Το debate γιατί γίνεται; Προφανώς για να ενημερωθεί η κοινή γνώμη ή ακριβέστερα για να διαμορφώσει την τελική της άποψη για όσους διεκδικούν με αξιώσεις τη διακυβέρνηση της χώρας.
Επί της ουσίας η τηλεμαχία αφορά σε μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων που μέχρι και την τελευταία στιγμή εμφανίζεται αναποφάσιστη για την τελική της επιλογή. Είναι μάλλον η κρίσιμη αυτή μάζα που προσδιορίζει το τελικό αποτέλεσμα όταν η εκλογική μάχη εμφανίζεται αμφίρροπη.
Όλα αυτά και αλλα πολλα με την προϋπόθεση ότι το debate γίνεται. Διότι στην Ελλάδα της παραδοξότητας και του παραλογισμού του μνημονίου η διαδικασία των debate βαίνει προς κατάργηση. Ειναι κι αυτο άλλη μια παράπλευρα απώλεια.
Η αρχη έγινε με την ακύρωση του debate πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Ήταν τότε που ο Βαγγέλης Βενιζέλος και Αντώνης Σαμαρας προτίμησαν να …κουνησουν το τάβλι, προκειμένου να μην τεθούν αντιμέτωποι στην κριτική που τους ασκούσαν οι αντιμνημονιακοί αντίπαλοι τους – πόσο μάλλον να τους δώσουν τη δυνατότητα να ξεδιπλωσουν τη φιλολαϊκή αντιμνημονιακη τους ρητορική. Κάπως έτσι οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έστησαν ένα μεταξύ τους προσχηματικό καβγά γύρω απο όρους και διαδικασίες και η τηλεμαχία δεν έγινε.
Μετα τις εκλογές και την προκήρυξη των επαναληπτικων, ο Αντώνης Σαμαρας που στην πρώτη περίπτωση είχε φανεί να φυγομαγει έναντι του Ευάγγελου Βενιζέλου, προσκάλεσε τον Αλεξη Τσίπρα για να ισοφαρίσει τις εντυπώσεις. Μετα όμως διαπίστωσε πως το να προκαλεί σε μονομαχία τον επικεφαλής ενός μικρού μέχρι πρότινος κόμματος το αναβίβαζε αυτοματως σε ισότιμο αντίπαλο της ΝΔ, ενός κατ´ εξοχήν κόμματος εξουσίας, και επιβεβαίωνε τη δυναμικη του. Άρχισε λοιπόν να κουναει καιρό πάλι το τάβλι.
Η τακτική του φάνηκε να βολεύει τον Αλέξη Τσίπρα που όσο βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται και να περνα μπροστά στις δημοσκοπησεις, άρχισε πλέον να φοβάται πως ένα στραβοπάτημα στο debate θα μπορούσε να γυρίσει ανάποδα το κλίμα. Το ότι επιμένει στη διεξαγωγή του debate προκαλωντας για λογους εντυπωσεων τον Αντωνη Σαμαρα δεν σημαίνει ότι δεν θα ήθελε να το αποφύγει. Άλλωστε δεν ειναι βέβαιο ότι η ρητορική της καταγγελίας του Μνημόνιου, πόσο μάλλον η επισήμανση της προστασίας από το ΣΥΡΙΖΑ του παλιού κομματικού ΠΑΣΟΚ, δεν θα εξοργιζε συντηρητικούς ψηφοφόρους που κατα βάση παρακολουθούν τέτοια τηλεοπτικά γεγονότα.
Κάπως έτσι κι αυτο το debate φαίνεται να ναυαγεί σε προσχηματικες συζητήσεις των εκπροσώπων των κομμάτων επιτείνοντας την ανησυχία των πολιτών που βλέπουν την αδυναμία των πολιτικών ηγεσιών να συζητήσουν σε ένα πλάτος, όταν η χώρα έχει ανάγκη να συνεργαστούν για να την κυβερνήσουν…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
