Το διχασμένο και ζαλισμένο πολιτικό σύστημα της χώρας, μοιάζει να μην έχει πυξίδα και σαφή κατεύθυνση, ούτε για τον εαυτό του, αλλά το σημαντικότερο ούτε για τη χώρα. Για μια ακόμα φορά είμαστε μάρτυρες του ίδιου κακοπαιγμένου παιχνιδιού εντυπώσεων, από τη μια των « καλών πολιτικών» που παλεύουν για το καλό των πολιτών και από την άλλη οι «κακοί δανειστές» που θέλουν σαν νέος αχόρταγος Μολώχ να μας πιουν το αίμα.
Ακόμα δηλαδή δεν έχει δοθεί πειστική απάντηση ούτε στους ίδιους τους κυβερνώντες, αλλά ούτε και στους υποστηρικτές τους, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, για το αν η παρέμβαση των ξένων που εμείς ως χώρα ζητήσαμε, λίγο πριν κηρύξουμε αναγκαστική στάση πληρωμών, ήταν σωτήρια ή καταστροφική. Και κανένας δεν απαντά στο καθοριστικό ερώτημα, σοβαρά και όχι με παιδαριώδεις πομφόλυγες, τι θα γινόταν αν η χώρα δεν είχε λάβει αυτή την βοήθεια. Γιατί οι απαντήσεις μέχρι σήμερα που έχουν δοθεί αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας, καθώς κινούνται από την ακρότητα ενός νέου «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», έως το άλλο άκρο του εκβιασμού γενικότερης κατάρρευσης της ευρωζώνης, που θα μας έκανε κυριολεκτικά τον αποδιοπομπαίο τράγο της παγκόσμιας κοινότητας.
Τι βλέπουμε λοιπόν; Από πλευράς συγκυβέρνησης το παιχνίδι της κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων που έχουν ήδη συμφωνηθεί. Το χορό τον σέρνουν τόσο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όσο και το τμήμα της ΝΔ που αποκαλείται «λαϊκή δεξιά», η οποία μάλιστα εκπροσωπείται ευδιάκριτα στο νέο υπουργικό συμβούλιο. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τους ευρωπαίους εταίρους, όπως είναι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, που μεταφέρουν τις διαβεβαιώσεις ότι όλα τα συμφωνηθέντα θα υλοποιηθούν και πως οι διάφορες λαϊκιστικές κορώνες γίνονται για την τιμή των όπλων.
Γεγονός είναι πως το κλίμα χαλαρότητας που αρχίζει να εμφανίζει για μια ακόμα φορά το κυβερνητικό σχήμα, έχει ανησυχήσει περισσότερο και από τους τροϊκανούς, τους ίδιους τους δυναστευόμενους πολίτες. Καθώς, όπως είπε και ο Γκίκας Χαρδούβελης στο τελευταίο Ecofin, οι έλληνες που έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι μέρες της εύκολης ευημερίας και το «πάρτι με δανεικά» έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, περιμένουν χειροπιαστά αποτελέσματα από τις μέχρι σήμερα θυσίες τους, και κυρίως σοβαρότητα από τους κυβερνώντες αλλά και από την αντιπολίτευση.
[quote text_size=”small”]
Αν όντως όπως μας διαβεβαιώνουν, η χώρα βγήκε οριστικά από τη ζώνη του κινδύνου, το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η ενωμένη παρουσία του πολιτικού συστήματος, στην καθοριστική για το μέλλον της διαπραγμάτευση του χρέους
[/quote]
Και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί και η αξιωματική αντιπολίτευση που μέχρι σήμερα ο λόγος της κινείται στην τετριμμένη οδό της ανέξοδης σκανδαλολογίας εντυπώσεων. Δηλαδή, και με το παράδειγμα όλων των σοβαρών ευρωπαϊκών κρατών που μπροστά στις εθνικές προκλήσεις παραμερίζουν τα μικροκομματικά συμφέροντα, να σχηματίσουν από κοινού ένα συνολικό και συμφωνημένο εθνικό σχέδιο που θα βάλει τις βάσεις για μια πραγματικά νέα Ελλάδα. Αλλά δυστυχώς για να γίνει κάτι τέτοιο, ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο θα πρέπει το πολιτικό σύστημα να συμφωνήσει κατ’ αρχήν για τα αυτονόητα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
