Το σίριαλ με τις αποχωρήσεις, τις διαγραφές, τις ανεξαρτητοποιήσεις στο ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνει την αδυναμία των στελεχών του να αντιδράσουν πολιτικά στην καταλυτική επίδραση που είχε η πολιτική των Μνημονίων στη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων.
Δυστυχώς για τους ίδιους και τη χώρα, η πρώτη αντίδραση, από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου απηύθυνε έκκληση βοηθείας στους εταίρους και δανειστές, ήταν “δεν είδα, δεν άκουσα”. Μια παιδαριώδη προσπάθεια να αποποιηθούν πολιτικές ευθύνες και να τις επιρρίψουν στους άλλους.
Κάπως έτσι, κάποια στιγμή ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ακούστηκε να λέει πως δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο, η Λούκα Κατσέλη πως είχε περιορισμένο χρόνο να το μελετήσει προτού το ψηφίσει και άλλα παρόμοια που κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων εξέπεμπαν μια αίσθηση ελαφρότητας και ανευθυνότητας.
Προφανώς τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν κατάλαβαν έγκαιρα το διακύβευμα, ούτε συναισθάνθηκαν τον κίνδυνο. Ελλείψει γνώσεως, αμέλειας, ή και αφέλειας αφέθηκαν να νομίζουν πως όλα γίνονταν για ένα καλό σκοπό και πως πάντως κάποιοι άλλοι που χειρίζονταν τα θέματα γνώριζαν και θα έπρατταν κατά τρόπο που η Ελλάδα θα διασώζονταν και το ΠΑΣΟΚ θα αποθεώνονταν για άλλη μια φορά.
Πίστεψαν πως όλη αυτή η περιπέτεια θα ήταν παροδική και πως σε τελική ανάλυση χρήματα υπήρχαν (κι αν δεν υπήρχαν θα ευρίσκονταν) και πως μετά από μια μικρή διάρκειας ανάπαυλα και αναπροσαρμογής, η κυβέρνηση τους θα μπορούσε να ξαναμοιράσει τα δανεικά των “κουτόφραγκων” στους “πελάτες” σε ένα remake του γνωστού “Τσοβόλα δώστα όλα”.
Δυστυχώς για τους ίδιους διαψεύστηκαν. Κι έτσι πολλοί εξ’ αυτών βρέθηκαν στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση όχι μόνο να καταψηφιστούν από τους ψηφοφόρους τους, αλλά και να γίνουν personnes non grata (ανεπιθύμητα πρόσωπα) στις εκλογικές τους περιφέρειες. Όσοι έγκαιρα διείδαν την παγίδα αποχώρησαν και διασώθηκαν. Όσοι αντιθέτως δεν τόλμησαν εγκλωβίστηκαν με αποτέλεσμα την οριστική πολιτική τους εξαφάνιση.
Το αξιοσημείωτο είναι πως ανάμεσα σε όλους αυτούς την υποχρεωτική πολιτική αγρανάπαυση βίωσαν σχεδόν όλοι οι υπουργοί των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου. Τώρα την ίδια πορεία ακολουθούν και όσοι εξ αυτών πέτυχαν να επανεκλεγούν όπως, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Κώστας Σκανδαλίδης, σε βαθμό που επετράπη στον Πάρι Κουκουλόπουλο το πικρόχολο σχόλιο: “πρώην υπουργοί αποχωρούν για να εξαγνίσουν την ψυχή τους”.
Το θέμα όμως είναι πως ούτε οι ψυχές εξαγνίζονται ούτε οι παλιοί επιστρέφουν. Όσοι έβαλαν την υπογραφή τους στα Μνημόνια θα κουβαλούν το βάρος της ευθύνης μέχρις ότου κι εφόσον η ιστορία αποδείξει πως έπραξαν ορθώς… Κάτι τέτοιο όμως θα αργήσει να συμβεί – αν συμβεί ποτέ…