Τα πανηγύρια της δεύτερης εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζουν να τέλειωσαν νωρίτερα απ’ ότι πίστευε και ο πιο πιστός οπαδός του. Η σκληρή πραγματικότητα, την οποία όσοι ανεδείκνυαν τα τελευταία χρόνια, προπηλακίζονταν και λασπώνονταν, ήρθε αμείλικτη να προσγειώσει όλες τις λαϊκίστικες και αφελείς φαντασιώσεις πως με μονοκοντυλιά θα διαγραφούν τα χρέη και θα βρεθούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης, από χώρες που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη βοήθειας και από εμάς.
Προφανώς η άθλια κατάσταση που βρίσκεται σύμπασα η αντιπολίτευση, χρεωμένη είτε τις επιλογές της, είτε την μήνη των πολιτών που εντέχνως στράφηκε εναντίον της, εμφανίζει τον Α. Τσίπρα κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού, εφ’ όσον εξασφάλισε την χρηματοδότηση του δικού του συστήματος διακυβέρνησης, μέσω του τρίτου μνημονίου που υπέγραψε. Όπως είναι γνωστό στη διεθνή πολιτική σκηνή, κανένα σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ, αν δεν βρει σταθερή πηγή κεφαλαίων. Και φυσικά αφού τέλειωσαν τα αποθεματικά του δημοσίου τομέα και των ασφαλιστικών ταμείων, η υπογραφή μιας άνευ’ όρων συμφωνίας ήταν μονόδρομος, μέσω συμπληγάδων ασφαλώς, αλλά τουλάχιστον απομακρυνόταν η χώρα από τον γκρεμό που ιδεοληψίες, άγνοια των κανόνων της Ευρώπης, αλλά και λαϊκιστικοί βερμπαλισμοί, την είχαν οδηγήσει. Τώρα ξαναγυρίζουμε στο σημείο μηδέν. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από το πρώτο Καστελόριζο.
[quote text_size=”small”]
Ξαφνικά οι νέοι κυβερνώντες ανακάλυψαν – έστω και ρητορικά – τους κινδύνους της χρεοκοπίας, την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, την αγωνία για τη λειτουργία του κράτους, το έλλειμμα στην καταπολέμηση της διαφθοράς.
[/quote]
Πάλι άρχισαν οι διαπομπεύσεις ανωνύμων επαγγελματιών που φοροδιαφεύγουν γενικώς και οι δειγματοληπτικές συλλήψεις διαπλεκομμένων επιχειρηματιών και πολιτικών. Ο στόχος ίδιος και απαράλλαχτος, συνεχίζοντας την παράδοση. Ακολουθούμε την πεπατημένη για να εδραιώσουμε το δικό μας σύστημα εξουσίας, τα δικά μας επιχειρηματικά τζάκια, καθώς τα δισεκατομμύρια του νέου δανείου θα τρέχουν, μαζί με εκείνα του πακέτου Γιούνγκερ. Εδώ θα μπορούσε να φανεί αν ο νέος εκλεκτός της πλειοψηφίας των πολιτών μπορεί και κυρίως θέλει να μείνει το όνομά του ως ηγέτης όλων των Ελλήνων και όχι απλώς της ούτως ή άλλως ευάλωτης και ίσως επικαιρικά διογκωμένης αριθμητικά πολιτικής του παράταξης.
Αρκεί να εκμεταλλευτεί το πρωτοφανές για τη μεταπολιτευτική μας ιστορία γεγονός, της συναίνεσης που προεκλογικά επετεύχθη από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις για να αποφευχθεί η καταστροφή της αποπομπής της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια. Το πρόβλημα της χώρας είναι τόσο μεγάλο που καμία πολιτική δύναμη δεν μπορεί είτε μόνη της, είτε με αδύναμους συμμάχους να το αντιμετωπίσει. Χρειάζονται ευρύτερες συμμαχίες για ορισμένο χρονικό διάστημα όπως απέδειξαν όλες οι άλλες χώρες που ήταν σε πρόγραμμα, το εφήρμοσαν συναινετικά και τώρα πλέον έχουν γυρίσει σε κάποια κανονικότητα. Εμείς αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγο καιρό θα αποζητούμε ως λύση επιβίωσης, ένα τέταρτο μνημόνιο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
