Το πολιτικό παιχνίδι όπως το γνωρίζαμε προ κρίσης φαίνεται να τελειώνει, καθώς η συνειδητοποίηση από τους πολίτες της τραγικής κατάστασης που είχε περιέλθει η χώρα, δεν διασκεδάζεται πλέον ούτε με θεωρίες συνομωσίας, ούτε από ψεκασμούς, ούτε από Ζάππεια, ούτε και από υποσχέσεις για ανώδυνη επιστροφή στο σπάταλο παρελθόν.
Η διαρκής συρρίκνωση των δυνάμεων, που επένδυσαν στο λαϊκισμό, στην ξενοφοβία, και στις θρησκευτικού τύπου «αποκαλυπτικές» απειλές, όπως εμφανίζεται στις τελευταίες ποιοτικές αναλύσεις των σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης, αλλά και η εκτίναξη σε πρωτοφανή ύψη της αδιευκρίνιστης ψήφου, δείχνει πως ο κόσμος μετά την πρώτη οδυνηρή έκπληξη έχει εισέλθει σε κατάσταση σκεπτικισμού και ψύχραιμης προσέγγισης των γεγονότων. Σε αυτό το συμπέρασμα συνηγορεί και η στασιμότητα που εμφανίζουν τα ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης που παρά την ακατάσχετη και εν πολλοίς ανέξοδη υποσχεσιολογία, κάθε άλλο παρά δημιουργεί συνθήκες ρεύματος ανατροπής, αδυνατώντας να εκμεταλλευτεί τις αντιλαϊκές αποφάσεις της κυβέρνησης και της τρόικας.
Και αυτό παρά την προσπάθειά της να πολώσει το κλίμα, και κυρίως να αμφισβητήσει τα πρώτα, έστω λογιστικά, θετικά αποτελέσματα της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής. Το πολιτικό σκηνικό, εξ αιτίας αυτής της αδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει, πως μπορεί να εξασφαλίσει στην σιωπηρή πλειοψηφία των πολιτών, που κυρίως προέρχεται από την πρώην ευημερούσα μεσαία τάξη, συνθήκες οικονομικής πολιτικής σταθερότητας, καθώς και εγγυήσεις για τον σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, μοιάζει σαν να εγκυμονεί κάτι καινούργιο το οποίο ωστόσο ακόμη είναι δύσκολο να προσδιοριστεί.
Ένας λόγος πάντως που ο νυν πρωθυπουργός, παρ’ ότι στις βουλευτικές εκλογές, κατέγραψε για την παράταξή του ποσοστά ιστορικά χαμηλά και παρά τα αντιφατικά που έλεγε ως αντιπολίτευση, απολαμβάνει υψηλή αποδοχή στις μετρήσεις, είναι που φαίνεται να παίζει μόνος του στο γήπεδο, καθώς δεν διαφαίνεται πειστική εναλλακτική πολιτική πρόταση.
[quote text_size=”small”]
Αφού μάλιστα σχεδόν εξαφάνισε το αυτοκτονικό ΠΑΣΟΚ, το οποίο ως μη όφειλε, για λόγους κυρίως εσωκομματικών εκκαθαρίσεων αυτολασπώθηκε και αυτοεξοντώθηκε, συνεχίζοντας ως συγκυβερνών κόμμα εκείνο να εισπράττει τη φθορά και η ΝΔ τις καλές ειδήσεις.
[/quote]
Αν επίσης πετύχει και η στρατηγική του κ. Σαμαρά, εκείνη της διεύρυνσης του κόμματός του προς τα δεξιά αποθέματα, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και μέρους του ακροδεξιού μορφώματος που μετά την δικαστική του περιπέτεια δείχνει να βαράει διάλυση, ίσως σύντομα τη ρευστότητα να την ακολουθήσουν ανατροπές.
Αν ωστόσο πιστέψουμε τις φανερές δημοσκοπήσεις των γνωστών εταιριών, που σχεδόν όλες συγκλίνουν σε παρόμοια συμπεράσματα, (για τα οποία πρέπει να σημειώσουμε, έχει για ευνόητους λόγους αρχίσει την αμφισβήτηση η αξιωματική αντιπολίτευση), μπορεί να αποδειχθεί, είτε λόγω συγκυρίας, είτε λόγω κατάλληλου χειρισμού των φίλων αλλά και σωστής αντιμετώπισης των αντιπάλων, ότι τελικά όλοι δούλευαν εκούσια ή ακούσια για την πολιτική επιβίωση του Α. Σαμαρά.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
