Η περίπτωση της Πορτογαλίας επιβεβαιώνει ακράδαντα όσους στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένου και του Γιώργου Παπανδρέου) υποστήριζαν ότι η Ελλάδα έγινε το «πειραματόζωο» της Ευρωζώνης για την επιβολή μιας άνευ προηγουμένου λιτότητας και βίαιης συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων.
Την περασμένη Πέμπτη η κυβέρνηση του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος υπό τις εντολές των ελεγκτών της Τρόικας προανήγγειλε μια σειρά μέτρων που όχι απλώς μοιάζουν, αλλά ταυτίζονται με τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί στην Ελλάδα, όπως: α. κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού για τους δημοσίους υπαλλήλους με μισθό άνω των 1.000€ μηνιαίως ο οποίος είχε ήδη περικοπεί κατά το ήμισυ το προηγούμενο διάστημα, β. μείωση των συντάξεων που από το 2010 είχαν παγώσει, γ. δραστική μείωση φοροαπαλλαγών, δ. αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά ήδη, ε. αύξηση των ωρών εργασίας κατά 2,5 ώρες τη βδομάδα χωρίς μισθολογική αναπροσαρμογή, στ. κατάργηση ορισμένων αργιών, ζ. μειώσεις των δαπανών στην Υγεία και την Παιδεία, η. επιβολής έκτακτης εισφοράς στα εισοδήματα.
Επιπλέον, ομοιότητα αν όχι ταύτιση δεν εντοπίζεται μόνο στα μέτρα και τη σκληρότητα τους. Εντοπίζεται και στη φρασεολογία! Ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός χρησιμοποιώντας δραματικούς τόνους έθεσε τους συμπατριώτες του σε καθεστώς «εθνικής εγρήγορσης»… Εντοπίζεται και στην επιχειρηματολογία! Υποτίθεται πως όλα αυτά γίνονται «για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα».
Παρόμοιο και το αποτέλεσμα. Όχι μόνο η ανταγωνιστικότητα δεν τονώνεται, αλλά αντιθέτως η πορτογαλική – όπως και η ελληνική – οικονομία βρίσκονται εκτός δημοσιονομικών στόχων. Στην Πορτογαλία είχε υπολογιστεί για το 2011 μείωση του ελλείμματος στο 5,9% του ΑΕΠ, ήδη όμως το πορτογαλικό υπουργικό Οικονομικών παραδέχθηκε πως ο στόχος είναι ανέφικτος με την ύφεση να κινείται στο 2,2%.
Εύλογα συμπεραίνει κανείς πως δεν είναι μόνο η «ανικανότητα» της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τη συνταγή της Τρόικας. Είναι η συνταγή που είναι λανθασμένη. Λανθασμένη με την προϋπόθεση ότι στόχος είναι η ανάκαμψη των οικονομιών που εφαρμόζεται. Διότι αν στόχος είναι η συρρίκνωση των εισοδημάτων και η διάλυση του κράτους πρόνοιας, η συνταγή είναι η απολύτως ενδεδειγμένη.
Στο πλαίσιο αυτό, η σταδιακή κλιμάκωση της έντασης των μέτρων, επιβεβαιώνει και όσους υποστηρίζουν πως στην Ελλάδα αρχικά, ώστε και αλλού στη συνέχεια, δοκιμάζονται οι κοινωνικές αντοχές και καταγράφεται το σημείο καμπής όπου μοιραία θα εκδηλωθεί η κοινωνική έκρηξη.
Το δυστυχές είναι πως στην περίπτωση της Ελλάδας θα δοκιμαστεί κι ο τρόπος αντιμετώπισης ενδεχόμενης κοινωνικής εξέγερσης. Αν ευσταθεί η πληροφορία για εγκατάσταση μιας μεραρχίας της Ευρωπαϊκής Χωροφυλακής (EGF) στη Λάρισα, τότε θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
