Έξι επισημάνσεις ενόψει της επικείμενης συμφωνίας και των πολιτικών της συνεπειών.
1. Η συμφωνία κρίνεται ως θετική εξέλιξη μόνο υπό τον κίνδυνο εκτροχιασμού της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Υπό αυτή την έννοια και μόνο όταν η συμφωνία έρθει στη Βουλή το ερχόμενο Σαββατοκύριακο είναι πολύ πιθανό να εξασφαλίσει ευρεία πλειοψηφία επί της αρχής της (όχι απαραιτήτως κι επί των άρθρων της…), καθώς το διακύβευμα είναι πρωτίστως η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς καταφέραμε να τεθεί σε αμφισβήτηση αυτό που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε δεδομένο. Ότι Είμαστε Ευρώπη. Μάλιστα το σύνθημα “Μένουμε Ευρώπη” που ακολούθησε τις διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης και Δευτέρας, ασυνείδητα συνιστά παραδοχή ότι ετοιμαζόμαστε (ή μας ετοιμάζουν) προς αποχώρηση και υπό αυτή την έννοια ήταν ατυχές. Ο πολιτικός του συμβολισμός εμπεριείχε στοιχεία ηττοπάθειας και ενοχής.
2. Η συμφωνία θα κριθεί συνολικά εφόσον κλείσει στις τεχνικές της λεπτομέρειες και έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Ό,τι κι αν συμβεί σε αυτή τη κρίσιμη ψηφοφορία, το σίγουρο είναι πως θα είναι καταλύτης πολιτικών εξελίξεων. Για αυτό και το Μέγαρο Μαξίμου ενεργοποιεί τα απειλητικά σενάρια περί “αριστερής παρένθεσης”, ώστε να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, υπάρχει κι ο παράγοντας ΑΝΕΛ που δεν έχει υπολογιστεί αναλόγως…
3. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από την εμμονή των δανειστών, όχι μόνο να ψηφιστεί η συμφωνία, αλλά και να ψηφιστούν και οι εφαρμοστικοί νόμοι προτού εκταμιεύσουν τα χρήματα. Αυτή αποτελεί ένδειξη παντελούς έλλειψης εμπιστοσύνης στο εγχώριο πολιτικό σύστημα. Είναι που όπως λέγεται, η Ελλάδα έχει γίνει “ειδική περίπτωση” και εταίροι και σύμμαχοι την αντιμετωπίζουν με μεγάλη καχυποψία και επιφυλακτικότητα.
[quote text_size=”small”]
Για αυτό αν δεν μπουν υπογραφές από διευρυμένο αριθμό κομμάτων, αν δεν εξασφαλιστεί ευρεία πολιτική συναίνεση, όσοι πιστεύουν πραγματικά πως η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αποτελώντας πυλώνα πολιτική σταθερότητας σε μια γεωπολιτική περιοχή που είναι σε αστάθεια, δεν θα είναι σε θέση να πείσουν για την ανάγκη στήριξης της χώρας.
[/quote]
Επί του πρακτέου ακόμα και στην περίπτωση που η συμφωνία (με τους εφαρμοστικούς νόμους) ψηφιστεί, θα πρέπει εν συνεχεία να υπερψηφιστεί και από τα άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Και για να πειστούν όσοι διατηρούν εύλογες επιφυλάξεις θα πρέπει να έχουν απτές αποδείξεις πως στην Ελλάδα αυτή τη φορά η δουλειά θα γίνει όπως πρέπει.
4. Δυστυχώς, με τις έως τώρα ενδείξεις είναι σαφές πως ο λογαριασμός της συμφωνίας θα είναι βαρύς. Κινδυνεύουμε για άλλη μια φορά να δούμε το ίδιο έργο να επαναλαμβάνεται. Δηλαδή αντί να δούμε μεταρρυθμίσεις με προοπτική την ανάπτυξη να δούμε φόρους με βεβαιότητα ύφεσης. Αντί να δούμε ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που είναι ο μόνος τρόπος για να σύρουμε το κάρο της ανάπτυξης, να δούμε ενίσχυση του μεγάλου κομματικού/πελατειακού κράτους που είναι η βασική αιτία για τα δεινά που έχει επισωρεύσει στον τόπο.
Από τη στιγμή που η συμφωνία περιλαμβάνει νέους φόρους χωρίς ανάλογη μείωση κρατικών δαπανών, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν οι φορολογούμενοι θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν. Έστω ότι προβλέπονται μέτρα ύψους 7,8 δισ.€ για τα επόμενα δυο χρόνια που μάλλον τελικά θα κλείσουν στα 9 δισ… Αλλά ας υποθέσουμε ότι η συμφωνία κλείνει στα 7,8 δισ… Το ερώτημα είναι από που η κυβέρνηση θα τα συλλέξει; Από μια ρημαγμένη οικονομία; Από μια αποστεωμένη μεσαία τάξη; Από τις καταθέσεις που έχουν διαφύγει στο εξωτερικό και στα σεντούκια; Ή από τα κοινωνικά στρώματα σε ανθρωπιστική κρίση;
Με απλά λόγια, ό,τι είχε να δώσει η ελληνική οικονομία το έδωσε. Πλέον έχει στραγγιστεί. Ο μόνος τρόπος που μένει είναι η δημιουργία νέου πλούτου. Κι είναι και ο μόνος τρόπος για να πάρουν πίσω και οι δανειστές τα λεφτά τους. Για αυτό και το ΔΝΤ εμφανίστηκε χθες να διαφωνεί με την αύξηση της φορολογίας στις κερδοφόρες επιχειρήσεις που προτείνει η κυβέρνηση.
5. Συνεπώς, the game is over! Με την υπογραφή της συμφωνίας, από την επόμενη Δευτέρα ο κύκλος Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο κλείνει!
[quote text_size=”small”]
Ανοίγει ο μετα-μνημονιακός κύκλος που σημαίνει πως οι νέες πολιτικές δυνάμεις που θα αναδειχθούν από το τέλος εποχής του παλιού πολιτικού συστήματος, θα κριθούν από τη δυνατότητα τους να εξασφαλίσουν στη χώρα τα επενδυτικά κεφάλαια που χρειάζονται για ανάπτυξη και το πλέον αξιόπιστο, βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο σχέδιο για να τα αξιοποιήσουν…
[/quote]
6. Σε αυτό το πλαίσιο προβάλλεται στον Αλέξη Τσίπρα μια μοναδική ευκαιρία, αλλά και πρόκληση. Να ηγηθεί πολιτικά αυτών των δυνάμεων και να καταγραφεί στη σύγχρονη ελληνική ιστορία όχι ως ο ηγέτης που ενταφίασε την ελληνική οικονομία, αλλά ως ο ηγέτης που την ανάστησε. Σε αυτή του την προσπάθεια χρειάζεται αναμφισβήτητα πολιτικό χρόνο που δεν έχει.
[quote text_size=”small”]
Επί του παρόντος, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει πως θέλει να κυβερνήσει. Και διεκδικεί από τους Ευρωπαίους την πολιτική του μακροημεύρεση. Δεν είναι βέβαιο αν θα την επιτύχει. Πλην όμως, δεδομένης της έλλειψης εναλλακτικής πολιτικής λύσης έχει ελπίδες να πάρει παράταση ζωής.
[/quote]
Το κατά πόσο οι εταίροι θα του τη δώσουν θα κριθεί σήμερα και αύριο. Αν παράλληλα με τη συμφωνία λάβει μια δέσμευση ότι το Φθινόπωρο θα συζητηθεί η διεθεύτηση του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμο, τότε έχει την επιλογή να πάει το Σεπτέμβριο σε εκλογές ζητώντας νέα εντολή για να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση για το χρέος που αποτελεί άλλωστε και προεκλογική του δέσμευση. Οι πρόωρες εκλογές (που θα γίνουν με λίστα) τού δίνουν την ευκαιρία εκκαθαρίσεων στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής του ομάδες, ώστε την επόμενη μέρα να προχωρήσει αδιατάρακτα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Ενώ ο πρόωρος χρόνος διεξαγωγής τους, δηλαδή, προτού οι πολίτες αρχίσουν να λαμβάνουν τα μπιλιετάκια της εφορίας, θα του επιτρέψουν να διατηρήσει όσο ακόμα πολιτικό κεφάλαιο διαθέτει.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
