ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ “ΟΧΙ”

Ίσως για αυτό η 28η Οκτωβρίου να του προσφέρει την ευκαιρία να αξιοποιήσει τον εθνικό συμβολισμό της επετείου για να πει κι εκείνος με τη σειρά ένα μεγάλο «όχι» με το οποίο θα καταγραφεί στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.Μπορεί να ακούγεται ακραίο, όμως δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας του Πρωθυπουργού και της κατάστασης που θα διαμορφωθεί την επόμενη μέρα των ευρωπαϊκών αποφάσεων, τίποτα δεν πρέπει να αποκλείεται.

Πόσο μάλλον αν επαληθευτούν οι ενδείξεις που θέλουν την Γερμανία να εκβιάζει και επιβάλλει μια λύση κουρέματος του 50-60% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες. Πόσο μάλλον αν η λύση αυτή θα συνοδευτεί από ένα νέο πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο μεταξύ άλλων θα προβλέπει παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και υφαρπαγή του εθνικού πλούτου.

Διότι είναι αμφίβολο για ένα Πρωθυπουργό, πόσο μάλλον για τον Γιώργο Παπανδρέου, να υποστεί στωικά και χωρίς να αντιδράσει, κατηγορίες (όχι απλή κριτική) πως υπέγραψε συμφωνία με την οποία:

α. τεχνοκράτες της Γερμανίας και των Βρυξελλών θα πάρουν θέση στα υπουργεία, θα ελέγχουν τα βιβλία της κυβέρνησης και θα αποφασίζουν για τα πάντα,
β. οι ελληνικές τράπεζες λόγω της απομείωσης των ομολόγων αξίας 45-50 δισ.€ θα κρατικοποιηθούν (δηλαδή θα τις πληρώσει και πάλι ο Έλληνας φορολογούμενος) και εν συνεχεία «καθαρές» θα περάσουν στη Deutsche Bank,
γ. θα διαλυθεί το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία θα εγγράψουν ζημιές ύψους 11 δισ.€ από ομόλογα ελληνικού δημοσίου αξίας 21 δισ.€ που κατέχουν,
δ. θα υποβάλει τους πολίτες σε μακροχρόνια λιτότητα που θα μετατρέψει τη χώρα σε Ινδία με μοναδικό στόχο τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων,
ε. και το χειρότερο, θα μειώνει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ, όταν το χρέος τη στιγμή που η Τρόικα αναλάμβανε να «σώσει» τη χώρα, το «μη βιώσιμο χρέος» ήταν 115%!

Καλώς ή κακώς, μια τέτοια «συμφωνία» είναι πολύ πιθανό να εξωθήσει τον Γιώργο Παπανδρέου σε μια επιπλέον επιλογή από τις ήδη δημοσιοποιημένες (συγκυβέρνηση, κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ανασχηματισμός) αντί να «παραδώσει» ουσιαστικά στον Αντώνη Σαμαρά την εξουσία, προκηρύσσοντας εκλογές ή προκαλώντας εκλογές, ζητώντας την υπερψήφιση της «συμφωνίας» από τη Βουλή με πλειοψηφία 180 ψήφων…