Υπάρχει “επόμενη μέρα” στο ΠΑΣΟΚ χωρίς (ή από) τον Γιώργο Παπανδρέου; Στο ερώτημα θα απαντήσει, μάλλον, ο ίδιος ή, έστω, η ιστορία. Έως τότε όμως, τίποτα δεν προδίδει πως ο πρώην πρωθυπουργός θα αφήσει τα εσωκομματικά δρώμενα να εξελιχθούν ερήμην του. Το βεβαιώνει η στάση του από την μέρα παραιτήθηκε, το βεβαιώνουν και οι δυο επιστολές που απέστειλε στην Τρόικα και στους 26 Ευρωπαίες ηγέτες.
Εκεί, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν περιορίζεται σε μια σύντομη καταγραφή (με ολίγον από αυτοκριτική) για τα όσα έπραξε ή δεν έπραξε επί πρωθυπουργίας του. Θέτει ζητήματα που αφορούν το μέλλον της Ευρωζώνης συνολικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί να αντλήσει πολιτική ισχύς από τη δυνατότητα του να κινείται με ευχέρεια στο διεθνές στερέωμα και να παρεμβαίνει σε ζητήματα που αφορούν τη διεθνή ζωή. Πόσο μάλλον τώρα που η κρίση χρέους της Ευρωζώνης αποκαλύπτει πως σημαντικό μέρος του ελληνικού προβλήματος προκλήθηκε και “από την αποτυχία της Ευρωζώνης και της Ευρώπης συνολικά να προλάβουν τα συστημικά προβλήματα του ευρώ και ταυτόχρονα να ρυθμίσουν τις αγορές και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ιδίως μετά την οικονομική κρίση του 2008”.
Θα μπορούσε η παραπάνω παραδοχή να δικαιολογήσει ή υπερκαλύψει τις αδυναμίες της δίχρονης διακυβέρνησης Παπανδρέου; Εξαρτάται από την οπτική που ο καθένας το βλέπει. Αλλά πάντως, ελάχιστοι θα αμφισβητούσαν πως οι κυβερνήσεις Παπανδρέου δεν είχαν μόνο να αντιμετωπίσουν τις γνωστές ελληνικές κακοδαιμονίες, αλλά κι ένα ρευστό ευρωπαϊκό περιβάλλον σε διαδικασία μετάβασης.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να επαίρεται πως “έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία”, αναλαμβάνοντας και πληρώνοντας το πολιτικό κόστος σκληρών κι επώδυνων για τους πολίτες αποφάσεων και το κυριότερο πως την ύστατη στιγμή άνοιξε πρώτος και εμπράκτως τη συζήτηση της δημοκρατικής νομιμοποίησης ρυθμίσεων και αποφάσεων που λαμβάνονται από ένα στενό κύκλο ανθρώπων, αλλά αφορούν τη ζωή και το μέλλον των Ευρωπαίων (και όχι μόνο) πολιτών στο σύνολο τους.
Όταν λοιπόν θα έρθει μοιραία η ώρα που οι λαοί θα κληθούν να μιλήσουν, ή/και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους (σημ: ελπίζουμε κι ευχόμαστε συντεταγμένα και με σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς), ο Γιώργος Παπανδρέου θα βρίσκεται εκεί για να θυμίζει πως ήταν αυτός που πρότεινε την ιδέα του δημοψηφίσματος – την απόλυτη και κορυφαία πράξη άμεσης Δημοκρατίας. Κάτι που θα χρησιμοποιήσει ως “προίκα” ή “παρακαταθήκη” για τον πρώτο λόγο που τυχόν επιθυμήσει να έχει για την “επόμενη μέρα” τόσο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όσο και της χώρας…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
