Όλος αυτός ο αναβρασμός που επικρατεί τις τελευταίες μέρες στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, μπορεί να εξηγηθεί σε ένα πρώτο επίπεδο από την αντίφαση διαρροών και τελικής εφαρμογής του ΕΝΦΙΑ, σε ένα δεύτερο όμως υποκρύπτει την αγωνία των βουλευτών για την πολιτική τους επιβίωση την επομένη των εκλογών, όποτε αυτές κι αν γίνουν. Και όπως όλα δείχνουν πολύ δύσκολα θα συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι ώστε να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας από την παρούσα βουλή, άρα οι πρόωρες κάλπες μπορεί να στηθούν συντομότατα και φυσικά με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, ελάχιστοι κυβερνητικοί βουλευτές θα είναι στην επόμενη βουλή.
Προφανώς τους πολίτες δεν τους απασχολεί το μέλλον οποιουδήποτε πολιτικού, τη στιγμή μάλιστα που έχει γίνει γενική βεβαιότητα ότι οι πάντες στη χώρα διακατέχονται από το κοινωνικά μηδενιστικό ρητό, «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Φυσικό ήταν να φθάσουμε ως εδώ όταν ακόμη και σε συνθήκες οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής χρεοκοπίας, το πολιτικό σύστημα συνεχίζει σα να μη συμβαίνει τίποτα στον τόπο, το χάϊδεμα των εχόντων και κατεχόντων και την αφαίμαξη εκείνων που δεν μπορούν να κρυφτούν ή να ξεφύγουν.
[quote text_size=”small”]
Αυτή η πεποίθηση της κοινωνίας ότι η αδικία και η ανομία, αντί να πατάσσεται, όχι μόνο καλά κρατεί αλλά και διογκώνεται, παρά την υπερπροβολή μεμονωμένων περιπτώσεων για επικοινωνιακούς λόγους και συνήθως πριν τη λήψη κάποιων πιο οδυνηρών μέτρων, για να γίνουν πιο εύπεπτα.
[/quote]
Κι αν η κυβερνητική πλευρά ετοιμάζεται πανικόβλητη να πληρώσει τον άδικο καταμερισμό των βαρών, προσπαθώντας με σπασμωδικές κινήσεις να συγκρατήσει το κύμα δυσαρέσκειας, είτε καλλιεργώντας προσδοκίες που άμεσα διαψεύδονται από τους εταίρους δανειστές, είτε εμφανιζόμενη ως ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής που θα μπορούσε να εγγυηθεί τη μείωση του χρέους, στην αντίπερα όχθη η αξιωματική αντιπολίτευση ζει στη νιρβάνα της ανέξοδης παροχολογίας. Η συμπεριφορά των στελεχών της είναι τέτοια που μπορεί να υποθέσει κάποιος πως θεωρούν πως εσαεί θα κρίνουν θα κατακρίνουν και θα υπόσχονται, χωρίς ποτέ να αναγκαστούν να εφαρμόσουν αυτά που τάζουν.
Όμως σε συνθήκες κρίσης, σε συνθήκες συσσώρευσης της λαϊκής οργής, ακόμη και το απευκταίο για τα σοβαρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την εντολή διακυβέρνησης, δεν μπορεί να την αποκλείσει κανένας. Όπως έλεγε παλιός κοινοβουλευτικός, «εδώ οι εξαγριωμένοι πολίτες , ψήφισαν τους νεοναζί, στο ΣΥΡΙΖΑ θα κολλήσουν;». Αυτός είναι και ο λόγος που η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης πυκνώνει αφ’ ενός τις διεθνείς επαφές της με τα κέντρα αποφάσεων, αφ’ ετέρου έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου να αποδείξει ότι οι εξαγγελίες περί ελαφρύνσεων είναι ρεαλιστικά κοστολογημένες, και αν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την νίκη οι πολίτες δε θα ξαναβρεθούν προ οδυνηρών εκπλήξεων.
Το σίγουρο είναι πως και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση υπάρχουν φωνές σύνεσης και στελέχη που κατανοούν τις κρίσιμες στιγμές που διανύει ο τόπος. Θα κατορθώσουν να ελέγξουν την κατάσταση προς το γενικό συμφέρον ή θα τους παρασύρει κι αυτούς το μαγικό τραγούδι των σειρήνων του λαϊκισμού, που όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί, αρέσει πολύ στα λαϊκά στρώματα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
