Όποια κι αν είναι η ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα χρέους Ελλάδας και Ευρωζώνης την Τετάρτη, οι «πολιτικές πρωτοβουλίες» του Γιώργου Παπανδρέου την επόμενη μέρα είναι δεδομένες. Είναι η κατάσταση της χώρας και το κλίμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ που τις επιβάλλουν κι όχι μια έξωθεν λύση, για τη διαμόρφωση της οποίας η ελληνική συμβολή είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένη.
Στην περίπτωση που ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αποφασίσει να παραχωρήσει την εξουσία, θα αναζητήσει και τον τρόπο που έμμεσα ή άμεσα θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές – τις οποίες, όπως βεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις, θα χάσει.
Οι τρόποι σε αυτή την περίπτωση δεν είναι πολλοί. Είτε ο Παπανδρέου θεωρεί πως οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής είναι δυσβάσταχτες για την Ελλάδα και ζητά πλέον ευθέως από τον λαό να του ανανεώσει την εμπιστοσύνη για να τις εφαρμόσει. Είτε, το κάνει εμμέσως θέτοντας τη νέα δανειακή σύμβαση σε ψηφοφορία στη Βουλή με απόλυτη πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
Με την παραπάνω κίνηση επιμερίζεται την ευθύνη της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες με την αντιπολίτευση. Αν ο Αντώνης Σαμαράς αρνηθεί να την υπογράψει και δεν συγκεντρωθεί από τη Βουλή ο απαιτούμενος αριθμός ψήφων, η χώρα μπαίνει αυτομάτως σε προεκλογική περίοδο. Κι εκεί ο καθένας πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου απ’ την κρίση και να πείσει για αυτό τον ελληνικό λαό να τον ψηφίσει.
Για τον Γιώργο Παπανδρέου τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Θα ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού για να εφαρμόσει όσα ήδη συμφώνησε με τους ξένους. Για τον Αντώνη Σαμαρά θα πρέπει να πείσει ότι έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί καλύτερα και να αλλάξει τη δυσβάσταχτη συμφωνία.