις προηγούμενες εκλογές σε ναυάγιο.
Το δεύτερο σενάριο είναι να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και να αναζητήσει συμμάχους για δημιουργία, όπως έχει εξαγγείλει, σχηματισμού αριστερής κυβέρνησης. Με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε σχήμα, μένουν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ., που ενδεχομένως να δώσουν ψήφο ανοχής με όρο τη σταθερή προσήλωση της χώρας στην ευρωπαϊκή της πορεία, κάτι που δεν αποκλείει με την πρώτη αναταραχή μεταξύ Τσίπρα και Ευρωπαίων να αποσύρουν άρον-άρον τη στήριξή τους, με χαοτικά επακόλουθα. Όποιο σχήμα πάντως και να εφαρμοστεί, θα είναι προϊόν ασφυκτικής ανάγκης κάτω από το βάρος των προβλημάτων που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση για να κατορθώσει η χώρα να λειτουργήσει στοιχειωδώς.
Ένα είναι βέβαιο.
Η χώρα έχει μπει σε επικίνδυνη περιδίνηση, η ανευθυνότητα και ο λαϊκισμός έχουν προκαλέσει βαθύ ρήγμα στην κοινωνική συνοχή, και ο φόβος να υπάρξει ένα «ατύχημα» που θα καθορίσει αρνητικά την πορεία της για δεκαετίες, δυστυχώς δεν είναι χωρίς βάση. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, η ευθύνη θα είναι καθολική.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
