Μέχρι στιγμής, στοιχεία που να υποδηλώνουν τάση αναχωρητισμού δεν υπάρχουν. Το αντίθετο μάλλον. Οι ελιγμοί του Γιώργου Παπανδρέου τις τελευταίες τρεις βδομάδες, εκτός από μια πρωτοφανή προσωπική αντοχή, κατέδειξαν και κάτι σημαντικότερο. Την πρόθεση του «να μην μπει στην εφεδρεία και να μην συνταξιοδοτηθεί», όπως σημείωνε άνθρωπος του φιλικού του περιβάλλοντος.
Ωστόσο, μέχρι το χρονικό σημείο της δικαίωσης, ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να μείνει όρθιος. Κινήσεις αμφισβήτησης ως είναι φυσικό γίνονται, με αρκετά κορυφαία στελέχη να μην κρύβουν τις ηγετικές τους φιλοδοξίες. Είναι όμως η πανσπερμία των δελφίνων και έλλειψη κάποιου αδιαμφισβήτητου ηγέτη που ίσως διατηρήσουν τον Παπανδρέου στην ηγεσία. Επιπλέον, τους επόμενους τρεις μήνες πουη νέα κυβέρνηση θα δίνει τη «μάχη για τη σωτηρία της χώρας» και ο τόπος θα κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς (λόγω της εμμονής Σαμαρά σε πρόωρες εκλογές τη 19η Φεβρουαρίου), είναι παρακινδυνευμένο για το «όλον ΠΑΣΟΚ» να ανοίξει νέο κύκλο εσωστρέφειας…